IX. Hoemen die coninginne bernen woude, ende hose Lanceloet bescudde.
4495[regelnummer]
Die aventure seget, alsict vernam,
Dat te nonen die coninc quam
Vanden bosche. Alsi gebeet was
Quam hem te hant die niemare das,
Dattie coninginne, sonder waen,
4500[regelnummer]
Met Lancelote was begaen.
Ende die coninc vragede daer nare
Oft Lanceloet gevangen ware?
Si seiden, hine ware niet gevaen,
Maer hi ware en wech ontgaen,
4505[regelnummer]
Ende daertoe al sijn geselscap mede;
Ende sine wisten te welker stede.
Doe beval die coninc sciere,
Datmen die coninginne jugire.
Acgravein ende Mordret wiseden dare,
4510[regelnummer]
Datmense sculdech te berne ware,
Alse die wel verdient hadde das,
Dat si liet den coninc, die soe goede man was,
Ende enen anderen liet liegen bi hare.
Alse Walewein des werd geware
4515[regelnummer]
Hi was daeraf drove sere,
Ende seide toten coninc, sinen here:
‘Here, al dat ic houde van u
Ende ic en dine u nembermere
4520[regelnummer]
Den dach dat ic leven sal, here,
Gedogedi nu hier ter stede
Dese grote ongetrouwechede.’
Die coninc sweech embertoe vort,
Ende en antwerde hem niet een wort;
4525[regelnummer]
Maer hi beval alsoe houde
Datmen tfier ontsteken soude
Onder den bosch, daermen inne
Bernen soude die coninginne.
Men dede sijn gebot haestelike.
In al die port, sine waren
Verdroeft van deser niemaren.
Die coninc sprac tot Acgraveine:
‘Gi sult hoedere sijn vanden pleine
4535[regelnummer]
Daermen ontsteken sal dat vier.
Viertech ridders daer met u,
Die hem alle selen wapenen nu,
Die met u int plein selen sijn al,
4540[regelnummer]
Daermen die coninginne bernen sal.’
Acgravein bat den coninc saen,
Ontseide doe hijt hem beval.
4545[regelnummer]
Nochtan sprac so vele die coninc,
Nochtan dede hijt ongaerne.
4550[regelnummer]
Tote Acgraveine dese wort:
| |
‘Acgravain, Acgravein, waendi
Dat ic hier ben comen bedi
Dat ic hier wille nu ten tiden
Jegen min her Lancelote striden,
4555[regelnummer]
Oft hi die coninginne nu ter uren
Bescudden wilde bi aventuren?
Wet wel, dat ic mi daeraf niet
En onderwinde, wat mins gesciet.
Mi ware liever, bi mire trouwen,
4560[regelnummer]
Dat Lanceloet hilde mire vrowen
Al sijn leven, dant quame te desen,
Dat si dus ontlivet soude wesen.’
Dus spraken si twee van deser saken,
Dat si den vire begonden naken
4565[regelnummer]
Dat al ontsteken was tien tiden.
Lanceloet was doe daer besiden
Inden bosch, bedectelike,
Ende sijn geselscap dier gelike.
Tirst dat hi heeft vernomen
4570[regelnummer]
Sinen bode daer wedercomen,
Die hi hadde gesent int hof
Om niemare te wetene daerof,
Hi es jegen den bode gegaen,
Ende vragede om niemare saen.
4575[regelnummer]
Hi antwerde: ‘Quade niemare!’
Hi seide doe dat daer ware
Die coninginne gejugert ter doet;
Ende hi wisede hem tfier al bloet
Daermense in bernen soude.
4580[regelnummer]
Hiertoe sprac Lanceloet alse houde:
‘Nadien dat hiertoe comen es,
Daer es sulc, sijt seker des,
Die de coninginne waent ontliven,
Hi sal selve eer doet bliven.
4585[regelnummer]
Ic bidde Gode hier ter stede,
Dat hem besondecht man bat,
Dat hi mi wille geven dat,
4590[regelnummer]
Vinden hier in desen pleine,
Die ons al dit pleit heeft beraden!’
Si berecten hen bi stade,
Ende saten elc op sijn pert,
Van allen wapenen wel bewerd,
4595[regelnummer]
Ende sijn derwaerd gestreken
Daer si dat vier sagen ontsteken.
Tirst dat die opt velt waren
Lancelote sagen comen gevaren,
Si worden altehant vervart,
4600[regelnummer]
Ende worden, ropende metter vard:
‘Vliet! Vliet! Siet hier Lancelote,
Die hier comt met sire rote
Bescudden die coninginne,
Dat donct ons in onsen sinne.’
4605[regelnummer]
Lanceloet quam daer ter steden
Vor al die andere gereden,
Ende sochte soe vele in sijn comen,
Dat hi Acgraveine heeft vernomen.
Tirst dat hi sijns geware ward
4610[regelnummer]
Hi voer op hem metter vard,
Ende bestontene in den pleine,
Ende seide doe tote Acgraveine:
‘Quaet verradere, gi sijt comen nu
In uwe doet, dat secgic u.’
4615[regelnummer]
Ende hi stakene soe onsochte,
Dat hem niet gehulpen mochte
Noch scilt, noch halsberch mede,
Hine dorstakene daer ter stede
Metter glavien, datmen van dien
4620[regelnummer]
An dander side dyser mochte sien;
Ende warpene met crachte groet
Van sinen orsse neder al doet.
Ende hi riep op Guerriës daernaer,
Dat hi hem hoede jegen hem daer;
4625[regelnummer]
Want hi ontsekerdene al bloet,
Alse dine wille slaen te doet.
Ende hi slogene soe onsochte,
Dat hem niet gehulpen mochte
Sijn halsberch, hine moeste breken.
4630[regelnummer]
Hi heeftene dor die borst gesteken
Ende nedergeworpen soe int grone,
Hine heeft geens arsaters te doene.
Die andere, die met hem waren,
Dorebraken te hant die scaren,
4635[regelnummer]
Ende slogen ende dorestaken
Al dat si mochten geraken,
Ende hadden daer in dat parc
Enen fellen wijch ende starc.
Ende alse Gariët vorsiet.
4640[regelnummer]
Sine broders daer licgen, en es niet
Te vragene oft hi om die sake
Drove was ende tongemake,
Alse die waende wel weten al bloet,
Dat sine broders beide waren doet.
4645[regelnummer]
Des was hi drove van herten.
Hi voer op Meladus den swerten,
Dien hi dede sware porsse,
Ende stakene neder vanden orsse,
Dat hi vel ter eerden daer.
4650[regelnummer]
Ende hi trac sijn swaerd daernaer,
Alse die was een stout degen,
Ende hi heeft te hant geslegen
Enen anderen riddere alsoe wel,
Dat hi oec ter eerden neder vel.
4655[regelnummer]
Alse Hestor dit hadde vorsien,
Die wel hadde gemerct van dien
Dat Gariët daer doe dede,
Hi seide tot hemselven ter stede:
‘Levet dese riddere langen tijt,
4660[regelnummer]
Hi sal ons beraden menegen strijt.’
Ende Hestor hem te hant versochte,
Ende slogene daer sere onsochte
Enen slach, dat hine daermede
Den helm vanden hoefde vligen dede.
4665[regelnummer]
Ende tirst dat sijn hoeft ontect was
Werd hi sere tebarentert das.
Ende Lanceloet, die daer gerect
Vanden enen toten anderen reet,
4670[regelnummer]
Ende ne kindene niet tier uren,
Ende slogene soe onsochte doe,
Dat hine cloefde toten tanden toe,
Ende warpene altehans doet
Van den perde, dat was scade groet.
4675[regelnummer]
Des conincs liede worden bidien
Gescoffiert, ende gingen vlien.
Maer Lanceloet ende die sine
Daden hen soe grote pine,
Dat van des conincs scaren,
4680[regelnummer]
Daer sestich ridders in waren,
Si dric ontforen ende nemmee.
Deen was Mordret, ende dander twee
Gesellen vander tavelronden.
4685[regelnummer]
Alse Lanceloet dit hevet vorsien
Loept hi toter coninginnen mettien.
Als hise sach hi was blide,
Hi sprac dus der coninginnen toe:
4690[regelnummer]
‘Vrouwe, wat donct u goet dat ic doc?’
Si seide: ‘Mi donct goet, wildi,
Dat gi in min behout leit mi,
- ‘Ic saelt doen, sijt seker des,
4695[regelnummer]
Oft God wille ende sente Marie!’
Doe namensi die vrowe vrie
Ende dadense sitten op een paert,
Ende vordense ten foreestewaerd.
Doe begonsten si hen nemen ware
4700[regelnummer]
Wie hen gebrac van haerre scare.
| |
Bohort ende Hestor seiden dat sie
Sagen datter Gariët sloech drie.
Lanceloet vragede hen daernaer:
4705[regelnummer]
- ‘Wat vragedi,’ sprac Hestor al bloet;
‘Gi sloechtene met uwer hant doet’
- ‘Ay layse!’ sprac Lanceloet gereet,
‘Alsulp mi God, dats mi leet.
Nu weetic wel in allen maniren,
4710[regelnummer]
Dat nembermer ne sal falgiren
Van min her Waleweine ende ons di strijt;
Dat hi sal wassen allen tijt.’
- ‘Nadien dat dus es,’ sprac Bohort saen,
Laet sien waer wi dan selen gaen.’
4715[regelnummer]
Lanceloet seide te deser saken:
‘Mochtewi tenen castele geraken,
Dien ic hier te voren wan,
Alsic riddere was ende neuwe man,
(Ende die casteel es geheten
4720[regelnummer]
Die Joyosegaerde, wildijt weten.)
Wi souden daer seker wesen.
Sict wat u goet donct van desen.’
Bohort seide: ‘Gi sulter hebben gnoech
Ridders daer, na uwe gevoech,
4725[regelnummer]
Dien gi ter meneger stede
Hebbet gedaen hoveschede.’
Mettien si reden hare vaerd,
Ende reden altehant derwaerd;
Ende sijn in enen casteel comen,
4730[regelnummer]
Dien ic Calet horde nomen,
Daerse die here blidelike
Ontfinc ende hovescelike.
Alse hadde verstaen die goede man
Lanceloets doen, hi gaf hem dan
4735[regelnummer]
Te hulpen van sinen lieden
Viertech ridders van sire maisnieden,
Om enen dienst, die hi gedaen
Hem hadde al sonder waen.
Lanceloet ontfincse blidelike
4740[regelnummer]
Ende dankes hem vrindelike.
Alsi quamen in deser vaerde
Dat si tot daer hadden vier milen,
Die liede verstonden tier wilen
4745[regelnummer]
Dat Lanceloet daer comen soude,
Ende hi daer binnen bliven woude.
Si warens utermaten blide,
Ende ontfingene wel tier tide.
Alsi daer was hi ontboet tier uren
Ridders ende sciltknechte mede,
Dat si quamen tot hem tier stede.
Nu selewi hier nederlecgen
Dese tale, ende u vort secgen
4755[regelnummer]
Vanden coninc Arture, twaren,
Enten genen die met hem waren.
|
|
Auteursrechtvrij