LIX. Hoe Torec den casteel Fellon vrietde.
Ons doet verstaen die aventure,
23400[regelnummer]
Dat Torec nu ter selver ure
Allene voer al sonder gevarde,
Dat beter was dan ene stat.
Die beste wapine, wetet dat,
23405[regelnummer]
Diemen hadde vinden mogen,
Dedi an, ende reet wech in hogen,
So hi haestelijcst conde meest;
Ende quam gereden in een foreest,
Daer hi horde ene joncfrouwe
23410[regelnummer]
Ropen ende driven groten rouwe,
Die seven rovers hadden gevaen
Ende wilden bi hare licgen saen.
Ende Torec reet derward gereet,
Ende heeft die vijf so bereet,
23415[regelnummer]
Dat si nemmeer gedoen ne connen;
Ende die twee die sijn ontronnen.
Des was blide die joncfrouwe sere
Ende bat Torecke harde sere
Dat hise met hem voren woude
23420[regelnummer]
Tot dat si ware in haer behoude.
Dus reden si soe dat si quamen
Uten woude, daer si vernamen
Een cleine husekijn staen:
Daer reet Torec ende vrachde saen
23425[regelnummer]
Oftmen igeren herberge vonde?
Doen seide hem een daer ter stonde:
‘Neent, in tien milen nigeren naer,
Sonder casteel Fellon, vorwaer,
Dat die felste casteel oec es
23430[regelnummer]
Vander werelt, sijt seker des;
Ende daer sijn twaelf ridderen binnen,
Die felste diemen mochte kinnen;
Ende dan ieman comt daer voren,
Dien doen si vernoy ende toren,
23435[regelnummer]
Want daer comt een ridder uut
Ende bestrijttene over luut;
Ende al mach hi dien verwinnen
So comter noch een ut van binnen:
Daerna die derde, die vierde mede,
23440[regelnummer]
Al tote twaelf, wet, gerede.
Ende mochtse een al verwinnen ginder,
So worden sine man vader ende kinder,
Ende souden den casteel van hem ontfaen
Ende breken die quade seden saen.’
Ende reet vaste derward metter maget,
Ende quam daer wel ter vespertijt.
Hi sach die borch starc ende wijt:
Ter porten reet di degen cone
23450[regelnummer]
Ende riep lude na dien doene:
‘Ontoe die porte!’ - ‘Wat sals mee?’
- ‘Geherberget willewi sijn wi twee.’
Die ander seide: ‘Gi ende u amie
Drieft daer u brullocht, dat radic die.’
23455[regelnummer]
Torec sprac tot genen knecht:
‘Ic ben hier comen om gevecht.
Loep ende sege dat daer binnen!’
Diegene deet sinen here bekinnen,
Die doe ut sinde sinen soene,
23460[regelnummer]
Die vrome riddere was ende coene.
Ende doen di gene Torec sach
Reet hi op hem al dat hi mach;
Ende Torec reet op hem weder
Ende stakene vanden perde neder,
23465[regelnummer]
Ende reet ten orsse ende hevet gevaen,
Ende geeft den riddere weder saen.
Die gene reet in die borch weder.
Doen quam een ander riddere neder,
Dien stac hi af oec alsoe:
23470[regelnummer]
Den derden ende den vierden daer toe,
Ende den viften enten sesten gerede,
Ende also toten elfsten mede;
Ende den twaelfsten stac hi doet.
Doe quam di vader ut dor noet,
23475[regelnummer]
Ende dien stac hi ende sijn gereide
| |
Vanden paerde alle beide.
Doe spranc Torec saen daer neder
Ende [lei]de hem sijn gereide weder,
Dies hem die here wiste groten danc.
23480[regelnummer]
Daer werd hi sijn man eer iet lanc,
Ende alle sine kinder mede.
Men dede hem ere groet ter stede,
Want die vader hadde gesworen,
Ende sine kinder, daer te voren,
23485[regelnummer]
Wat ridderen datse alle afstake,
Dat si souden na die sake
Alle gader werden sine man,
Ende hare costume breken dan.
Daer omme werdense sine man daer saen,
23490[regelnummer]
Ende hebben den casteel van hem ontfaen.
Men dede daer Torec wel te gemake.
Doe vrachde die waerd na die sake,
Hoe hi hiete, ende wanen hi ware?
- ‘Ic hete Torec,’ seidi daernare,
23495[regelnummer]
‘Ydors sone vander Baser rivire;
Ende min moder, dit secgic u scire,
Die heet Tristouse, alsmen seget,
Die te lachene niet en pleget.’
Doen was die here blide das,
23500[regelnummer]
Dat hi van hem verwonnen was.
Van hen latic bliven die wort
Ende sal u secgen van Torec vort.
|
|
Auteursrechtvrij