|
| |
VIII. Van Waleweins drome ende Hestors met; ende hoe hi hen bediet ward; ende hoe Walewein Ywaine doet stac.
Nu gewaget daventure das,
Als min her Walewein versceden was
5805[regelnummer]
Van sinen gesellen, dat hi daer nare
Mengen dach reet harentare
Sonder te vinden aventure,
Die te versecgene es nu ter ure;
Ende sine gesellen ne vonden
5810[regelnummer]
En gene aventure tien stonden
Alsi plagen ten tienden dele;
Ende hen vernoide daer omme meer
Die queste dan si dede noit eer.
5815[regelnummer]
Walewein reet van sinxenen doe
Tot Sinte-Marien-Magdalenen dage toe
Sonder aventure, sijt seker des,
Die werdech te vertellen es.
Ende si hadden gewaent wale
5820[regelnummer]
In die queste vanden grale
Meer aventuren ende wonderlicheden
Vinden dan in anderen steden;
Soe dat Walewein op enen tijt vernam
Hestore, die in sijn gemoet quam,
5825[regelnummer]
Ende elc was sanders herde blide,
Ende ondergroetten hen tien tide;
Ende elc clagede anderen te hant
Dat hi gene aventure en vant.
Si ondervrachden hen tien stonden
5830[regelnummer]
Oft si iemanne hadden vonden,
In die vart, van haren gesellen?
Doe begonste Hestor tellen:
‘Ic hebbere in .xvi. dagen haerwaerd
.xv. vonden in mine vard,
5835[regelnummer]
Daer elc allene gereden was,
Ende die mi alle clageden das,
Dat haer negeen vinden mochte
Aventure, dat mi wonder dochte;
Maer van Lancelote ende van Bohorde,
5840[regelnummer]
Wet wel, dat ic nine horde:
Van Galaate magic niet verhoren;
Dese drie sijn recht alse verloren.’
Walewein seide: ‘God onse here
Moetse bewaren vorward mere;
5845[regelnummer]
Falgiren si ane di aventuren
Vanden grale nu ter uren,
Die andere, dies hen bewinden
Te sokene, selens niet vinden;
Maer ic wane in alre maniren
5850[regelnummer]
Dat sijs nine selen falgiren;
Si sijn over minste ende meeste
Die beste van alder queeste.’
Si drogen over een tien tiden
Dat si te gader souden riden,
5855[regelnummer]
Ende andere wege daer anevaen
Dan si te voren hadden gedaen;
Soe dat si reden een foreest dure
Sonder te vindene noch aventure,
Daer si .viij. dage in waren toe,
5860[regelnummer]
Dat hen sere vernoide doe.
Doe quamen si daerna gereden
In een geberchte tere steden,
Daer si ene oude capelle vonden,
Die alwste sceen tien stonden.
5865[regelnummer]
Si beeten alsi quamen daer
Ende leiden op scilt ende spere daer naer,
Ende ontgorden hare swaerde
Ende liten gaen eten haer paerde.
Daerna si vorden outaer gingen
5870[regelnummer]
Ende deden daer hare bedingen.
Daerna saten si ende spraken
Onderlinge van menegen saken;
Van ettene en spraken si niet daer.
Het ward herde donker daer naer.
5875[regelnummer]
Tirst dattie nacht quam ter stede
Daer ne was kersse no licht mede.
Alsi onder hen tween lange daer
Hadden gesproken, over waer,
Si worden in slape tier tide,
5880[regelnummer]
Elkerlike daer op ene side;
Ende inden slape quamen hen te voren
Visione, die gi moget horen.
Walewein dochte dat hi in enen mersch quam,
Dat hi vol van gronen gerse vernam,
5885[regelnummer]
Ende daer in ene rastalire,
Daer ute aten hondert ende vijftich stire.
Die stire waren alle tier stont,
Sonder allene drie, fier ende bont.
Die een vanden drien was niet besmit,
5890[regelnummer]
Ende hine was oec niet al wit;
Maer vele min plecken hadde hi
Dan die andere daer hi stont bi;
Ende daertoe die andere twee
Waren alse wit als een snee,
5895[regelnummer]
Dat si niet scoenre mochten wesen.
Dese drie, daer wi af lesen,
Waren biden halse gebonden;
Ende die andere seiden tien stonden:
‘Laet ons vlien ende henen sceden,
5900[regelnummer]
Ende soekewi gereet weden.’
Si gingen danen sonder beide:
Niet dore mersch, maer dor heide.
Si merreden lange daer nare;
Ende alsi weder quamen dare
5905[regelnummer]
Waren si soe mager, sonder waen,
Dat si cume consten gestaen.
Maer sine quamen niet al geel:
Daer gebrakere een groet deel.
Ende vanden drien quamer een
5910[regelnummer]
Weder in den mersch, ende el ne geen.
Ende alsi in deser manieren
Weder comen waren ter rastaliren
Drogen si tsners over een soe,
Dat hi alle moesten sceden doe.
| |
| |
Dien dochte een wonderlic doen:
Hem dochte dat Lanceloet ende hi
In enen setel saten, ende dat si
Van den setele gingen neder
5920[regelnummer]
Ende saten op twee perde weder,
Ende seiden: ‘Laet ons bewinden
Te sokene dat wi nine vinden.’
Ende si reden vele dachvarde.
Daer na stac een man vanden parde
5925[regelnummer]
Lancelote, ende dede hem af
Alle sine cledere, ende gaf
Lancelote een ander cleet doe,
Ende settene op enen esel toe.
Hi quam tere fonteine na dien,
5930[regelnummer]
Die scoenste die hi hadde gesien.
Hi beette neder om drinken,
Ende hi sach dat water ontsinken,
Dat hire doe niet af ne nam,
Ende kerde weder danen hi quam.
5935[regelnummer]
Doe dochte Hestore dat hi vernam
Eens rijcs mans huus, daer hi quam,
Daer brulocht was ende feeste doe.
Hi riep ter porten: ‘Ontoe, ontoe!’
Doen antwerdemen Hestore dese word:
5940[regelnummer]
‘Soect andere herberge bat vord.
Gi moet hier van herbergen falgiren:
Men herberget hier in gere maniren
Genen man, dat suldi weten,
Die soe hoge es opgeseten.’
5945[regelnummer]
Ende hi sciet danen, van desen
Alse drove alse enech man mach wesen.
Mettesen ward hi soe tongemake,
Dat hire mede werd in wake.
Ende Walewein op dander side
5950[regelnummer]
Mochte nemmer slapen tien tide,
Ende sprac tot Hestore: ‘Slaepti?’
Hestor seide doen: neen hi.
‘Mi hevet,’ seit hi, ‘gewecket nu
Een wonderlijc visioen, secgic u,
5955[regelnummer]
Daer ic in minen slape lach.’
- ‘Mi gesciede dat selve daer ic lach,’
Seide min her Walewein tote hem,
‘Daer ic af in groten wondere bem.
Daer af weten die waerhede.’
- ‘Sone sal ic,’ sprac Hestor, ‘mede
Vor der tijt dat ic ben vroet
Wat min broder Lanceloet doet.’
5965[regelnummer]
Binnen dien dat si in di tale waren
Sagen si daer ene hant baren
Toten ellenboge, mids der dure
Vander capellen, die was tier ure
Bedect met enen samite roet.
5970[regelnummer]
An die hant hinc een breidel bloet,
Ende die hant hilt een kersse daer,
Die bernede doe herde claer,
Ende leet vor hen lieden in ward,
Ende ontvoer hen lieden ter vard,
5975[regelnummer]
Sine wisten nembermer waer.
Si horden ene stemme daer naer,
Die dese worde seide te dier tijt:
‘O ridders, die van quaden gelove sijt,
Dese drie dinge, die gi nu
5980[regelnummer]
Hier saget, falgiren an u:
Hier bi en mogedi niet wale
Comen ten aventuren vanden grale.’
Si swegen alsi dat horden
Ende temayerden hen vanden worden.
5985[regelnummer]
Doe drogen si beide over een,
Si souden varen onder hen tween
Soeken enegen vroeden man,
Dise vroet mochte maken dan
Van dien dat si hadden gehort,
5990[regelnummer]
Ende daer af beraden vort.
Aldus waren si den nacht daer,
Ende en slipen niet daer naer
Van dat si ontwaket werden soe;
Ende pensden daer embertoe
5995[regelnummer]
Elc om dat hi horde ende sach.
Si voren danen alst was dach,
Soe dat si beneden int dal quamen,
Daer si enen knape vernamen,
Dien si vrageden oft hi kinde
6000[regelnummer]
Enegen hermite daer gehinde,
Oft enech religioen daer bi?
Die knape antwerde: ja hi.
Ende hi wisede hen tien tiden
Een padelijn ter rechter siden,
6005[regelnummer]
Ende seide: ‘Desen pat nu gaet
Tere hermitagen, die hier boven staet
Op enen berch, sonder waen,
Datter geen paert op mach gaen.
Gi sult den besten man vinden daer,
6010[regelnummer]
Die int lant es verre ende naer.’
Die cnape sciet van hen metter spoet.
Daer quam een riddere in haer gemoet,
Die riep op hen lieden mettien,
Alse verre als hise conde gesien,
6015[regelnummer]
Om josteren. Doe seide vort
Mijn her Walewein dese wort:
‘Sider dat ic sciet van Carmeloet
Sone vandic man, no clein no groet,
Die joesteren wilde lude oft stille;
6020[regelnummer]
Maer sider dat hi josteren wille
Men sal jegen hem josteren nu.’
Hestor seide: ‘Here, ic bidde u,
Dat gi mi jegen hem laet varen.’
Hi seide: ‘Ine does niet, twaren;
6025[regelnummer]
Maer si dat hi mi af steket,
Mine es niet leet dat gi mi wreket.’
Doe liet hi lopen ten ridder waerd,
Ende die riddere weder met groter vaerd,
Soe dat si beide met allen
6030[regelnummer]
Ter eerden neder quamen gevallen.
Walewein was gequetst, ende niet sere;
Maer dander was gequetst mere.
Hi was dorsteken soe onsochte,
Dat hi niet opstaen ne mochte,
6035[regelnummer]
Ende hem dat yser bleef inden lichame;
Des haddi herde grote mesquame.
Alse Walewein dus was ter eerde
Hi spranc op ende vinc ten sweerde
Om te doene prouectse daer.
6040[regelnummer]
Doe dochtem dander wesen daer naer
Toter doet gewont. Doe seidi:
‘Riddere, gi moet vechten jegen mi,
Oft ic sal u te doet slaen nu.’
Die ander seide: ‘Ic bidde u,
Want ic cortelike sterven moet.’
- ‘Ic saelt gerne doen,’ antwerde hi.
- ‘Soe biddic u, here, dat gi mi
Hier bi vort tere abdien,
6050[regelnummer]
Daer ic mine sonden moge verlien
Ende min recht mach ontfaen.’
Walewein antwerde doe saen:
Hine wiste gene abdie daer.
Die riddere seide doe daer naer:
6055[regelnummer]
‘Nemt mi vor u op u part,
Ic sal u wel leiden derward.’
Ende min her Walewein dede alsoe,
Ende voerdene tere abdien toe.
Doen si daer binnen quamen
6060[regelnummer]
Die broders van daer binnen namen
Den riddere in haren handen,
Ende hivene vanden perde thanden.
Hi eischede onsen here saen,
6065[regelnummer]
Ende hi sprac biechte te hant
| |
| |
Van al daer hi hem mesdadech an vant;
Ende hi ontfinc doe onsen here.
Doen bat hi oetmodelike sere,
6070[regelnummer]
Die glavie saen ute trake.
- ‘Wanen sidi?’ seide doe Walewein.
- ‘Ic ben van Arturs hove ende hete Ywain,
Ende ben vander tavelronde,
Ende geporret nu ter stonde
6075[regelnummer]
In ene queste, daer dandere in waren.
Biden wille van onsen here,
Ende bi minen sonden, die groet sijn sere,
Dat gi mi hebt gesteken doet,
6080[regelnummer]
Dat ic u vergeve clein ende groet.
Moet u vergeven dier gelike!’
Alse min her Walewein dat vernam,
Hi was sere drove ende gram.
6085[regelnummer]
Doe sprac min her Ywain: ‘Wi sidi?’
- ‘Ic ben her Walewein,’ antwerde hi.
Doen seidi: ‘Mine roeke dan,
Nadat mi doet heeft so goeden man.
Ic bidde u utermatene sere,
6090[regelnummer]
Als gi te hove comt, live here,
Dat gi mine gesellen groetet nu,
Dire comen selen, des biddic u;
Want het selenre sterven hier of,
Dire nembermer comen int hof;
6095[regelnummer]
Ende segt hen, dat ic bi geselscepe
Bidde, ende bi gerechten bruderscepe,
Dat si mins in hare gebede
Gedinken willen in allen stede.’
Alse min her Walewein die glavie trac
6100[regelnummer]
Ute sinen lichame, hi gebrac
Van angwissen ende bleef doet,
Daer min her Walewein om hadde rouwe groet;
Ende hi was begraven daer
In die kerke vorden outaer.
6105[regelnummer]
Walewein ende Hestor waren om di sake
Drove ende sere tongemake.
Si reden wech, dat si vernamen
Ene hermitage. Als sire quamen
Si bonden hare paerde daer
6110[regelnummer]
Ane bome ende gingen op daer naer,
Ende si vonden den goeden man
In sijn hof netelen lesende dan
Alse di els gene spise plach.
6115[regelnummer]
Si groettene doe na desen,
Ende hi hietse willecome wesen;
Ende si baden hem alsoe houde,
Van stucken daer si ombe quamen.
6120[regelnummer]
Hi seide: ‘Nu segt in Gods namen.’
- ‘Here, wi quamen gereden,’
Sprac Walewein, ‘nu tere steden,
Vernachten, ic ende min geselle.
6125[regelnummer]
Alse wi daer dus beide lagen
Ende wi daer der rasten plagen,
Onsergelijc geviel daer hi lach,
Dat hi daer een visioen sach.’
Ende Walewein telde hem nadien
6130[regelnummer]
Sijn visioen, dat hi hadde gesien,
Ende Hestor tsine te hant.
Doe telden si heme vander hant,
Dier si daer geware worden,
Ende vander spraken die si horden.
6135[regelnummer]
Si baden hem, dat hi hen seide
Van dien sticken die warheide.
Als die goede man verstont die sake
Daersi af waren tongemake,
Hi sprac te Waleweine daer naer:
6140[regelnummer]
‘Bider rasteliren die gi saget daer
Es betekent, al sonder waen,
Die tavelronde, seldi verstaen;
Want bedien in deser maniere
Dat roeden sceden die rasteliere,
6145[regelnummer]
Sijn colummen in die tavelronde,
Die de sittene sceden nu ter stonde:
Hier in selewi oetmodechede
Verstaen ende gedoechsamhede,
6150[regelnummer]
Ende in crachte, sijt seker des;
Ende om datmen op genen dach
Dese twee verwinnen ne mach,
Soe was die tafelronde op beide
Gesticht, op oetmoet ende gedoechsamhede.
6155[regelnummer]
Daer aten uten rastalieren
Hondert ende viftech stieren.
Si aten; maer daer ne was niet
Binnen der mersch, diet wel besiet;
Want hadden si daer gewesen,
6160[regelnummer]
Si hadden haer herten bi desen
Gevoget ter oetmodecheden,
Ende oec ter gedoechsamheden.
Die stiere waren alle tot drien
Scier ende bont alse coen tansien:
6165[regelnummer]
Die stire dat sijn ten stonden
Die gesellen vander tavelronden,
Die bi harre hoverdechede
Ende bi harre luxurien mede
In hoeftsonden sijn soe sere,
6170[regelnummer]
Dat sise nu niet mogen mere
Binnen hen selven nu bedecken,
Sine moet oppenbare uttrecken,
Soe dat si besmet ende bont
Ende vule sijn nu ter stont.
6175[regelnummer]
Ende daer waren drie stierkine,
Die en hadden gene tekine,
Suldi verstaen datter sonder sonde
Sijn si drie vander tafelronde.
Die twee waren scone van dien
6180[regelnummer]
Ende wit; die derde vanden drien
Hadde een teken van smetten ende nemmee.
Dat witter ende scoenre waren die twee
Dan die derde, dat suldi verstaen,
Dats Galaät ende Perchevael, sonder waen,
6185[regelnummer]
Die wit sijn sonder vulhede
Ende sonder enege smette mede;
Ende menne soude hare gelike
Nieweren vinden in al ertrike.
Die derde metter smetten vort,
6190[regelnummer]
Daer bi es betekent Bohort,
Die in sinen magedom hier te voren
Mesdede, alse gi moget horen;
Ende hi beteret soe wel daer naer,
Met sire suverheiden claer,
6195[regelnummer]
Dat al vergeven es nu ten stonden.
Dat die stirkine waren gebonden
Biden halse suldi verstaen in dien,
Dat oetmodicheit es in hen drien
Soe verheven, dat si niet mogen
6200[regelnummer]
Haer halse opheffen hogen:
Dats te secgene, dat heden den dach
Gene hoverde in hen comen mach.
Vort dattie stierkine seiden:
“Laet ons gaen soeken beter weiden
6205[regelnummer]
Dan dese es nu ten stonden,”
Die ridders vander tavelronden
Seiden in sinxendage: “Laet ons gaen
Betere voedinge soeken saen.”
Si gingen danen sonder beide,
6210[regelnummer]
Niet dor den mersch, maer dor die heide:
Sine spraken hare biechte niet,
Alsi souden met rechte. Nu siet,
Die ons heren dienst wilt bestaen,
Ende met oetmodecheit vort gaen,
6215[regelnummer]
Ende hem ne setten niet mede
| |
| |
In oetmoet, in gedoechsamhede,
Die biden mersch getekent scinen,
Si varen dor heide ende dor wstinen,
Daer blomen no gers ute gaen,
6220[regelnummer]
Dats ter hellenwaerd, sonder waen.
Ende alsi wederquamen doe
Vele gebrakere, verstaet mi hoe:
Dats datter vele selen gebreken
Die in die queste sijn gestreken;
6225[regelnummer]
Ende dire comen selen van desen
Selen so gepijnt ende moede wesen,
Daer gi al dore an verstaen moget
Dat si selen sijn al sonder doget.
Vanden drien sonder smette sal
Daer men ane sal horen mogen daer
Wat si hebben verloren, vorwaer,
Die behoren ter tafelronden,
Bi haren vulen hoeftsonden.
6235[regelnummer]
Dattie andere twee nine quamen,
Dat was bider smake die si namen
An die soetheit vanden grale,
Sine wilder niet af na dien stonden
6240[regelnummer]
Sceden, sint dat sijt hadden vonden.
Vanden inde dat u es gesciet
Vanden drome sone secgic u niet:
En soude u niet oec dogen,
Ende men sout u niet ontkeren mogen.’
6245[regelnummer]
Daerna sprac die goede man
In deser maniren Hestore an:
‘U dochte,’ seide hi, ‘dat Lanceloet ende gi
Van enen setele ginct: nu suldi
Biden setele verstaen meestrie,
Dat gire af ginct bediet mede
Minne ende oec weerdechede,
Die u dede ter selver stonden
Dat geselscap vander tavelronden
6255[regelnummer]
Met eren ende met groten love
In des conincs Arturs hove.
Dat gi sciet op twee grote perde,
Dat es scalcheit ende hoverde,
Dat sijn duvels perde, sonder waen.
6260[regelnummer]
Dat gi vort seit: “Laet ons gaen
Ende ons te soekene onderwinden
Dat wi niet selen mogen vinden,”
Dats tgrael, als gi verstaen moget,
Dat u niet en werd getoget
6265[regelnummer]
Om dat gijs niet werdech sijt.
Als gi versceden waerd ter tijt,
Dat Lanceloet van sinen perde vel,
Bi desen mogedi verstaen wel,
Dat hi anevinc oetmodechede.
6270[regelnummer]
Wetstu wie hem dat doen dede?
Neder warp van hemelrike:
Dat was Jhesus Kerst, die Lancelote soe
Oetmodechde ende brachte daer toe,
6275[regelnummer]
Dat hi beliede sine sonden,
Alse die hem naect sach tien stonden
Van allen dogeden, die dan
Sculdech was te hebbene enech man.
6280[regelnummer]
Te hant vercleetdene onse here,
Dat was metter oetmodechede
Ende oec met gedoechsamhede:
Dit es tcleet dat hem onse here gaf,
Daer di wilen te voren quam af.
6285[regelnummer]
Hi settene op enen esel daer naer:
Die esel es, dats oppenbaer,
Die beeste van oetmodecheden;
Dat sceen wel ter selver steden
Daer God quam te Jherusalem:
6290[regelnummer]
Hi hadde enen esel onder hem,
Dien hi daer gereden brachte;
Al was hi van groter machte,
Hine wilde niet tien tiden
Ors no teldende paert riden.
6295[regelnummer]
U dochte, daer gi in slape laecht,
Dat gine den esel riden saecht,
Dat hi tere fonteinen, die hem dochte
Die scoenste die wesen mochte,
Beette om te drinkene daer,
6300[regelnummer]
Ende dat haer di fonteine daer naer
Soe bedecte ter eerden binnen,
Dat hire niet en conde gewinnen;
Ende hi keerde vander steden
Ten setele daer hi of was versceden.
6305[regelnummer]
Die fonteine es van selker nature,
Ute gesceppen al hare vloet,
Hoe vele datmer ane doet.
Dese fonteine machmen wale
6310[regelnummer]
Betekenen biden heilegen grale.
Als u dochte, reet altoes vorward,
Dats te secgene dat gi in nide
Sult wesen in allen tide,
6315[regelnummer]
Ende in groter hoverdechede,
Ende in andere hoeftsonden mede;
Ende gine sult niet in mogen
Daer hem theilege grael sal togen;
Ende men sal tot u oec secgen dan:
6320[regelnummer]
“Men heeft hier wat doen van selken man,
Die soe hoge es opgeseten
Als gi sijt;” dat es, suldi weten,
Die in hoverden leget tallen stonden
Ende oec mede in andere hoeftsonden.
6325[regelnummer]
Ende als gi sult te Karmeloet varen
Seldi hebben gedaen luttel orbaren.
Vord vander hant die gi saecht
In uwen drome, daer gi laecht,
Die de kersse enten breidel droech doe,
6330[regelnummer]
Entie stemme die gi horet toe,
Die seide dat in u sonder sparen
Drie dinge gefalgiert waren, -
Bider hant saltu karitate verstaen:
Biden roden samite, sonder waen,
6335[regelnummer]
Die gratie vanden heilegen geeste.
Die altoes met grooter feeste
Die karitate gehelset hevet,
Ende die in karitaten levet,
Hi es heet ende bernet binnen
6340[regelnummer]
Altoes met des heilegeest minne.
Biden breidele, sonder waen,
Soutu abstinentie verstaen;
Alsoe alsmen een paert ter stede
Daer men wille leit daer mede,
6345[regelnummer]
Also breidelt die goede kerstine
Met abstinentien die herte sine,
Dat hi der sonden mach ontgaen.
Bider kerssen sultu verstaen
Gode, die almachtech es ende gerecht,
6350[regelnummer]
Die met grotere clarheit verlecht
Allen dengenen die tallen stonden
Aftrecken van hoeftsonden.’
- ‘Live here, nu secget mi,’
Sprac min her Walewein, ‘ende waerbi
6355[regelnummer]
Dat wi, die wandelen nu ter uren,
Vinden soe lettel aventuren,
Ende min dan wi waren gewone?’
- ‘Ic saelt u secgen,’ sprac di gone:
‘Die aventuren, die gescien nu
6360[regelnummer]
Sijn betekenessen, secgic u,
Van den heilegen grale, twaren,
Die hen nine willen oppenbaren
Lieden die liegen in sonden:
Sone selen si u nu ten stonden,
6365[regelnummer]
Die sijt ongetrouwe sondaren.
| |
| |
Entie aventuren die hem nu baren,
Ne hebt dat niet in uwen wane,
Dat si sijn van lieden doet te slane;
Maer si sijn van geesteliken saken,
6370[regelnummer]
Die beter sijn ende bat smaken.’
Walewein seide doe te dien stonden:
‘Nadien dat wi sijn in hoeftsonden
Soe varewi over niet dan.’
- ‘Gi segt waer,’ seide die goede man.
6375[regelnummer]
‘Het varter vele achter lande,
Die niet selen bejagen dan scande.
Alse lange als gi met hoeftsonden sijt
Indie queste, gine sult niet ter tijt
En gene dine doen daer gi
6380[regelnummer]
Ere sult mogen bejagen bi.’
Ende alsi dat horden si scieden
Vanden goeden man onder hen lieden.
Alsi geporret waren di goede man
Riep Waleweine te heme dan,
6385[regelnummer]
Ende seide tot hem tier steden:
‘Her Walewein, het es lanc leden
Dattu riddere heves gewesen,
Ende dune heves niet binnen desen,
Oft cleine, gedient onsen here,
6390[regelnummer]
Ende du best een out boem nu mere;
In di ne es no vrocht no blat.
Het ware tijt dattu pines om dat,
Dattu onsen here wils geven
Die scortse ende datter es bleven:
6395[regelnummer]
Vrucht ende bloessele heeft die viant.’
Walewein antwerde te hant:
‘Opdat ics mote hadde nu,
Ne mare ic moet volgen nu ter vard
6400[regelnummer]
Minen geselle, die ginder vard.
Tirst dat ic gewinne stade
Salic u comen spreken in rade.’
Ende hi voer van hem te hant,
Daer hi sinen geselle vant.
6405[regelnummer]
Ende si reden wech tier ure
Gi hebt van desen tween gehort
Nu suldi van Bohorde horen vort.
|
|
Auteursrechtvrij