|
| |
XXV. Wat d[ien coninc Artu]re d[aer in drome geviel, ende hoe hi emmer striden wilt op Mordrette].
Nu gewaget daventure das,
10610[regelnummer]
Alse die coninc Artur gesceden was
Van mins heren Waleweins lichame,
Drove ende in groter mes[quame],
Hi voer inden casteel van Doevre daernaer
Ende hi lette en sticke aldaer.
10615[regelnummer]
Int leste voer hi van daer verbolgen,
Ende wilde Mordrette noch volgen,
Ende reet met groten here dien dach,
Ende quam, daer hi dien nacht lach,
In enen mersch, telt die jeeste,
10620[regelnummer]
In enen inganc van enen foreeste.
Als hi in sijn bedde was gelegen,
Daer hi der rasten wilde plegen,
Hem dochte, daer hi in slape lach,
Dat hi vor hem daer comen sach
10625[regelnummer]
Mijn here Waleweine binnen desen,
| |
| |
Die hem die scoenste donct wesen
Op enegen dach hadde gesien;
Ende dat vele armer liede mede
10630[regelnummer]
Met hem quamen ter selver stede,
Die allegadere seiden dese dinc:
‘Wi hebben bejaget, Artur, her coninc,
Tuwes neven behoef gemeinlike
Goeds ons heren huus van hemelrike,
10635[regelnummer]
Om die grote dogede, sonder waen,
Die hi dor onslieden heeft gedaen.
Hevet gedaen, wi radent di!’
Die coninc antwerde daer nare,
10640[regelnummer]
Dat hi daeraf sere blide ware.
Hi liep tsinen neve sere verdelike
Ende helsdene sere blidelike.
Ende min her Walewein sprac dese dinc,
Al wenende, toten coninc:
10645[regelnummer]
‘Ay live here, oft gijt doen moget,
Ic bidde u dat gi u gedoget
Ende wacht dat gine vergadert niet
Jegen Mordrette, wats gesciet;
Want ic daeraf harde seker bem,
10650[regelnummer]
Eest dat gi vergadert an hem,
Gi selt ember sterven in desen,
Oft gi sult toter doet gewont wesen.’
- ‘Ic sal vergaderen,’ sprac die coninc,
‘Op hem, in laet om gene dinc,
10655[regelnummer]
Al soudicker omme laten min lijf.
Ic ware wel gelovech ende keytijf,
En bescermdic niet al te hant
Jegen enen verradre min lant.’
Ende min her Walewein sciet daernaer
10660[regelnummer]
Vanden coninc, makende groet mesbaer,
Ende seide vord toten coninc:
‘Ay mi! Dits ene drove dinc,
Ende grote scade ende rouwe, here,
Dat gi haest u doet soe sere.’
10665[regelnummer]
Daerna quam hi anderwerf vort
Ende sprac ten coninc dese word:
‘Here, ontbiet Lancelote nu!
Wet wel waerlike, haddine tot u,
Mordret en soude niet nu ter ure
Ende ontbietdine niet teser noet,
Gine moget niet ontgaen der doet.’
Die coninc antwerde: ‘Wats gesciet,
Daer omme sone ontbidicken niet;
10675[regelnummer]
Ic hebbe so vele jegen hem mesdaen,
Dat mi niet en gevet min waen
Dat hi soude om min ontbiden
Willen comen tot onslieden.’
Ende Walewein keerde van dane
Ende seide, dat grote scade van dien
Allen goeden lieden soude gescien.
Quam den coninc in slape te voren.
10685[regelnummer]
Nuchtens, alsi ward in wake
Ende bedachte van deser sake,
Hi seinde ende cruste hem soetelike,
Ende seide: ‘Ay here van hemelrike,
Die mi hebt getoget ende gegeven
10690[regelnummer]
Vele eren in dit ertsce leven,
Sident dat ic irst droech crone,
Ende het mi viel soe scone
Dat ic ten lande quam enter cre
Te houdene, dat was bi u, here,
10695[regelnummer]
Ende al bider genaden van u.
Soete here, en gedoget niet nu,
Dat ic die ere van Mordrets wige
Verlise, ende ic achter gecrige!
Maer here, staet mi in staden,
Verwinne die viande mijn,
Die jegen mi alle gesworen sijn,
Ende ontrouwe an mi hebben gedaen!’
Mettesen stont die coninc op saen,
10705[regelnummer]
Ende ginc met een deel sire meeste
Messe horen vanden heiligen geeste.
Daerna ontbeet hi ende sine liede,
Op aventure weltijt hen gesciede
Dat hem ende sinen lieden stoet
10710[regelnummer]
Te comene in Mordrets gemoet.
Alse die maeltijt was gedaen
Si porden allegadere saen,
Ende reden wech met gemake;
Ende dat deden si om die sake,
10715[regelnummer]
Dat harre alre perde na desen
Niet te mode en souden wesen
Alsi in Mordrets gemoet quamen
Ende si den wijch jegen hem namen.
Hen geviel dat si herberge namen
10720[regelnummer]
Te Lovenden. Alsi daer quamen,
Nachs, alse die coninc in slape lach,
Hem dochte dat hi daer comen sach
Die scoenste vrowe die hi vor dien
Oyt met sinen ogen hadde gesien;
10725[regelnummer]
Ende si verhieffene vanden eerden mede
Ende drogene tere hoger stede,
Opten hogesten berch di mochte wesen;
Ende hi sat op een wiel tot desen,
Ende daer waren vele sittene an.
10730[regelnummer]
Die ene scenen clemmen dan
Ende dandere scenen dalen van dien.
Die coninc Artur begonste sien
Op geen wiel, ende merken dat
Op welke stede hi selve sat;
10735[regelnummer]
Ende hi vant, dat suldi weten,
Dat hi int hogeste was geseten.
Die vrowe sprac tot hem daernare:
‘Artur, waer bestu?’ Hi seide hare:
‘Ic ben op een hoge wiel geseten,
10740[regelnummer]
Maer ic ne can niet geweten
Wat es, no die betekenesse daeraf.’
Die vrowe heme antwerde gaf:
‘Artur, coninc, nu wes seker des,
Dat dit wiel van aventuren es.’
10745[regelnummer]
Doe vragede si hem vort dies:
‘Artur, wat eest dattu sies?’
Hi sprac: ‘Vrowe, ic segt u,
Mi donct dat ic al die werelt sie nu?
- ‘Dattuse sies es waerheit fijn.
10750[regelnummer]
En hebben niet vele dinge gesijn,
Artur, dune heves vor desen
Ende vanden omgange gemeinlike,
Dien du sies, van ertrike,
10755[regelnummer]
Heefstu gesijn die machtechste coninc
Die in die werelt was ygerinc.
Maer sulc sijn die hoverden
Diemen hier hevet opter eerden,
Dat nieman en es soe hoge
10760[regelnummer]
Geseten, dat hi des ontgaen moge,
Van deser wereltliker macht vallen;
Ende dit saltu ondervinden saen.’
Ende doen deetse dat wiel omgaen,
10765[regelnummer]
Ende warpene met groter onwerde
Ende met [groter] felheit saen ter eerde,
Soe dat hem dochte dat hi al
Tebroken was om desen val,
Ende al die macht hadde verloren
10770[regelnummer]
Die hi in die lede hadde te voren.
Aldus versach die coninc bidien
Dongeval dat hem soude gescien.
Nuchtens alsi opgestaen was
Hi horde messe, ende nadas
10775[regelnummer]
Sprac hi van dien dat hi bedochte
| |
| |
Biechte, soe hi best mochte,
Jegen ertscenbiscop, sonder waen.
Ende alse hi dit hadde gedaen,
Ende God hadde gebeden genaden,
10780[regelnummer]
Met goeder herten, van sinen mesdaden,
Hi seide die twee visione dan,
Die hi gesien hadde, den goeden man.
Ende alst di goede man hadde verstaen
Hi seide doe toten coninc saen:
10785[regelnummer]
‘Here, om te behoudene u rike
Ende uwen lichame der gelike,
Biddic u dat gi kert ende vaerd
Met uwen lieden te Doevrewaerd,
Ende gi ontbiet Lancelote daernaer
10790[regelnummer]
Dat hi u te hulpen come daer.
Hi sal gerne comen tot u.
Ende vergaderdi an Mordrette nu,
Gi sult, sonder twivel, bi desen
Sterven oft ter doet gewont wesen,
10795[regelnummer]
Daer scade af comen sal ende ongeval,
Dat ewelike geduren sal.’
Alse die coninc hadde gehort
Des biscops raet ende sine wort,
Hi seide, hi soude sonder sparen
10800[regelnummer]
Ember jegen Mordrette varen;
En mochte anders niet gescien.
Die biscop castiedene van dien,
Alse dine gerne daer af brochte;
Het was ene dinc die niet wesen mochte,
10805[regelnummer]
Want die coninc ontseit hem algader,
Ende seit, bider zielen sijns vader,
Hine keerde in genen manieren,
Maer hi soude vergaderen scieren
An Mordrette, waer dat hine vonde
10810[regelnummer]
Ende oec vereischen conde.
Die goede man hem antwerde gaf:
‘Here, ic ben tongemake daeraf,
Dat ic u niet mach bringen van dien;
Ic duchte dat u scade sal gescien.’
10815[regelnummer]
Doe makede die coninc sine vard,
Al dat hi mochte, te Salesbrieward,
Alse die wel wiste van desen
Dat daer die sware wijch soude wesen,
Daer Merlijn ende andere vrode liede
10820[regelnummer]
Af spraken eert alsoe gesciede,
Ten irsten dattie coninc vernam
Dat hi int plein te Salesbrie quam,
Hi dede logieren daer ten tiden,
Alse die Mordrette wilde ontbiden.
10825[regelnummer]
Si daden des conincs gebot al,
Ende loetgeerden daer hi beval,
Ende bereitden hen daer mede
Van dat hen besech was daer ter stede.
Opten selven avont, na etene, ginc
10830[regelnummer]
Artur hem vermergen, die coninc,
Ende die ertscebiscop die daer met hem was
Was in sijn geselscap, alsict las.
Ende si quamen in deser manieren
In dat plein te Salesbieren,
10835[regelnummer]
Daer si vonden ene hoge roetse nadien.
Die coninc begonste optie roetse sien,
Ende hi sagere letteren gescreven an.
Hi sach opten biscop ende seide dan:
‘Here, gi moget sien wonderlichede
10840[regelnummer]
An gene roetse; te ere stede
Mogedi letteren sien gescreven, sonder waen,
Die daer lange hebben gestaen.
Besiet wat dat dieden mach.’
Die biscop dat gescrifte sach
10845[regelnummer]
Ende sprac in deser manieren:
‘In dat plein van Salesbieren
Sal die sware strijt moten gescien,
Daer die coninc sal bederven bidien,
Ende dit conincrike verwesen.’
10850[regelnummer]
Hi sprac toten coninc na desen:
‘Gi moet hier in sterven, sonder waen,
Oft gi moetter doetwonde ontfaen;
Anderssins en mogedi niet
Vanden wige sceden, wats gesciet.
10855[regelnummer]
Ende om dat gi nu selt mogen mi
Weten dat dit niet te deser stede
Gescreven es dan om waerhede;
Want Merlijn propheteerde, sonder waen,
10860[regelnummer]
Ende screef die letteren die daer staen;
Ende in dingen die hi seide
En was noit anders dan waerheide,
Alse die seker was van dien
Dat na dien tijt soude gescien.’
10865[regelnummer]
Alse den coninc die tale werd cont
Hi sloech thoeft nederward ter stont,
Ende hi seide: ‘Her biscop, nu hort,
En waric niet so verre getrect vort,
Ic soude noch keren achterwaerd,
10870[regelnummer]
Hoe lange dat ict hebbe gespaert.
Nu mote onse here na desen
Vord an onse hulpe wesen!
Ic ne mager niet af sceden
Vor dien dattie een van ons beden,
10875[regelnummer]
Van mi oft van Mordrette, die ere
Wille geven God onse here.
Es dat sake, dat mi qualike gaet,
Dat sal mi doen min overdaet
Ende mine sonde mede, bedi
10880[regelnummer]
Ic hebbe meer goeder ridders dan hi.’
Die coninc sprac al dese sprake
Meer vervard ende tongemake
Dat hi te voren te sine plach
Eer hi soe oppenbarlike sach
10885[regelnummer]
Tekene, die hem dochten al bloet,
Dat si hem wisden sine doet.
Ende die biscop was tongemake
Dat hi niet wilde laten die sake.
Die coninc ginc in sine tente daernaer.
10890[regelnummer]
Als hire in was quam een knape daer,
Die toten coninc sprac als hine siet:
‘Her coninc, ic ne grote di niet,
Bedie ic ben nu, dat verstant,
Mettinen doetslagenen viant
10895[regelnummer]
Vanden conincrike van Norgales,
Dattie coninc Mordret nu es,
Die di ontbiet dattu dullike
Comen best in sijn conincrike,
Ende dat hem es ene sware dinc;
10900[regelnummer]
Maer wilstu geloven alse coninc,
Dattu morgen wils, al sonder sparen,
Met al dinen lieden weder varen
Ter steden danen gi comen sijt,
Hi sal hem gedogen nu ter tijt,
10905[regelnummer]
Ende doen dat u nine mesciet.
Ende en wildi des doen niet,
Dat hi morgen vechten sal jegen di.
Hoet u wel; es dat hi di mach
10910[regelnummer]
Opt velt vinden morgen den dach,
Du best doet, ende alle dine man
Werden met di verslagen dan,
Dats een niet ontgaet van dinen lieden.
Oftu hem iet hier af wils ontbieden,
10915[regelnummer]
Sech mi dine boetscap, ic sal
Daer af doen dine boetscap van al,
Nadien dat hi di bi mi ontbiet
Dat hi dine doet ne wille niet,
Noch dine destrueringe mede,
10920[regelnummer]
Wiltu hem rumen lant ende stede.’
Tirsten dat den coninc werd cont
Wat hem Mordret ontboet ter stont,
Hi werd daer ombe herde gram,
Ende seide den knape die tot hem quam:
10925[regelnummer]
‘Ganc, segt dinen here al te hant,
| |
| |
Dat min erve es al dit lant,
Ende ic en sal dit lant rumen niet;
Het sal mi bliven, wats gesciet.
Ende hi saelt moten rumen voren,
10930[regelnummer]
Alse die hem qualike heeft versworen.
Ende nieman dan ic salne ontliven.
Ende dit en latic niet achterbliven
Om al die werelt, sonder waen.
Doe hem dit van minenthalve verstaen,
10935[regelnummer]
Ende sech hem dat ic meer begere
Jegen hem ende jegen sijn here
Te vergaderne sonder beide
Danmer enegen verst an leide.’
Doe ruemde die bode des conincs hof
10940[regelnummer]
Sonder an hem te nemene orlof.
Ende reet so verre dat hi quam
Ter stede daer hi Mordrette vernam,
Ende telde hem van worde te worde
Al dat hi vanden coninc verhorde.
10945[regelnummer]
Hi seide daer al dat hi hem ontboet.
‘Here,’ seit hi, ‘wet dat al bloet,
Vanden wige en moget falgieren,
Wildi tote morgen ontbiden.’
10950[regelnummer]
Mordret antwerde hem tien tiden,
Hi soude ontbeiden den coninc,
Want hine begerde gene dinc
Alse sere alst te vechtene opt velt
Jegen hem ende jegen sine gewelt.
10955[regelnummer]
Nu latic hieraf dese word
Ende sal vanden stride secgen vort.
|
|
Auteursrechtvrij