XXIV. [Hoe Waleweins lichame gevoerd was te Karmeloetwaerd, ende begraven werd.]
Ende dat sine souden voren vort
Tote Karmeloet in die port,
Ende dat sine met groter weerden
Daer bringen souden ter eerden,
10435[regelnummer]
Ende in Gariëts tomme lecgen,
Alsi selve bat in sijn secgen.
Ende binnen dattie coninc hilt hier af sprake
Was hi soe sere tongemake,
Ende weende soe ontfarmelike,
10440[regelnummer]
Dat alle die gene gemeinlike
Die doe in die plaetse waren
Moesten omden coninc mesbaren.
Die ridders saten op metter vard,
Ende voren te Karmeloetward
10445[regelnummer]
Metten lichame; ende daer mede
Porden wel si dusent uter stede,
Die om mins heren Waleweins doet
Weenden ende dreven rouwe groet.
Ende si seiden allegadere dan:
10450[regelnummer]
‘Ay seker, riddere ende goet man,
Hovegh (sic) ende godertiren allen tijt,
Die doet moet sijn vermalendijt,
Dat si dus es tote u comen
Ende u geselscap ons heeft genomen!’
10455[regelnummer]
Alle die waren inden pleine
Weenden aldus om Waleweine.
Ende alsi allegadere waren
Een stic metten lichame gevaren
Die coninc beval datmen ontbeide
10460[regelnummer]
Metten lichame, ende hi seide
Toten genen dien bevolen was
Den lichame te vorne, alsict las:
‘Ic ne mach niet vorder varen nu.
Ic bidde ende ic bevele u,
10465[regelnummer]
Dat gi vard te Karmeloet ende doet
Dat ic hebbe geseit, metter spoet.’
Die coninc keerde na desen
Alse drove als hi mochte wesen,
Ende sprac aldus tsinen mannen daer:
10470[regelnummer]
‘Ay heren, het sal wel scinen vortan
Hoe gi u nu sult proven mere.
Wi hebben alle verloren nu sere
An Waleweine, der aventuren vader,
Een scilt tonser noet algader.
10475[regelnummer]
Ay God, ic ontsie dat wi breke
Van hem selen hebben corteleke.’
Die daer waren met Waleweins lichamen
Reden wech so verre dat si quamen
Tenen castele, die hiet Beloe.
10480[regelnummer]
Vandien castele was here doe
| |
Een wreet riddere ende fel sere,
Die noit in ne genen kere
Mijn here Waleweine minnen mochte,
Maer hi haettene al sijn gedochte
10485[regelnummer]
Bi gerechter nidecheden, bedi
Dat hi beter riddere was dan hi.
Die den doden riddere brachten daer
Beetten vore tgrote palais daernaer
Met drover herten, met droven sinnen.
10490[regelnummer]
Die vrowe vrachde van daer binnen
Wie die dode lichame ware?
Si antwerden ende seiden hare:
‘Hets min her Walewein, live vrowe,
Daer wi omme hebben groten rouwe
10495[regelnummer]
Van sire doet, ende sijn tongemake.’
Alse die vrowe horde die sprake
Si liep metter vard daer si sach
Dattie dode lichame lach,
Oft si verwoet hadde gewesen;
10500[regelnummer]
Ende si viel in onmacht na desen.
Alsi bequam van dire onmachte
Si sprac te hant, soc si best machte:
‘Ay mi, her Walewein, van uwer doet
Es comen verlies ende scade groet,
10505[regelnummer]
Beide vrowen ende joncfrouwen;
Ende ic selve, bi mire trouwen,
Ben in merre verlise van desen
Dan enech ander mach wesen;
10510[regelnummer]
Daer ic meest minnen hadde an,
Die nu levede in eertrike.
Ic wille dat sijt gemeinlike
Weten die nu sijn hier binnen,
Dat ic noit en minde bi minnen
10515[regelnummer]
Anderen man dan hem, op enegen dach,
Noch en sal als lange alsic leven mach.’
Mettesen die here van daer binnen quam
Ute ere cameren sere gram
Omden rouwe dien hi sinen wive sach
10520[regelnummer]
Hebben om Waleweine, die daer doet lach;
Ende hi liep met groter vard
In ene camere ende nam een sward,
Ende quam daer hi den doden sach,
Ende sloech sijn wijf, die op hem lach,
10525[regelnummer]
Ende dorsloech haer die scoudere ter stede,
Dat swerd in den lichame ginc mede.
Doe riep die vrowe met rouwen groet:
‘Ay her Walewein, ic ben dor it doet!’
Si seide vort: ‘Gi heren, ic bidde u,
10530[regelnummer]
Die metten doden sijt comen nu,
Dat gi vort minen lichame mede
Daer gi den doden vort, ter selver stede,
Dat alle die gene die sullen sien
Onse grave selen weten bi dien,
10535[regelnummer]
Dat ic ben dor sinen wille doet.’
Die ridders die sagen sine felheit groet
Ne verstonden niet der vrowen sprake,
Maer si waren drove ende tongemake
Alsi sagen dat hadde haer lijf
10540[regelnummer]
Aldus verloren dat goede wijf.
Si lipen den here op metter vard,
Ende si namen hem sijn sward.
Een van hen sprac anden here,
Gram ende verbolgen sere:
10545[regelnummer]
‘Here, nu hebdi ons gedaen
Herde grote scande, sonder waen,
Die vore onse ogen al bloet
Dese vrowe hebt geslegen doet.
Ic wane wel, bi mire trouwe,
10550[regelnummer]
Dat gi nembermer ne slaet vrowe,
U ne sal bedinken hier af.’
Mettien hi hem enen si ach gaf,
Ende wondene sere te dier stont.
Tierst dat hi hem gevoelde gewont
10555[regelnummer]
Wildi vlien altehant nadien,
Maer die riddere en litene niet vlien,
Ende slogen anderwerven mede,
Dat hi viel doet daer ter stede.
Mettesen riep een riddere sere:
10560[regelnummer]
‘Acharme! dese heeft doet onsen here!’
Daerna liep dese riddere vord
Ende maket cont al in die port;
Ende alle die liede gemeinlike
Wapenden hen doe dapperlike
10565[regelnummer]
Ende dreigeden die gene sere
Die doet slo[egen haren here].
Mettien quamen vort palais gevallen
Die liede vander port met allen,
Ende lipen op al dat si mochten
10570[regelnummer]
Den ridders die Waleweine daer brochten,
Die hen alse stoute ridders werden,
Dat hen die vander port nine deerden;
Ende daden die vander port gemeinlike
Vanden palayse sceden, stoutelike.
10575[regelnummer]
Si bleven dien nacht daer in deser wise,
Ende si aten daer vander spise
Die si inden casteel vonden daer.
Ende opten anderen dach daernaer
Porden si doe uter stede,
10580[regelnummer]
Ende vorden die dode vrowe mede
Met min here Waleweine te samen.
Ende si reden soe verre, dat si quamen
In die stede te Karmeloet.
Ende alse die vander stede wisten bloet
10585[regelnummer]
Dat mins heren Waleweins lichame was,
Si waren alse sere drove daer das,
Ende weenden ende maecten clage
Alse oft elc sinen vader doet sage;
Ende plagen des doets lichamen
10590[regelnummer]
Tot dat si ter groter kerken quamen,
Ende litene in die karke staen.
Die niemare hier af quam ut saen,
Ende alle die vander port gemeinlike
Quamen ter kerken, arme ende rike.
10595[regelnummer]
Daer was doe gedaen ter eerden
Die lichame met groter weerden
In die kerke, ter selver steden
Daer Walewein selve hadde gebeden,
In die tomme daer Gariët lach.
10600[regelnummer]
Daer op was gescreven in dien dach:
‘Gariët leget hier ter stede,
Ende Walewein sijn broder mede,
Die om hare overmoet groet
Lanceloet brachte beide ter doet.’
10605[regelnummer]
Daventure latet spreken staen
Van Waleweine, ende wilt vort anevaen
Te sprekene van coninc Arture,
Ende van sire drover aventure.
|
|
Auteursrechtvrij