LXVIII. [Hoe Torec den roden ridder doedde.]
Daventure gewaget daernaer:
Doe Torec was gesceden van daer
Quam hi savons spade gereden
Daer hem twee ridders herberge deden.
25940[regelnummer]
Ende doe si wisten wie hi was,
Ende wat hi sochte, seidense na das,
Dat en dietde hem niet een haer,
‘Want één wech gaet tot daer
Ende nemmer; ende oec desen
25945[regelnummer]
Hoden nacht ende dach twee resen;
Ende daer tinden staet een wout,
Daer wacht den wech een ridder stout,
Rogard, met tien ridders fier,
Ende es der joncfrouwen forestier.
25950[regelnummer]
Gine mochter in gere maniren comen,
Al sout u al die werelt vromen.’
Ende Torec seide: ‘Wats gesciet,
In liets om al die werelt niet,
In soude die joncfrouwe varen sien.’
25955[regelnummer]
Des margens nam hi orlof mettien,
Ende es so verre gereden comen
Dat hi die porte heeft vernomen,
Want der resen en vant niet hier:
Si waren metten forestier
25960[regelnummer]
Int wout jagen, sonder waen.
Dus eest Torecke wel vergaen,
Want hi an die porte reet
Dat hi noch en vacht no street.
Die resen quamen vander jacht,
25965[regelnummer]
Ende hebben enen ever bracht,
Ende vonden Torec vor di porte staen.
Die een ran op hem daer saen;
Ende Torec dorreet den genen daer
Ende den anderen oec daernaer,
25970[regelnummer]
So dat si beide bleven doet.
Doe reet hi met haesten groet
Ter portenwaerd utermaten,
Maer die portier wils niet in laten.
Ende hierenbinnen quam daer Rogart,
25975[regelnummer]
Die daer here was ende ward;
Ende Torec bat hem herberge saen.
Hi herbergeden gerne doe, sonder waen.
Doe seide Torec oppenbare:
‘Mi ware leet dat u portenare
25980[regelnummer]
Portier ware van hemelrike:
| |
Ic blever dan buten, sekerlike.’
Dus voer hi metten waerd in.
Ende ontwapenden Torec daer.
25985[regelnummer]
Doe quam groet geruechte daernaer,
Want die jagers quamen gaende
Sere haer hande al slaende,
Ende seiden haer resen waren doet.
Doen sagen si Torec al bloet
25990[regelnummer]
Ende seiden dat hijt hadde gedaen.
Doe werd Torec ginder gevaen.
Rogard vrachde hem wie hi ware?
Ende hi seide doe oppenbare
Dat hi Torec hiete, scire,
25995[regelnummer]
Ende dat Ydor vander Baserrivire
Sijn vader ware, dine wan.
- ‘Ja,’ sprac hi, ‘so sidi die man
Die den cyrkel soect met gewelt,
Ende mire joncfrouwen onterven welt!
26000[regelnummer]
Nu moetti bliven hier gevaen.
Vaste legte[n] inden kerker saen!’
Torec seide: ‘Dat ware verranesse
Leitdi mi nu in gevancnesse,
Want gi herberget mi selve hier.’
26005[regelnummer]
Doe quamen daer twee ridders fier,
Die Rogards kinder waren,
Ende leitden Rogarde besiden daernaren
Ende seiden: ‘Here, dit ware traisoen,
Woudi uwen gaste dit doen;
26010[regelnummer]
Wi soudens lachter hebben embermere.
Maer herbergetten ende doet hem ere,
Ende laten mergen henen varen;
Ende wi .xv. selen hem naren
Riden ende seelne dan vaen.
26015[regelnummer]
Dat donct ons. here, bat gedaen.’
Dit dochte den vader en goet raet.
Doen toendemen Torec goet gelaet;
Ende men ginc eten metter vard,
Ende daerna gincmen te beddeward.
26020[regelnummer]
Ende des ander dages harde vroe
Stonden die .xv. op alsoe,
Ende reden wech doet begonde dagen,
Ende deilden hen in tween lagen.
Ende Torec es oec opgestaen
26025[regelnummer]
Ende wapendem ende reet wech saen.
Ende hi quam ter ere lagen saen:
Si ripen op hem: ‘Gi blijft gevaen!’
Ende hi rechte doe sijn spere
Ende reet in hen met groten gere.
26030[regelnummer]
Hi staker enen ter eerden neder:
Hi sloech metten swaerde op ende weder
Ende wonder vele daer ter stat.
Doe quam die andere lage nadat,
Ende reden op hem te samene alle,
26035[regelnummer]
So dat sine brachten daer te valle,
Ende slogen sere ende vingen daer,
Ende vordene den forestier daernaer,
Dies blide was, ende sonder beide
Doe in sinen kerker leide,
26040[regelnummer]
Daert donker was ende sere stanc.
Daer lach hi .xv. dage lanc,
Daer hi maer at borne ende broet.
Nu hadde die rode riddere doet
Geslegen Rogards kinder twee,
26045[regelnummer]
Dies was den broderen herde wee,
Ende spraken ten vader: ‘Wi secgen u,
Wildi onsen raet doen nu,
Wi werden gewroken over luut.
Latewi desen riddere uut,
26050[regelnummer]
Indien dat hi wilde gestaden
Jegen den fellen vanden gewaden,
Den roden, die onse broder sloech.
Mochet hine doden dat ware ons gnoech,
Soe warewi wel gewroken dan;
26055[regelnummer]
Want Torec es so starken man,
Hi sal den fellen verwinnen wel.’
Dus ginc Rogard ende dede niet el,
Dan hi Torecke vrage das,
Oft hi dit doen wilde? Doe was
26060[regelnummer]
Torec soe blide, ende seide: ‘Here,
Jaic; ende vergeve u oec embermere
Dat gi mi nu hebt mesdaen.’
Doe sekerde hijt hem, ende daerna saen
Was Torec uten kerker gedaen,
26065[regelnummer]
Ende men deden te gemake,
Dat hem gebrac van gere sake.
Doe lietment saen weten na desen.
Den fellen riddere vanden gewade,
26070[regelnummer]
Oft hi so cone ware van rade,
Dat hi enen camp dorste bestaen
Vander mord die hi hadde gedaen?
Hi ontboet: ja hi, God weet.
Doe voer Torec daerwaerd gereet
26075[regelnummer]
Ende vantene opten gewade daer.
Doe seide Torec te hem daernaer:
‘Gi sloget doet valscelike
Rogards kinder; ende cortelike
Willic dat hier proven op u.’
26080[regelnummer]
Dander ne [wilde] ter stede niet nu
Hem geantwerden van groten moede,
Ende reet op Torec, die ander hoede
Was, ende op hem weder reet.
Si quamen te gadere, van mode heet,
26085[regelnummer]
Soe datsi haer speren braken daer,
Ende ter eerden vielen daernaer;
Ende haer orsse vielen mede.
Torec spranc op daer ter stede,
Ende die ander mede oec saen.
26090[regelnummer]
Doe gingen si metten swerden slaen
Vreesselike sere ende grote slage.
Dit geduerde toten middage.
Doe geraecte Torec den anderen so wel,
Dat hem daer sijn swaerd ontfel.
26095[regelnummer]
Doe gegreep hi Torec, sonder waen,
Metten armen, ende waenden saen
Onder hebben geworpen nu;
Maer Torec warp hem, dat secgic u,
26100[regelnummer]
Dat hem die ogen dochten vergaen.
Doe trac hi den helm af daernaer,
Ende wilde hem thoeft afslaen aldaer.
Doe riep die gene: genade, sere.
Die forestier seide: ‘Slaet doet, here,
26105[regelnummer]
Den verradere, des biddic u.’
Die ander riep echt: genade! nu.
Rogard seide: ‘Liechdi mi, Torec,
Ic leide u weder inden strec
Daer gi hier vore laget in.’
26110[regelnummer]
Torec was drove in sinen sin
Ende seide ten riddere vanden gewade:
‘Nu nemt uwen helm met goden staden
Ende bintene vast, ende weert u nu:
26115[regelnummer]
Maer hierna bid mi genade nemmere.’
Des dancte hem dander harde sere,
Ende stont op ende dede alsoe.
Van irst gingen si vechten doe,
Ende vochten ene lange stonde.
26120[regelnummer]
Doe sloech hem Torec ene wonde
Int hoeft, die ginc toten tanden.
Doe viel hi neder daer te handen
Ende was harde scire doet.
Doe was Rogarts bliscap groet,
26125[regelnummer]
Ende oec sire twe kinder mede.
Si daden Torecke daer ter stede
Grote ere, ende noetden sere
Met hen te varne; maer die here
Ontseit al ende sciet van daer,
26130[regelnummer]
Ende bat orlof an hen daernaer.
| |
Auteursrechtvrij