|
| |
X. Hoe dat Waleweins [brodere] begraven wo[rden met] groten sere, ende [wat daer] af visiren die [heren.]
Die aventure sprect hier nare:
Alse die coninc Artur werd geware
Dat Mordret quam met groter vard
4760[regelnummer]
Al vliende ter portenward,
Hi hadde wonder van desen,
Wat daer gesciet mochte wesen.
Hi hevet den genen gevraget
Die daer voren quamen gejaget,
4765[regelnummer]
Wat si hadden, ende wat hen ware?
Hem antwerde een knape daernare,
Die inden strijt hadde gewesen:
‘Here, ic segge u van desen
Quade ende pijnlike nimaren.
4770[regelnummer]
Hier es ongevallike gevaren:
Van alden genen, alsict kinne,
Die vorden henen die coninginne
Om verbernen, sone sijn ontgaen
Maer drie man allene, sonder waen,
4775[regelnummer]
Daer Mordreit die een af es:
Dandere en kinnic niet, sijt seker des.’
- ‘Acharme!’ sprac die coninc daernaer,
‘Was Lanceloet dan aldaer?’
- ‘Here, jahi, al sonder waen.
4780[regelnummer]
Noch hevet Lanceloet meer gedaen:
Hi vord met hem die coninginne,
Die hi bescudde, alsict kinne.’
Die coninc was van deser sake
Soe drove ende soe tongemake,
4785[regelnummer]
Hine wiste in wat poente wesen.
Mordret quam tot hem binnen desen
Ende seide hem: ‘Here, twaren,
Lanceloet heeft ons gescoffirt nu.
4790[regelnummer]
Ende hi vord met hem, dat secgic u,
Die coninginne, al sonder waen.’
Die coninc antwerde hiertoe saen:
‘Nu toe, dapperlike, al sonder sparen!
Aldus en sal hi ons niet ontvaren.’
4795[regelnummer]
Hi dede te hant sijn in die wapen
Beide ridders ende knapen.
Si saten alle op metter vard,
Ende reden alsoe ten boscheward,
Alsoe verdelike alsi mochten;
4800[regelnummer]
Maer daerne vonden si niet dat si sochten.
Die coninc hietse in dien tiden
Sceden ende in vele wegen riden,
Datmense te bat vinden soude.
Die coninc Karados sprac also houde:
4805[regelnummer]
‘Des ne radic niet, dat secgic u;
Es dat sake datmense soect nu,
Ende Lanceloet come an hare vard,
Na dat ickene nu weet beward
4810[regelnummer]
Ende van stouten ridderscepe,
Ic segt u, al sonder waen,
Hi salse allegadere doet slaen.’
- ‘Wat salic dan doen?’ antwerde die coninc.
Karados sprac te derre dinc:
4815[regelnummer]
‘Gi sult sinden nu ter uren
Tallen passagen, dat nieman en si
In u lant soe cone, dat hi
Late Lancelote tenegen tiden,
4820[regelnummer]
Oft sijn geselscap, overliden.
Dus sal hi moten bliven al stille
In u lant, wilt hi oft en wille.
Ende alsi int lant dus bliven sal,
Ende wi sijn wesen selen weten al,
Met soe vele lieden op hem varen,
Dat wine selen mogen saen
Tonder doen, ende alsoe vaen.
Ende dan suldi met gemake
4830[regelnummer]
Van hem mogen nemen wrake.
Ende dit donket mi di beste raet
Nadien dat nu gescepen staet.’
Doe dede die coninc ropen scirc
Te gadere daer alle sine messalgiere,
4835[regelnummer]
Ende sende doe vaerdelike
Tallen havenen, ende des gelike
In alt lant, in elke stede,
Vanden conincrike van Logres al;
4840[regelnummer]
Ende hi verboet ende hi beval,
Dat nieman en ware so coene,
Lite Lancelote tien tiden,
Oft sine gesellen, overriden.
4845[regelnummer]
Alse die coninc dit hadde gedaen
| |
| |
Hi leet bider plaetsen, sonder waen,
Alsi thusward soude varen,
Daer sine liede gescoffirt waren.
Ende als hi in die plaetse quam
4850[regelnummer]
Hi sach daer te hant ende vernam
Dien Lanceloet doet sloech; ende hi was
Dore die borst gesteken, alsict las,
4855[regelnummer]
Met ere glavien soe, tien tiden,
Dat dyser bleec ter ander siden.
Ende tirst dattene hadde vorsien
Die coninc, hi kindene mettien;
Ende hem quam soe groten rouwe toe,
4860[regelnummer]
Hine mochte hem niet behouden doe
Sittende in sijn gereide,
Hine vel in onmacht, sonder beide,
Opten doden lichame neder.
Ende als hi was becomen weder,
4865[regelnummer]
Dat hi spreken mochte, seidi:
Hi haette u wel claerlike,
Die u stac dus swaerlike.
Men mach wel weten, trouwen,
4870[regelnummer]
Dat hi in wel groter rouwen
Mi gebracht heeft, ende verswaerd,
Die nam sulken riddere als gi waerd
Van stoutheden ende van machte,
Geroeft heeft dus min geslachte!’
4875[regelnummer]
Hi hevet hem den helm af gedaen.
Doen custine daer herde saen,
Beide an ogen ende ane mont,
Die al vercout waren tier stont.
Ende alsoe doet alse hi was
4880[regelnummer]
Dedene die coninc nemen na das
Sinen ridderen, ende bat hen vort,
Dat sine dragen souden in die port.
Rouwe groet dreef die coninc.
Ende als hi vord soeken ginc
4885[regelnummer]
Quam hi daer hi Guerriës sach,
Sinen neve, daer hi verslegen lach.
Daer mocht men sien datten coninc
Sonderlinge groet rouwe anginc.
Binnen dien dat hi dus sere mesbaert
4890[regelnummer]
Doet hi Guerriës lecgen op een paert
Om te voerne in die port.
Ende hi ginc selve soeken vort,
Oft hi iet meer vinden machte
Van sinen vleescheliken geslachte.
4895[regelnummer]
Daer werd hi geware tien tide,
Dat daer lach an ene side
Dien verslegen hadde Lanceloet.
Dit was die man van sinen magen,
4900[regelnummer]
Dien hi plach in allen dagen
Meest te minne, gewaerlike,
Sonder Waleweine alleenlike.
Alse die coninc Artur versach
Dat sijn neve daer verslegen lach,
4905[regelnummer]
Dien hi plach in sinen sinne
Soe sonderlinge sere te minne,
En es rouwe onder den dach,
Dien enech minsce gevolen mach
4910[regelnummer]
Hine hadde merren rouwe dan.
Hi riep menechwaerf: ‘Acharme!’
Ende namene in sinen arme
Met groten rouwe ende met sere,
Ende dwankene an hem soe sere,
4915[regelnummer]
Dat hine hadde gequetst mettesen,
Hi dreef op hem grote droefhede,
Ende viel op hem in onmacht mede,
Dattie barone waren in vresen
4920[regelnummer]
Dat hi sterven mochte in desen.
Ende hi bleef also langer wile
Datmen gaen soude ene halve mile.
Alsi vander onmachte bequam
Hi seide doe, drove ende gram:
Te lange geleeft, dat secgic u.
Ay doet, nu, sonder letten iet,
Com, nem mi in dit verdriet;
Want du heves te lange gelet!’
4930[regelnummer]
Hi seide doe: ‘Live neve Gariët,
Soe motic van groten sere
Ende van groten rouwen nu,
Wel live neve, sterven om u.
4935[regelnummer]
Mine ginc noit doet in minen moet
Alse na alse mi die uwe doet.
Dat swaerd was ter quader stont
Gesmeet, daer gi met waerd gewont!
Die gene moet varen qualike,
4940[regelnummer]
Die u sloech soe hardelike!
Hi hevet onteert mettien slage
Die coninc custene tier stonde,
Beide an ogen ende ane monde,
4945[regelnummer]
Alsoe bebloet alse hi was,
Ende dreef soe groten rouwe, alsict las,
Dat hen allen wonderde van dien,
Die sinen rouwe hadden gesien.
Niet bedie sine warens drove al
4950[regelnummer]
Die daer waren, groet ende smal;
Als min her Walewein hadde gehort
4955[regelnummer]
Hi waende doe dat bi desen
Die coninginne doet hadde gewesen,
Ende dat die rouwe ende dat gecri
Ende alsi in die plaetse quam,
4960[regelnummer]
Die gene dine tirst daer vernam
Hi seide tote hem mettien:
‘Ay her Walewein, oft gi wilt sien
Ende uwe grote destrueringe mede
4965[regelnummer]
Van uwen geslachte vort an,
Gaet daer boven int palais dan.’
Gi sult daer merren rouwe sien
Dan gi noit saget vordien.’
Mijn her Walewein werd bi dire sake
Ende en antwerde niet een wort,
Ende ginc nederward siende vort;
Ende hine waende niet das,
Dattie grote rouwe die daer was
4975[regelnummer]
Om sine broders mochte wesen;
Want hine wiste niet van desen,
Maer hi waende in sinen sinne,
Dat hadde gesijn om die coninginne.
Al gaende sach hi tier tide,
4980[regelnummer]
An die rechte ende die luchter side.
Alsi hem leden elc seide mettien:
‘Gaet uwen groten rouwe sien!’
4985[regelnummer]
Alse min her Walewein dat horde,
Dat hem elc gaf sulke worde,
Werd hi tongemake bi desen,
Meer dan hi te voren hadde gewesen.
Ende ten irsten dat hi quam
4990[regelnummer]
Binnen den palayse, hi vernam
Dat si waren alle gemeinlike
Soe drove, arme ende rike,
Als oft al haer vrient verslegen
Hadden vor haer ogen gelegen.
4995[regelnummer]
Ende [als] die coninc Artur vernam
| |
| |
Dat Walewein daer binnen quam,
Hine mochte hem onthouden niet,
Hine seide: ‘Walewein, neve, siet
Hier uwe grote droefhede,
5000[regelnummer]
Ende minen groten rouwe mede!
Hier leget doet Gariët nu,
Die de beste riddere was, secgic u,
Van uwen geslechte heden den dach.’
Hi togedene hem al daer hi lach.
5005[regelnummer]
Alst heren Waleweine dus werd cont,
Hine hadde gene macht ter stont,
Dat hi antwerde mochte geven,
No dat hi staende ware bleven;
Maer hem gebrac van groter smerte
5010[regelnummer]
Beide lichame ende herte,
Dat hi nedervel mettesen,
Als oft hi doet hadde gewesen,
Soe dat hi lange in ommacht was.
Die barone waren so drove das,
5015[regelnummer]
Dat sine waenden nembermere
Becomen vanden groten sere.
Van mins heren Waleweins groten mesbare
5020[regelnummer]
Ende seiden dicke: ‘Acharmen!
Nu es hier te desen tiden
Grote scade in allen siden.’
Alse Walewein quam te sire crachte,
Ende hi verquam van sire onmachte,
5025[regelnummer]
Hi stont op ende ginc ter vard
Tote Gariëtte sinen broderwaerd,
Ter steden daer hi doet lach.
Tirst dat hine alsoe versach
Nam hine den coninc sonder vorst,
5030[regelnummer]
Ende dwanckene an sine borst,
Ende begonstene te cussene doe.
Ende als hine custe alsoe
Quam hem toe groet rouwe saen,
Dat hi nine conde gestaen,
Ter neder daer al sonder lette,
Ende was langer in onmacht in desen
Dan hi te voren hadde gewesen.
Tirst dat hi bequam weder
5040[regelnummer]
Sat hi met Gariëtte neder;
Ende als hine geslegen vant
So vresselike, seidi te hant:
‘Gariët, live broder mijn,
Die arm mote verdoemt sijn,
5045[regelnummer]
Die aldus hevet geslegen u;
Bedie hi heeft mi gonneert nu
Ende al min geslechte gemene,
Ende hi heeft hen gebetert clene;
Bedie geen sterfelijc man
5050[regelnummer]
Mach hem verbeteren daer an
Met soe goeden man te verslane
Alse gi waerd, na minen wane!
Live broder, men mach sien al bloet
Dat hi u haette toter doet,
5055[regelnummer]
Die u aldus hevet verslegen.
Hoe mocht sine herte verplegen
Te doene felheit soe groet,
Dat hi u heeft bracht toter doet,
Soe goeden riddere ende soe godertieren
5060[regelnummer]
Alse gi waerd in allen maniren!
Ay live broder, gi had leden
Van ridderscepe ende van scoenhede
Al onse mage verre ende naer,
Ende gi ward rechte een pilaer,
5065[regelnummer]
Ende ene were, bi uwer crachte,
Van algader uwen geslachte,
Ende bi uwer waerdecheiden groet.
Waer verdienetdi alsulker doet!
5070[regelnummer]
Onse here hadde u so wel beset
Ende bewarent so wonderlike
Van allen dogeden gemeinlike,
Die enech goet man was in hem
Te hebbene; want ic des seker bem,
5075[regelnummer]
Dat gi wel werdech waerd der ere,
Dat gi allene had gesijn here
Van allen lande gemeinlike,
Die sijn onder hemelrike.
Hoe mochte enech riddere dan
5080[regelnummer]
Begripen sulke ontrouwe an,
Dat hi u dlijf heeft genomen!
Live broder, sint dus es comen,
Dat ic uwe doet hebbe gesien
Bi dus groten ongevalle gescien,
5085[regelnummer]
Ende bi aldus groten rouwe,
Ic ben die gene, bi mire trouwe,
Die altoes niet begeert nu
Langer te levene hier na u,
Sonder allene tot opten dach
Mijn her Walewein hadde begonnen daer
Spreken, ende soude daernaer
5095[regelnummer]
Meer hebben gesproken dan hi sprac,
Sonder dat hem die macht gebrac.
Hem was int herte soe onsochte,
Dat hi niet wel spreken mochte.
Hi sweech lange stont na desen,
5100[regelnummer]
Alse drove alse man mochte wesen.
Doe sach hi ter selver tide
Guerriës ter rechter side,
Ende Acgraveine, sine brodere beide,
Doet licgen ter selver stede.
5105[regelnummer]
Tirst dat min her Walewein dese sach,
Ende hise kinde, hi seide: ‘Owach!
Nu magic wel secgen gewaerlike,
Nadat mi staet dus droeffelike,
Dat ic te lange leve, na dien
5110[regelnummer]
Dat ic vor mi hier hebbe gesien
Verslegen min vleesch ende min bloet,
Daer ic te rechte om droven moet.’
Doe liep hi tot hen met allen,
Ende liet hem op hen daer vallen;
5115[regelnummer]
Ende hi cussese daer, al sonder sparen,
Alsoe bebloet alse si waren,
Alsoe dat hi in ommacht lach.
Alse die coninc dit gesach,
Hi werd soe sere tongemake,
5120[regelnummer]
Hine wiste wat doen vander sake.
Hi nam raet an sine barone,
Wat hi daer af hadde te done?
Waleweine aldus, het donket mi,
5125[regelnummer]
Dat hi sterven sal van rouwen.’
Die barone seiden: ‘Bi trouwen,
Het soude ons donken gevoge
Dat menne in ene camere droge,
Die verre van lieden ware,
5130[regelnummer]
Ende dat menne hoetde aldare
Tot dien, dat dese ridderen ter aerden
Waren gedaen na harre waerden.’
Bedie blijft hi daer, hen dochte
Dat hi van rouwen sterven mochte.
5135[regelnummer]
Den lieden dochte goet wesen
Der barone raet van desen.
Doe namen si Waleweine alsoe
Daer hi lach in onmacht nochtoc,
5140[regelnummer]
Siec ende tongemake mede,
In ene camere van daer binnen,
Vrindelike ende met minnen,
Soe siec, dat men an hem dare
Geens adems mochte werden geware.
5145[regelnummer]
Hi lach in sulker aventure
| |
| |
Dien nacht ende den dach aldure,
Datmen van hem van enen worde
Nine mochte hebben antworde.
Optien avont dreef rouwe groet
5150[regelnummer]
Al dat was binnen Karmeloet.
[Daer ne] was groet no clene
Hierna gingen ridders ende knapen
Die dode ridders daer ontwapen.
5155[regelnummer]
Daerna waren si gedaen ter eerden
Met groter eren, met groter werden.
Hen allen waren tommen gemaect,
Met groter weerden, wel geraect.
Daer warre twee gemaect, sijts gewes,
5160[regelnummer]
Op Acgravein ende op Guerriës,
Dan die betaemden conincs kinder.
Die lichamen waren begraven
Side jegen side, met groter haven,
5165[regelnummer]
In Sinte Stevens kerke, die doe was
Die meesterkerke, alsict las.
Die coninc dede na desen saken
Bove dese twee tommen maken
Ene andere, in dire manire,
5170[regelnummer]
Die recht was noch alse dire,
Ende noch alse rike alse daer sceen
Enege van den anderen tween.
In die tomme, al sonder lette,
5175[regelnummer]
Die was van soe groter dierhede:
Ende die tomme si stont mede
Boven dandere twee tommen alsoe
Men mochte groten rouwe sien doe
Daermense leide in die aerde.
5180[regelnummer]
Hoe doe weende ende mesbaerde
Alle die gene die daer waren!
Artscebiscope, biscope, twaren,
Begevene liede menegerhande,
Alle die liede vanden lande,
5185[regelnummer]
Dreven rouwe. Doe waren geset
Daer Gariët onder lach, die seget:
‘Hier onder dese tombe leget
5190[regelnummer]
Die coninc Artur was sijn oem.
Ende desen riddere sloech doet
Conincs Bans soene Lanceloet.’
Alse die messe was gedaen,
Alst betaemde, die coninc gine danen saen.
5195[regelnummer]
Ende ginc sitten na desen doene
Int palais onder sine barone,
Drove ende pensende van desen.
Hine hadde niet so drove gewesen
Al haddi verloren geellike
5200[regelnummer]
Die helecht van sinen conincrike.
Ende alle die daer waren mede
Dreven rouwe ende serechede
Om des conincs groten onwille.
Ende alsi alle swegen stille
5205[regelnummer]
Sprac die coninc so lude dese wort,
Dat hi van hen allen was gehort:
‘Ay almachtech God ende here,
Die mi hebt in groter ere
Gehouden, ende in groter hoechede,
5210[regelnummer]
Langen tijt, ende in mogenthede,
Nu hebdi in corter termine
Mi verleent alte grote pine,
Daeric af genedert ben ende soe verswaerd,
Ende soe gecranct, ende so geonwaerd,
5215[regelnummer]
Dat noit man verloes hier te voren
Alse vele alsic bebbe verloren.
Elc mach merken in sinen rade,
Datmen dit over gerechte scade
Ende over gerecht verlies tellen mach,
5220[regelnummer]
Dat mi es gesciet op desen dach.
Bedi al gevalt bi aventuren,
Sijn lant verliest bi crachte,
Oft bi verranessen, oft bi machte,
5225[regelnummer]
Dits ene sake diemen mach
Achterhalen op enen anderen dach;
Ne mare alst enen so ontsient,
Dat hi enen vlescheliken vrient
Verliest, so dat hine en mach
5230[regelnummer]
Niet weder hebben op enegen dach,
Wat dat hi doet, tverlies es
Sonder wedercomen, des sijt gewes.
Die scade es soe groet dan,
Dattere geen becomen es an.
5235[regelnummer]
Gi heren, alse gi wel siet,
Dusdaen verlies es mi gesciet.
Ware ons toecomen dese sake
Ende tverlies bi ons heren wrake,
Wi mochtens te bat gewesen;
5240[regelnummer]
Maer hets al anders van desen;
Bedie die gene, sonder waen,
Hevet ons dese scade gedaen,
Dien wi op hadden verheven
Ende menechwerf in onse leven
5245[regelnummer]
Geheert met al onser machte,
Als oft hi ware van onsen geslachte.
Dese heft ons dese scade gedaen
Ende dese scande oec, sonder waen;
Ende gi sijt mine manne al
5250[regelnummer]
Ende mine gesworne, groet ende smal,
Ende gi hout u lande van mi:
Nu biddic u ende mane dat gi
Mi gevet raet te mire ere,
Alsoe alse elc man sinen here
5255[regelnummer]
Sculdech te beradene es, van dien
Dat gi hier nu hebt gesien,
Hoe dat ic van deser sake
Sal mogen gecrigen wrake,
Soe dat mine scande van desen
5260[regelnummer]
Gebetert iet moge wesen.’
Die coninc sweech, ende sine barone
Waren alle van desen done
In gepense, ende begonsten nadien
Elkerlijc op anderen daer sien,
5265[regelnummer]
Soe dat elc anderen van dier sake
Vermaende, dat hise irst sprake.
Alse nieman antwerde op dit doen
Soe stont op die coninc Yoen,
Die al die tale nam daer an.
5270[regelnummer]
Hi seide ten coninc: ‘Ic ben u man,
Ende ic ben u sculdech, here,
Met al mire macht van desen.
Here, mi donct u ere wesen,
Vorsiet, dat gi des hebt wrake,
Na u macht, van uwer scande.
Mar die vrome van uwen lande
5280[regelnummer]
Es goet vorsien bescedelike;
Ende indien datmen dit wel versiet,
Ic wane wel datmen dan niet
Orlogen in eneger maniren
Sal willen beginnen antiren
5285[regelnummer]
Jegen conincs Bans geslachte,
Dat nu es van so groter machte;
Want wi sien oppenbarlike
Datse die here van hemelrike
Verlecht heeft ende verheven
5290[regelnummer]
Boven hen allen die nu leven
Ende die ic nu ter wilen kinne.
In wane niet in minen sinne
Dat nu es enech so groet man,
Maer wildi dorloge vangen an
5295[regelnummer]
Op henlieden, ende si dan waren
| |
| |
In haren lande metten haren,
Onder doen metter orlogen,
Gine waret dan allene, here.
Dat gi in en genen maniren
Dat orloge en begint antiren,
Van algader te boven wesen;
5305[regelnummer]
Want men salse niet mogen scoffiren
Lichte in en gere maniren.’
Alle ende maecten groet gecri,
Ende lachterdent Yoene den coninc,
5310[regelnummer]
Dat hi geseit hadde dese dinc;
Ende seiden dat hi dit, sonder waen,
Bi bloetheiden hadde gedaen.
Die coninc antwerde doe dat hi
Dan die andere die waren daer.
Ende daerna sprac hi dese wort:
‘Ic wille dat gijt allegader hort,
Ic weet daeraf die waerheit fijn:
5320[regelnummer]
Alse dorloge sal begonnen sijn,
Mogen si comen teneger stont
In haer lant gans ende gesont,
Si selen ontsien uwe macht
Vele min dan gi hebt geacht.
5325[regelnummer]
Wet dat wel in waren worde,
Hi sal u dicker comen besien
Dan gi waent dat sal gescien.’
Mordret sprac van desen doene
Alsoe goeden man als gi sijt,
Alse dese raet es nu ter tijt;
5335[regelnummer]
Maer wille min here die coninc
Minen raet doen van deser dinc,
Hine sal niet laten no sparen,
Hine sal op henlieden varen,
Ende u selven te dier steden,
5340[regelnummer]
Wildi oft ne wilt, met hem leden.’
- ‘Mordeit, Mordeit,’ sprac Yoen
Die coninc, ‘ic sal dit wel doen
Gewillecker, ende oec varen
Metten coninc, dan gi sult, twaren;
5345[regelnummer]
Want alse die coninc port ic bem
Al gereet te varne met hem;
Ende ic sal van hem niet sceden
Van vresen, als gi daet ter steden
Daer Lanceloet u brodere sloech te doet,
5350[regelnummer]
Daer gi ontreet alse riddere bloet.’
Mador vander Porten sprac te desen:
‘Gi donct mi in stride nu wesen
Van wonderliken saken onder u;
Bedie wildi dorloge beginnen nu,
5355[regelnummer]
Gine dorfter niet verre om varen,
Bedie ic hebbe wel verstaen, twaren,
Datmen Lancelote heden den dach
In desside der zee vinden mach
In enen casteel, dien hi wan
5360[regelnummer]
Alsi irstwaerf wandelen began
Dat conincrike van Logres dure
Ende die casteel, dat suldi weten,
Es die Joyosegaerde geheten.’
5365[regelnummer]
- ‘Dien casteel,’ sprac Mordret,
Want hets recht, bedi ic lach
Daerin gevangen menegen dach,
Ende waender in sijn bleven doet,
5370[regelnummer]
Maer dat mi Lanceloet halp uter noet,
Ende mine gesellen mede toe.’
Die coninc sprac dat hi doe
Dien casteel wel kinde, sonder waen.
Daerna vragede die coninc saen
5375[regelnummer]
Oft Lanceloet met hem daer inne
Hadde gevoert die coninginne?
Mador antwerde hem daernaer:
‘Here, ic segt u al over waer,
Dattie coninginne es te dire stede,
5380[regelnummer]
Ende Lanceloet met hare mede,
Ende des conics Bans geslachte al,
Dat hier int hof was groet ende smal.
Maer min raet es niet dat gi
Op hem vart met crachte, bedi
5385[regelnummer]
Di casteel es starc ende vast sere,
Ende bewaerd met so groter were,
Dat hi nine vreset hede den dach
Dat menne iet belicgen mach;
Ende daer sijn soe goede liede binnen,
Ende alsi geware werden dies,
Dat si u scade ende verlies
5395[regelnummer]
Doen mogen, is selen ter vard
Enen oploep doen te uward.’
Alse den coninc die tale ward cont
Hi sprac tote Mador tier stont:
‘Mador, ic volge u wel des,
5400[regelnummer]
Dattie casteel starc ende vast es;
Maer ene dinc mogedi wel kinnen,
Ende alle die sijt hier binnen:
Van al dien tiden ende dagen
Dat ic irst crone begonde dragen
5405[regelnummer]
Sone begonstic no ondernam
Te hoefde van dien orloge soc,
Dat ic ende min geslechte worden vroc,
Ende wi bleven in allen kere
5410[regelnummer]
Van dien orloge in die ere.
Bi deser redenen secgict u,
In saelt niet achterlaten nu,
Ic ne sal beginnen antiren
Dat orloge in allen maniren
5415[regelnummer]
Optie gene die mi, al sonder waen,
Also grote scade hebben gedaen
Van minen vleescheliken vrienden,
Die mi minden ende dienden.
Ic dage u allen nu ter tijt
5420[regelnummer]
Nadien dat gi vore mi sijt.
Alsoe salic oec alle dandere dagen,
Sonder enegerhande vragen,
Die lant ende goet houden van mi,
Soe waer dat si wonen, dat si
5425[regelnummer]
Tot mi comen al sonder sparen,
Ende dat si alle met mi varen,
Wel opgeseten ende gedect,
Daer ic te varne hebbe gemect;
Ende al haer macht gemeinlike
5430[regelnummer]
Met hen bringen vanden conincrike.
Ende wi selen, al sonder sage,
Allegadere, clein ende groet.
5435[regelnummer]
Ende bedie dat ic nine wille
Dat enech man, lude oft stille,
Vander dinc die ic sal bestaen
Enechsins moge achtergaen,
Soe willic dat gi nu gereet
5440[regelnummer]
Ten heilegen doet hier uwen ect,
Dat gi vort in allen maniren
Dit orloge sult nu antiren
Na uwer macht, tot dien dat sal
Mine scande gewroken sijn al.
5445[regelnummer]
Soe dat gijs alle hebt ere,
| |
| |
Ende dat conincrike vort mere
Daerbi verheven moete wesen.’
Die heiligen brachtmen mettesen,
Ende alle die daer waren, groet ende clene,
Ende alse dit was, sonder waen,
Die coninc hi sinde te hant
Sine boden in al sijn lant
5455[regelnummer]
Tot allen den genen die waren
Sine man, dat si al sonder sparen
Te Karmeloet te dien dage quamen
Dien si hadden geset bi namen;
Bedie hi heeft dan geacht
5460[regelnummer]
Te porren met al sire macht,
Daer hi wiste wel dat waren innc
Lanceloet ende die coninginne.
5465[regelnummer]
Desen raet volgeden si al
Die daer waren groet ende smal;
Ende si gereiden hare vard
Ende waenden wel doen alsoe
5470[regelnummer]
Alsi hadden gevisiert doe.
Aldus was dit orloge bestaen,
Dat sident kerde, sonder waen,
Te groten scanden te vele uren,
5475[regelnummer]
Des conincs Arturs geslachte;
Ende hoe groet dat was van machte,
Ende hoe sere si te boven waren
Int begin, si worden, te waren,
Gescoffirt ende gonneert daernare.
5480[regelnummer]
Des ander dages quam niemare
Ter Joyosergaerden binnen
Lancelote ende der coninginnen:
Die hen brachte, des sijt gewes,
5485[regelnummer]
Die ins conincs Arturs hof lach
Om te vernemene al den dach.
Hi quam tote Lancelote saen,
Dien hi gerne soude doen verstaen
Vans conincs Arturs hove niemare,
5490[regelnummer]
Ende seide hem oec daernare
Dat dorloge, al sonder waen,
Soe vastelike ware onderstaen,
‘Dattet niet achter bliven mach
Nadien dat ic int hof sach;
5495[regelnummer]
Want alle de machtechste hebben gesworen,
Ende die andere na als te voren:
Dus es gesciet al dese dinc.
Daertoe heeft ontboden die coninc
- ‘Ja,’ antwerde Bohort daer doe,
‘Es die sake nu [daer] comen toe?’
- ‘Jasi,’ sprac die bode, ‘sekerlike;
Gi sult mogen sien cortelike
5505[regelnummer]
Hier comen den coninc Arture,
Die met hem brinct tier ure
Al sine macht, sijt seker des,
Vanden conincrike van Logres,
Ende van vele andere lande mede.’
5510[regelnummer]
Hestor seide daer ter stede:
‘Bi Gode, si sullen hier comen,
Dat hopic, te haren onvromen;
Ende sine begonste noit dinc
Die hem soe qualike verginc,
5515[regelnummer]
Ende die hem soe sere berau al,
Alsic hope dat dese doen sal.’
Alse Lancelote dese sake werd cont
Hi sinde sine boden tier stont
Te Benewijc in sijn rike,
5520[regelnummer]
Ende ontboet al gemeinlike
Sinen baronen dat si bewaren
Souden die castele sonder sparen,
Ende sise vesten alle dure,
Oft hen gesciede aventure,
5525[regelnummer]
Dat si moesten met haren scaren
Ute op Grote Bertangen varen,
Ende si comen wilden in har lant,
Dat tien tiden Gaunes was genant,
Dat si vinden mochten werachtech
5530[regelnummer]
Hare castele ende crachtech,
Dat si hen daer binnen souden
Jegen Arture mogen onthouden
Ende jegen die sine, oft noet ware.
Ende Lanceloet ontboet daer nare
5535[regelnummer]
In velen anderen conincriken
An vele ridderen, armen ende riken,
Die hi noit dienst hadde gedaen,
Dat si hem in staden wilden staen
5540[regelnummer]
Die op hem wilde comen ter uren.
Om dese bede, om dit ontbieden,
Dat hi dede ane vele lieden,
(Bedien dat hi riddere was
Van alder werelt, alsict las,
5545[regelnummer]
Die meest gemint was, ende hadde gedaen
Meest hovescheiden, sonder waen,
Ridderen daer vore in menegen tiden.)
Soe quamen si hem toe in allen siden
Soe vele, ende al bi derre dinc,
5550[regelnummer]
Al hadde geweest gecroent coninc
Lanceloet alse dit gesciede,
Sonc waenden niet vele liede
Ende pensden in hare gedochte
Dat hi niet vergadert hebben mochte
5555[regelnummer]
Meer ridders ende van merre waerde
Dan hem quamen ter Joyosergarde.
Nemmer en sprect nu ter ure
Van Lancelote die aventure,
Noch van sinen gesellen mede.
5560[regelnummer]
Nu hort van Arture hier ter stede.
|
|
Auteursrechtvrij