| |
XI. Hoe die [coninc] Lancelote bel[ach ende] hoe dat Lanceloet strijt h[adde].
Nu seget ons die aventure,
Dat quamen toten coninc Arture,
Ten selven dage dat hijt geboet
Te hem te comene te Karmeloet,
5565[regelnummer]
Ridders so vele, datmen vordien
In langen niet meer hadde gesien,
Noch op ene wile wesen so groet
Ridderscaps binnen Karmeloet.
Mijn her Walewein was doe genesen,
5570[regelnummer]
Die sere siec hadde gewesen;
Soedat op dien selven dach
Dat daer tridderscap vergadert lach
Sprac tote Arture den coninc:
‘Here, ic rade u ene dinc,
5575[regelnummer]
Ende het donct mi sijn nutscepe,
Dat kiest u te desen ridderscepe
Alsoe vele ridders sonder sparen
Alse joncsten verslegen waren
Dore mire vrouwen der coninginnen,
5580[regelnummer]
Ende eer gi porret van hier binnen
Die ridders maect nu ter stonde
Gesellen vander tavelronde
In der gerre stede die sijn doet,
Soe dat dit geselscap alsoe groet
5585[regelnummer]
Alst te voren was blive in al,
Ende dat wi hebben onse getal,
Dats hondert ende viftech. Ic segt om goet;
Es dat sake dat gi dus doet,
Al u geselscap saels wesen
5590[regelnummer]
Te beter, ende gi sult bi desen
| |
| |
Over al te meer sijn ontsien
Waer gi comt, sijt seker van dien.’
Alse dit horde die coninc
5595[regelnummer]
Ende seide dat hijt gerne dade,
Ende riep te hant te rade
Sine hoge barone, ende bat
Dat si kisen souden ter stat
Onder hare liede sonder sparen
5600[regelnummer]
Die beste ridders die daer waren,
Alsoe vele alsere tier stonde
Gebrake in die tavelronde;
Ende dat si niet dore aermode
En liten te kisene die goede.
5605[regelnummer]
Si seiden dat sijt gerne daden,
Ende gingen hen daer baraden.
Int irst si daer ane spraken
Hoe vele daer hen gebraken,
Ende si vonderre in gerechten getale,
5610[regelnummer]
Alsise ghetelt hadden wale,
Dattere .lxxij. gebraken.
Hebben sire also vele daer gecoren
Alser hen gebrac te voren,
5615[regelnummer]
Ende hebbense geset, sonder sparen,
Inder gerre stat dire doet waren,
Ende in sire gesellen mede:
Maer onder hen allen en was
5620[regelnummer]
En geen so stout, alsict las,
Dat hi dorste bestaen mede
Te sittene in dopperste stede.
Ende ic segt u in warre dinc,
Dat in Lanceloets stede sitten ginc
5625[regelnummer]
Een riddere, die was genant
Die beste riddere diemer in vant,
Ende vander meester name doe,
5630[regelnummer]
Ende hi was conincs kint altoe.
Ende daer sat in Bohorts stede
Een die conincs kint was mede,
Die goet riddere was ende crachtech
Van wapinen ende van vrienden machtech,
5635[regelnummer]
Ende die Helynon was genant.
In Hestors stede sat, alsict vant,
Van Scollant een riddere coene,
Seker ende starc van allen doene,
Ende hiet Vadaän die coninc.
5640[regelnummer]
Hi was fel in allen dinc,
Ende vol van groter verweenthede.
In Lyoneels stede sat, alsict las,
Een riddere die doe maech was
5645[regelnummer]
Des conincs van Nort-Gales,
Een goet riddere, sijt seker des,
Over edel ende weert becant,
Ende die godertierste diemen vant.
Sijn name was, sijt seker des,
Alse dit was gedaen al bi staden,
Bi sconincs ende bi Waleweins raden,
Die taflen waren gereet: men sat
Ten taflen doe ende men at.
5655[regelnummer]
Daer dienden vorden coninc tien stonden,
Ende vor die vander tavelronden,
Sevene coninge, die hilden dan
Van Arture leen, ende waren sine man.
Daerna gereiden si alle haer vaert
5660[regelnummer]
Te vaerne ten orlogewaerd.
Opten anderen dach daernaer
Sulke dusent man, die hadden gere
5665[regelnummer]
Ende des conincs Bans geslachte,
Met wille ende met machte.
Alse die coninc messe hadde gehort
Porde hi selve uter port,
Ende met hem vele baroene,
5670[regelnummer]
Die stout waren ende coene:
Ende reden dien dach dat si quamen
Tenen castele, di hiet bi namen
Lambor. Daer lach snachs inder stede
Die coninc ende sijn geselscap mede;
5675[regelnummer]
Ende opten anderen dach daernaer
Soe voren si alle van daer,
Ende reden soe hare dachvarde,
Dat si bider Joyosergarde
Quamen gehinde ere halver mile.
Dien casteel ende dat werc,
Dat si vonden wonderlijc sterc,
Soe dattie casteel niet ontsach
Geen volc dat was onder den dach.
5685[regelnummer]
Ende si gingen loetgieren
Alle daer neven der rivieren,
In tenten ende in pavilione
Ende in fulgien di waren grone;
Maer dit was in enen dele
5690[regelnummer]
Herde verre vanden castele,
Vorder dan een man diet wel vermochte
Men enen selfscote scieten dochte.
Ende die daer waren met Arture
Loetgierden daer dien dach dure.
5695[regelnummer]
In deser maniren soe waren
Gelogirt daer des conincs scaren,
Ende al gereet om tontfane
Hare viande, na minen wane,
Opdat si ute wilden varen.
5700[regelnummer]
Die van binnen den castele waren
Ridders vangroter stouthede
Ende van groter manlijchede.
Si hadden utgesent optien nacht
Ridders daer te voren van groter macht
5705[regelnummer]
In enen bosch, die stont daer bi,
Om there te bestane, alse si
Haren tijt ende poent sagen,
Van dier stede daer si bedect lagen,
Soe dat sise in deser maniren
5710[regelnummer]
Beide mochten asselgieren,
Die vanden castele, alsi poent sagen,
Ende die daer inden bosch lagen.
Die van binnen ne temayerden
Hen niet dattie andere lotgirden,
5715[regelnummer]
Ende dat si oec wel sagen
Bat sise daer alsoe belagen;
Maer si seiden in allen manieren
Si soudense laten lotgieren,
Ende laten in die irste nacht
5720[regelnummer]
In paise ende hare macht;
Maer si soudense asselgieren
Opten anderen dach in maniren
Dat si poent ende stede sagen.
Die gene die inden bosch lagen
5725[regelnummer]
Waren .l. ridders bi getalle,
Die goet ende waerd waren alle;
Ende Bohort ende Hestor waren
Leitsmanne van derre scaren.
Ende die gene die binnen bleven
5730[regelnummer]
Hadden hen een teken gegeven,
Ten welken tiden dat si sagen
Optie meeste veste van daer binnen,
Dat si dat licteken souden kinnen,
5735[regelnummer]
Ende te hant uten bosche varen
Ende slaen in des conincs scaren;
Ende die vanden castele mede
Souden dan varen uter stede.
Aldus soudemen te dien tiden
5740[regelnummer]
Dat here bestaen in tween siden.
| |
| |
Die menechte die inden bosch lach
Sach ten castelewaerd alden dach,
Oft die gene dire binnen bleven
Hen enech teken souden geven
5745[regelnummer]
Ute te varne; maer noch van dien
Condense geen teken gesien,
Want Lanceloet in gere maniren
Ne wilde niet laten asselgiren
Dat here inden irsten dage;
Den irsten dach in goeden vrede
Ende dien nacht oec [daer mede].
Bi desen werden die vanden here
Verbout ende versekert mere
Ende spraken onder hen daer naren:
‘Waerd alsoe dat Lanceloet
Vele liede hadde ende here groet,
Si waren in allen manieren
5760[regelnummer]
Utcomen ende ons asselgieren;
Bedie alsment wel besiet,
Die gene en es altoes ridder niet,
Die gerne dangier ende pant
Doget dus van sinen viant.’
5765[regelnummer]
Alse min her Lanceloet dit gesach,
Dattene die coninc Artur dus belach,
Dien hi so gemint hadde, sonder waen,
Ende die hem meest eren hadde gedaen,
Hi kinde mede wel te hant
5770[regelnummer]
Dat hi was sijn doetslagen viant,
Ende meerre dan enech man.
Hi werd herde sere drove dan,
Ende werd soe sere tongemake,
Hine wiste wat doen vander sake.
5775[regelnummer]
Niet bedi dat hi den coninc
Iet sere ontsach van eneger dinc,
Maer om dat hi doe herde sere
Minde den coninc, ja, vele mere
Dan hi dede enegen anderen man,
5780[regelnummer]
Die hem niet na en ginc an.
Hi sprac ene joncfrouwe ende bat hare
Dat si toten coninc Artur vare,
‘Ende sult seegen minen here,
Dat mi wondert barde sere
5785[regelnummer]
Dat hi heeft begonnen op mi
In waende niet, ha minen waen,
Soe vele jegen hem hebben mesdaen,
Dat hi sculdech ware te miward
5790[regelnummer]
Alsoe te doene alsi nu gebart.
Seget hi dan dat dese onminne
Es om mire vrowen wille, der coninginne,
Dat hem daer ave hebben gedaen
Enege liede nu doen verstaen
5795[regelnummer]
Dat ic hem hebbe gedaen daer an scande,
Soe segt hem dan altehande
Dat ic ben gereet, ende dat wel love,
Jegen twee ridders vanden hove,
Die beste dire nu sijn binnen,
5800[regelnummer]
Mi te verwerne in allen sinnen,
Dat ic niet met waerheiden en bem
Daer af mesdadech jegen hem.
Ende om sine grote werdechede,
Ende om sine minne oec mede,
5805[regelnummer]
Die ic hebbe al hier te voren
Bi quaden, valscen ocsoene verloren,
Soe suldi hem bieden over mi,
Dat ic mi sal werpen wilt hi,
Int recht ende int wijsdoem al
5810[regelnummer]
Dat mi sijn hof daer af wisen sal.
Ende seget hi dan of ander side
Begonnen dit orloge soe groet
Op mi om sire neven doet,
5815[regelnummer]
Van dire doet suldi dan secgen hem
Dat ic niet soe mesdadech en bem
Dat hi sculdech ware daerbi
Van doetveden te haten mi.
In ben so mesdadech niet, in wille loven
5820[regelnummer]
Te blivene in wisdome van sinen hoven.
Ende en wilt hi niet dan vangen an
En geen van desen tween, segt hem dan
5825[regelnummer]
Sire cracht, bi mire trouwe,
Ende dat sal sijn met groten rouwe
Die ic hebbe omden evelen moet
Die tuscen mi ende hem wesen moet.
Dat wete die coninc ende si seker des,
5830[regelnummer]
Nadien dat dorloge begonnen es,
Dat ic sal hulpen den minen
Ende na mire macht deren den sinen.
Maer sijns selfs lichame, sect hem nu,
Versekeric na mine macht, secgic u,
5835[regelnummer]
Ende dat hi mi niet en dar vresen;
Maer ic sal hem een bescermere wesen
Na mire macht jegen die goene
Die hem deren setten te doene;
Bedie ic houde hem in allen kere
5840[regelnummer]
Over minen gerechten here,
Ende over vrient, al ne comt hi
Niet alse vrient versoeken mi,
Maer alse een groet viant
Van doetveden, dats wel becant.
5845[regelnummer]
Joncfrouwe, dit suldi hem doen verstaen,
Dat ic hem dit ontbide, sonder waen.’
Die joncfrouwe antwerde daer te desen:
‘Die boetscap sal wel gedaen wesen.’
Die joncfrouwe porde metter vard
5850[regelnummer]
Ende voer ten coninc Arturward,
Ende dede hare boetscap groet ende smal,
Alsoe alse hare Lanceloet beval:
Sine liets achter niet een word.
Ende alse min her Walewein dit hord
5855[regelnummer]
Spranc hi op, ende seide saen:
‘Here, die scade die u heeft gedaen
Lanceloet an u vriende ende an u
Hebdi macht te wrekene nu,
Ende hebdi wille alse coninc vri
5860[regelnummer]
U te wrekene, alsoe als gi
Vermeten hebt, dat gi met crachte
Nederen sout conincs Bans geslachte,
Die bi harre groter verwoethede,
Ende bi haerre groter overdaet mede,
5865[regelnummer]
Ende bi haerre groter ongenade
U hebben gedaen so grote scade,
Die u nieman heden den dach,
Sonder God selve versetten mach,
Soe dat gi onteert sout wesen,
5870[regelnummer]
Ende al u geslechte bi desen
Genedert soude werden embermere,
Dat wi nembermeer gecregen ere,
Gevielt dat gi pays maket nu
Hier tuschen Lancelote ende u.’
5875[regelnummer]
- ‘Her Walewein,’ sprac die coninc saen,
‘Die sake es soe verre gegaen,
Lanceloet ne gecriget nembermere
Pays jegen mi in negenen kere;
Ja, alsoe lange alsic blive
5880[regelnummer]
Levende hier in desen live,
Om gene saken die Lanceloet
Doen oft geven mach, clein oft groet.
Nochtan es hi man van ertrike
Dien ic best sculdech ben lichtelike
5885[regelnummer]
Ene grote mesdaet te vergevene;
Want hi hevet in sinen levene
Dan enech ander man, sonder waen.
Maer int inde eest daertoe brocht,
5890[regelnummer]
Dat hijt mi so dire heeft vercocht,
| |
| |
Dat hi dat nu heeft genomen
Dat mi nembermer mach wedercomen,
Van minen vleescheliken vrienden,
Die mi minden ende dienden,
5895[regelnummer]
Ende die ic oec meest minde
Van alden genen die ic kinde,
Hierbi en mach niet gescien nu
Enech pays tuscen mi ende hem.
5900[regelnummer]
Bider trouwen die ic sculdech bem
Gode onser alre vader ende here,
Walewein, dit versekeric u embermere.’
Die coninc kerde hem sonder beide
Ter joncfrouwenwaerd, ende hi seide:
5905[regelnummer]
‘Joncfrouwe, gi moget doen verstaen
Van dien dat hi versoect an mi,
Dat ict nine doe, ende dat hi
Seker mach wesen al dien tijt
5910[regelnummer]
Dat ic leven sal te hebbene strijt;
Ende hine gecriget nembermere
Pays jegen mi in genen kere
Binnen minen live op genen dach
Om gene sake die gevallen mach.’
5915[regelnummer]
- ‘Sekerlike,’ sprac die joncfrouwe,
‘Het es scade groet, bi mire trowe,
Ende merre van u dan om ander dine;
Bedie gi sijt, here, her coninc,
Een der machtechster, secgic u,
5920[regelnummer]
Die levet in die werelt nu,
Ende vander meester name tot desen.
Gi sulter bi al gedestrueert wesen
Ofte daer ombe laten u leven,
Oft die vrode sijn tscerne gedreven,
5925[regelnummer]
Die hebben ten menegen male
Van uwer doet gehouden tale.
En es geen twivel van desen,
Die vrode mans di hebben gewesen
In onsen tiden, di te sprekene plagen
5930[regelnummer]
Van stucken die si vorsagen,
Die dinge, die si vanden lieden
Te secgene plagen, sine gescieden
Int inde alsoe, sonder waen,
Alsi int begin daden verstaen;
5935[regelnummer]
Want si seiden vanden geslachte
Van coninc Ban, dattet met machte
Te boven soude comen van al
Sinen vianden, groet ende smal.
Ende gi, her Walewein,’ sprac si doe,
5940[regelnummer]
‘Die bi rechte vroet sout sijn daertoe,
Gine donct mi niet in desen
Alsoe vroet alse gi sout wesen.
Gi sult hier jagen uwe doet,
Dat mogedi selve sien al bloet.
5945[regelnummer]
Bedinct u wat gi tere uren
Saget int palais van aventuren
Tes conincs Vischers, ter selver tijt
Dat gi daer saget ane den strijt
Vanden lupaert ende vanden serpente.
5950[regelnummer]
Bedacht u van dien contente
Wel, ende vanden wondere mede
Die gi daer saget tier stede,
Ic ben herde seker van dien,
Dit orloge en soude niet gescien
5955[regelnummer]
Opdat gijt beletten mocht nu.
Dat u hierna wel scinen sal;
Bedie gi sult van desen hier naer
5960[regelnummer]
Bedroeffenesse hebben so swaer,
Als gi niet en sult mogen
Ontkeren die grote orlogen.’
Die joncfrouwe ginc van hem saen
Ende quam vorden coninc gegaen
5965[regelnummer]
Ende seide: ‘Here, nadat ic an u
En gene antwerde vinde nu,
Noch in gene maniren mede
Maer orloge ende groten nijt,
5970[regelnummer]
Ic sal wederkeren nu ter tijt,
Ende sal min here doen verstaen
Wat gi hem ontbiet, sonder waen.’
- ‘Vard als gi wilt,’ sprac die coninc,
‘Mi es lief dat gi hem segt die dinc.’
5975[regelnummer]
Die joncfrouwe voer danen metter vard
Ende voer te haren hereward,
Ende quam daer in stilre ware,
Datmen nine wiste van hare.
Alsi vore Lancelote doe quam,
5980[regelnummer]
Ende hi dat ane hare vernam,
Dat hi niet bi eneger dinc
Pays mochte vinden anden coninc,
Ende drove oec bi deser sake;
5985[regelnummer]
Niet bedi dat hi op dien dach
Den coninc iet sere ontsach,
Maer bi dat hi sinen here
Den coninc minde alsoe sere.
Hi es in ene camere gegaen,
5990[regelnummer]
Ende werd versuchtende saen
In swaren gepense ende in dipen,
Soe dat hem die trane liepen
Ende spreitden op sijn ansichte.
5995[regelnummer]
Alsi dus een stic daer hadde gewesen
Die coninginne quam daer binnen desen
Ende werd sijns pensens geware.
Si was een stic bi hem dare
Eer hi wiste dat si daer was.
6000[regelnummer]
Doe werd si hem vragende das,
Twi dat hi so drove ware?
Ende Lanceloet antwerde hare,
Dat hi drove ware om di dinc,
Dat hi nine mochte anden coninc
6005[regelnummer]
Pays vinden no genadechede.
‘Niet bedi dat wi teser stede
Hem iet duchten op desen dach,
Dat hi ons iet grote dere doen mach;
Maer ic segt bedi, sonder waen,
Soe vele dogeden ende eren,
Dattet mi sere soude deren
Geviele bi mi, teneger uren,
Sinen lichame sware aventure.’
6015[regelnummer]
- ‘Here,’ seit si, ‘men moet ter noet
Op sine cracht sien: si es so groet.
Maer wat micti te done nu?
Segt mi dat, des biddic u.’
Lanceloet seide hare: ‘Twaren,
Om vechten jegen dat here;
Ende dien God wilt geven di ere
En sal niet bliven bi fauten van mi,
6025[regelnummer]
Wine selen utvaren hen te jegen
Die den casteel hebben belegen.
Nadien dat ic met genen saken
Minen pais jegen hen mach maken,
Ic ben die gene die vort an
6030[regelnummer]
Niet sparen ne sal genen man,
Sonder minen here den coninc,
Daer icken kinnede, nu dade
Enege swaernesse oft scade.’
6035[regelnummer]
Doe litense haren raet staen,
Ende Lanceloet ginc int palays saen
Sitten onder sine baroene,
Ende toende hem blider in sinen doene
Dan hem sijn herte gaf binnen.
6040[regelnummer]
Daer was geten met minnen.
| |
| |
Na den etene begonste vragen
Lanceloet een deel van sinen magen
Ende van sinen hemeliken rade
Wat si riden wat hi best dade
6045[regelnummer]
Metten orloge daer si in waren?
Ende si seiden hem alle sonder sparen:
‘Latewi ons dus lange sluten
Ende wi niet en varen buten,
Die gene die sijn [int here] mede
6050[regelnummer]
Si selen ons houden nu gerede
Over geaffalgiert ende quaet.
Ende beter ward, nadien dat staet,
Dat wi eer ut hadden geslegen
Ende hadden hen gevaren jegen,
6055[regelnummer]
Dan wise in deser manieren
Liten rusten ende logieren.’
Lanceloet sprac: ‘En roke u van dien;
Bidien dat si dit an ons hebben gesien
Dat wi op hen nine pongierden
6060[regelnummer]
Alsi quamen hier ende lotgierden,
Si sijn te sekerre in haren sin
Ende dochten ons vele te min,
Dat hier nieman binnen ne si.
6065[regelnummer]
Maer ic hope, al sonder waen,
Dat si dat wel selen verstaen
Wi selen uttrecken ter tijt
Morgen te primtide met goder hopen,
6070[regelnummer]
Ende selen dan soe op lopen;
Ende hierombe so biddic u,
Dat gi u so gereit alle nu,
Dat wi morgen mogen utvaren
Tilike met onsen scaren.’
6075[regelnummer]
Ende desen raet prisden si al
Die daer waren, groet ende smal;
Want si hadden groten gere
Te vergaderne an Arturs here;
Ende hen gaf grote coenhede
6080[regelnummer]
Ende grote herte oec mede
Dat si dus hadden van haren accorde
Mijn her Lancelote ende Bohorde,
Om dat dese waren namelike
6085[regelnummer]
Van alder meester stouthede,
Ende vanden meesten ridderscap mede.
Si daden gereiden hare wapen
Alden nacht dore haren knapen,
Elkerlijc na sinen wille.
6090[regelnummer]
Si hilden hen dien nacht al stille,
Datmen wel waende int here
Henlieden winnen sonder were,
Ende seide datmen die van binnen
Lichtelike soude mogen winnen.
6095[regelnummer]
Maer die coninc wilde niet geloven
Daer ne waren vele liede boven
Inden casteel met Lancelote doe.
Mador gaf antwerde daertoe:
‘Here, daer sijn binnen al nu
Over ene gerechte waerhede,
Ende goet, waerd ridderscap mede.’
Mijn her Walewein vragede waerbi
Hi dat wiste? Doe seide hi:
6105[regelnummer]
‘Here, ie weet wel sonder waen.
Ic lite u min hoeft afslaen
En sidise niet met haren scaren
Ende ons oplopen soe sere,
6110[regelnummer]
Dattie stoutste van desen here
Vrese sal hebben van dien
Dat hi ane hen sal sien.’
Die twee heren waren dien nacht
Wel ende rikelike bewacht,
6115[regelnummer]
Datmen lettel mochte tien tiden
Mesdoen ane eneger siden.
Sanderdages, alse houde, twaren,
Alse die vanden castele utewaren
Ende si gereet hadden sonder falge
6120[regelnummer]
Hen selven ende hare battalge,
Si daden te hant utsteken
Ten torre haer roede teken.
Ende alse dat roede teken sagen
Die gene die inden bosch lagen,
6125[regelnummer]
Si toendent daer ter stede
Bohorde ende Hestore mede.
Alse Bohort dit hadde gesien
Hi sprac ten gesellen nadien:
‘Hier nes els niet te doene nu
6130[regelnummer]
Dan op te sittene, secgic u;
Dat min here es opgeseten.
Laet ons metter vaerd utslaen,
Ende dit here so vaste bestaen,
6135[regelnummer]
Soe dat wi vellen met stouten done
Ende al dat wi vinden op ende weder,
Dat wijt al vellen ter neder.’
Si antwerden hem van desen,
6140[regelnummer]
Dat hijs seker mochte wesen,
Si souden na harre macht deren
Haren vianden ende confunderen.
Dus sijn si uten bosce gevaren
6145[regelnummer]
Ende liten hare paerde gaen
Ten stilsten dat si mochten, sonder waen.
Nochtan worden die vanden hare
Die haer paerde hebben vernomen,
6150[regelnummer]
Die op hen terdende sijn comen.
Men riep daer ten wapenen, datmen horde
Inden casteel dese worde,
Ende seiden dat haer liede waren
Vergadert doe an gene scaren,
Anders niet te done daertoe,
Dan dat si opt here tien tiden
Vergaderen tere andre siden.
Ende si gingen alsoe doen.
6160[regelnummer]
Lanceloet dede die porten ontoen,
Ende si voren ut doe te waren
Geordineert met haren scaren.
Tirst dat Bohort uten bosche quam
Daer bi sconincs here vernam,
6165[regelnummer]
Hi versach comen met groter vard
Des conincs Yons broder op een groet part,
Wel gewapent ende rikelike.
Tirst dat elc anderen sach kinlike
Si liten lopen doe haer parde
6170[regelnummer]
Elc op anderen met groter varde.
Des conincs broder op Bohorde soe stac,
Dat sine glavie in sticken brac;
Ende Bohort stakene soe sere weder,
Dat hine droech vanden perde neder,
6175[regelnummer]
Ende hem ne mochte te staden staen
Scilt no halsberch, sonder waen,
Hine stac dorden lichame bede
Dyser ende die glavie mede,
Soe dat hi lach in ommacht
6180[regelnummer]
Ende in vresen van sire cracht.
Ende die andere die hem volgeden naer
Slogen in genen here sonder vaer,
Ende worpen wech ende weder
Tenten ende paulione neder.
6185[regelnummer]
Si slogen doet ridders ende paerde,
Ende worpent al ter aerde
Dat quam in haren gemote,
Ende tordent onder hare vote.
Doen begonstmen in geen here
6190[regelnummer]
Lude ropen ende oec sere:
| |
| |
‘Ten wapenen! Ten wapen!’ te waren,
Die gene die ongewapent waren.
Als min her Walewein des geware ward
Riep hi om sine wapine ter vard,
6195[regelnummer]
Alse dire daer hadde te doene.
Ende hi ende des conincs baroene
Wapenden hen al sonder sparen,
Alse die wel seker ne waren
Naden gerope dat daer ward.
6200[regelnummer]
Tirst dat coninc Artur op sijn part
Was geseten ende met hem die gone
Die daer doe waren, sine barone,
Ende hi sine tente vor hem sach,
Dat si ter nedergewarpen lach,
6205[regelnummer]
Ende hi den drake liegende verstoet,
Die opten appel vander tenten stoet,
Ende daertoe neder sach vallen
Die andere tenten daer met allen.....
Ende al dit dede Bohort di hopen,
6210[regelnummer]
Ende Hestor, dat si waenden belopen
Den coninc Artur met desen doene
Ende alse min her Walewein gesach
Dwonder dat si daden opten dach
6215[regelnummer]
Togedijt den coninc Artur mettien,
Ende seide: ‘Ginder mogedi sien
Die op u doen grote morde,
Ende die ons hebben beraden
6220[regelnummer]
Vele pinen ende vele scaden.’
Her Walewein voer ut metter vard
Ende keerde op Hestore sijn part,
Ende gaf hem enen swaren slach,
Die hem soe sere verwach,
6225[regelnummer]
Dat hi ware nedergevallen
Van sinen orsse met allen,
En hadde gesijn dat hi sijn part
Metten halse gegreep ter vart.
Ende min her Walewein, die dien here
6230[regelnummer]
Haette van doetveden sere,
Als hine aldus tonder sach,
Hi sloech op hem noch enen slach
Dat hine neder nicken dede
Al op sijns paerts hals daermede,
6235[regelnummer]
Soe dat hi moeste bi dien doene
[Hem] houden vore an die artsoene.
Ende alse Bohort dat versach,
Dat min her Walewein dus oplach
Hestore ende soe cort daer helt,
6240[regelnummer]
Dat hine nalike hadde gevelt
Ter neder, hine mochs niet laten
Hine moeste hem staen in baten,
Ende sloech op Waleweine so haerde
Men enen scarpen swaerde,
6245[regelnummer]
Dat hi dat swaert, al sonder waen,
Soe dipe dede in sinen helm gaen,
Dat her Walewein werd daernaer
Biden slage, die groet was ende swaer,
Tebarenteert sere utermaten,
6250[regelnummer]
Ende heeft Hestore gelaten,
Ende van Bohorde alsoe sciet
Al verdovet, dat hi en twint niet
Ne wiste tien tiden waerward
Dattene droech daer sijn pard.
6255[regelnummer]
Aldus begonste die batalie
Groet ende wonderlijc, sonder falie.
Ende die vanden bosce waren comen
Hadden alle op geweest genomen
Van des conincs Arturs scaren,
6260[regelnummer]
Bedie dat harre so lettel waren;
Maer dat hen stonden in staden
Die vanden castele ende hebben beraden.
Tirst dat si an hen vergadert waren,
Die vanden castele met haren scaren,
6265[regelnummer]
Daer mochtmen sien slage groet,
Ende liede met rouwen slaen doet.
Si toenden daer varinge wel
Dat elc andrenwaerd was fel,
Ende dat si drogen groten nijt
6270[regelnummer]
Elc tandrenwaerd tier tijt;
Bedie daer werd verslagen tien tide
Soe vele liede an elke side,
Dat en geen man die nu levet,
Die dat herte soe hart hevet,
6275[regelnummer]
Hem ne soude ontfermen van dien
Datmen daer doe mochte sien.
Boven hen allen doe tien tiden,
Die daer waren in beiden siden,
Soe dadent wel in dien wijch al bloe
6280[regelnummer]
Mijn her Walewein ende Lanceloet.
Die historie doet ons verstaen
Dat min her Walewein was so bevaen
Met rouwen van Gariëts doet,
Dat hi om dien rouwe groet,
6285[regelnummer]
Die hem int herte soe sere woech,
Inden selven dage daer versloech
Dertich ridders met sinen handen,
Die daer waren van sinen vianden,
Sonder die andere die daer ter stont
6290[regelnummer]
Van hem aldaer waren gewont,
Ende sonder die grote scade mede
Die hi met stoten, met slagen dede.
Ende hine werd, sonder sage,
6295[regelnummer]
Maer sijn wesen gedurde tier ure
Toter vespertijt alden dach dure,
Ende soude hebben geduert alsoe
En hadde Bohort niet gewesen,
6300[regelnummer]
Die inden wijch gemoette desen.
Tirst dat elc andren heeft versien
Liep elc anderen op mettien,
Ende begonsten daer onder hen tween
Onderlinge vechten, dat wel sceen;
6305[regelnummer]
Want dat vechten werd wreet ende fel,
Ende men soude gesien hebben wel
Den besten van hen daer haestelike,
Ne mare dat alle gemeinlike,
Die gene die omtrent hen waren,
6310[regelnummer]
Inslogen al sonder sparen,
Soe dat daer begonste di strijt
Sere wreet ende fel tier tijt,
So datter menech goet man ende werd
Te dier tijt verslegen werd;
6315[regelnummer]
Soe dattie van binnen tier tijt
Wel mochten hebben verloren den strijt,
Bedie dat minder waren haer scaren
Dan der gerre die int here waren,
En hadde Lanceloet niet gewesen
6320[regelnummer]
Ende sine drie gesellen tot desen,
Bohort, Hestor ende Lyoneel,
Die daer daden meer dan haer deel.
Maer Lyoneel doe ter selver tide
Sciet al gewont uten stride
6325[regelnummer]
In die luchterc scoudere, sonder waen,
Dat hem her Walewein heeft gedaen.
Tirst dattie nacht quam, di van den here,
Die gemoit ende gepint sijn sere,
Sijn in haer loetsen gevaren,
6330[regelnummer]
Ende die van binnen waren
Keerden in haren casteel mede.
Tirst dat si waren in haer stede
Si besagen hoe vele si ter tijt
Liede hadden verleren inden strijt,
6335[regelnummer]
Ende si vonden daer, in waren saken,
Dat hen hondert ridders gebraken,
Sonder die seriante die waren
Doet geslagen in hare scaren.
Ende hier en haddense bate gene,
6340[regelnummer]
Sonder dertich ridders allene,
| |
| |
Die si inden wijch hadden gevaen
Ende daer binnen bracht, sonder waen.
Tirst dattie vanden here quamen
In hare tenten si vernamen
6345[regelnummer]
Dat ben tweehondert ridders gebraken,
Datse rechte gram mach maken.
Na etene spraken si een deel
Vanden genen die waren inden casteel,
Ende seiden: ‘Gewaerlike nu was Lanceloet
6350[regelnummer]
Inden casteel niet sonder genoet,
Die goede liede waren ende cone,
Ende machtech in haren done.’
Men gaf Waleweine ende Lancelote
Alden prijs van alder rote,
6355[regelnummer]
Ende seiden dat dese twee ridders, twaren,
Die beste van beiden siden waren.
Die ene gingen resten bi nachte
Ende die andere gingen ter wachte.
Ende wachten den nacht al dure
Oft die van binnen op hen quamen,
Dat sise niet ombewaerd opnamen.
Opten selven avont sprac in di stede
Lanceloet sine gesellen mede
6365[regelnummer]
Ende dede hen aldus verstaen:
‘Nu hebdi geleert, al sonder waen,
Wat connen doen die vanden here,
Ende oft si sijn van starker were.
Gi hebse geproeft, so doen si u;
6370[regelnummer]
Maer des hebbe God danc nu,
Sine dorren niet sere verbliden
Van dien dat si hier nu ten tiden
Hebben gewonnen, al hadden si
Meer volx opt velt dan wi.
6375[regelnummer]
Danc hebbe God vanden trone,
Het es ons nu comen scone,
Dat wi ons hebben bider Gods cracht
Behouden jegen so grote macht!
Nu laet ons over een dragen saen
6380[regelnummer]
Wat wi margen selen anegaen,
Ende hoe wi striden selen numere.
Ic wilt wel, wout onse here,
Dat wi mochten onse dingen
Tenen eerliken inde bringen,
6385[regelnummer]
Soe dat wire ere af gewinnen,
Als wi hebben gehad int beginnen.
Nu segt mi uwen raet daertoe,
Wat u wille es datmen doe;
Bedie en sal niet doen van desen,
6390[regelnummer]
En sal bi uwen rade wesen.’
Si rieden datmen ut soude varen
Opten anderen dach sonder sparen.
Lanceloet antwerde hen mettien:
‘Nu laet ons onder ons besien
6395[regelnummer]
Wie margen irst utvaren sal.’
Bohort seide: ‘Ic sal utvaren vor al.’
Doe sprac Hestor: ‘Ic sal utvaren
Metter andere battalge, twaren.’
Heliser, des conincs Pelles soene,
6400[regelnummer]
Een stout riddere ende een coene,
Seide dat hi soude, sonder falge,
Leiden daer die derde batalge
Metten genen die hi daer brochte,
Dat wel tweehondert ridders wesen mochte.
6405[regelnummer]
Een riddere, die van Soroloes was,
Ende hertoge van Ayoel, alsict las,
Die goet man was, sekerlike,
Leide die virde batalge rike;
Soe dat si vanden lieden die daer waren
6410[regelnummer]
Ordinerden te leidene acht scaren;
Ende in elke batalge van desen
Mochten wel hondert ridders wesen;
Ende in die achterste was Lanceloet
Met groter macht, oft ware noet.
6415[regelnummer]
Si gingen na desen besien
Die gewonde liede; ende mettien
Dat Bohort sinen broder sach,
Lyoncle, die daer gewont lach,
Wet wel, dat hi om die sake
Ende hi sprac doe dese worde,
Aldaer menech riddere toehorde:
Hi soudene wreken daer af
Op hem die hem die wonde gaf,
6425[regelnummer]
Mocht hire te poente comen an,
Waerd Walewein, waerd ander man.
|
|