| |
IX. Vanden vogle dien Bohort sach, ende hoe hi vacht jegen Briadanne.
Alse Bohort was, horic tellen,
6410[regelnummer]
Gesceden van sinen gesellen,
Hi reet al toter nonen toe,
Een ouden man, die een esel reet,
Met clederen van religione gecleet.
6415[regelnummer]
Hine hadde geselle negene,
No knape, ende hi reet allene.
Bohort ontboet hem goeden dach;
Ende alse hi Bohorde sach
Hi ward te hant geware das,
6420[regelnummer]
Dat hi wandelende ridder was.
Hi hitene willecome wesen.
Bohort vrachde hem na desen:
Wanen hi allene quam doe?
Die goede man antwerde daertoe:
6425[regelnummer]
‘Ic come van enen minen seriant,
Dien ic siec nu ter wilen vant
Van ongemake dat hem deert;
Ende ic hebbene gevisenteert;
Ende hi was [met] mi gewone
6430[regelnummer]
Te gane, daer ic hadde te doene.’
Die goede man seide: ‘Wie sidi?’
- ‘Ic ben een riddere,’ antwerde hi,
‘Ende hebbe ene queste bestaen,
Daer ic wel af wilde, sonder waen,
6435[regelnummer]
Dat mi beriede God onse here;
Hets die hogeste die noit ere
Begonnen was, wetic wale:
Hets die queste vanden grale;
Bedie die gene diet sal vinden,
6440[regelnummer]
Onse here die sal heme sinden
Alse vele eren op enen dach
Alse herte wel gepensen mach.’
Hi seide: ‘Gi segt waer van desen:
Hi sal die gecroenste riddere wesen,
6445[regelnummer]
Ende die warechste van allen
Die in die queste nu sijn gevallen.
Hine quamer niet in met sonden
Besmet alse sijn nu ten stonden
6450[regelnummer]
Die in die queste sijn gevaren
Sonder te verbeterne haer leven.
Die queste dire op es geheven
Es Gode te diennen, sonder waen.
Hierbi mogedi wel verstaen
6455[regelnummer]
Dat si doen grote dulhede.
Si weten wel ende horen mede
Datmen hen seget alden dach,
Dat nieman te hemele comen mach,
Het ne si dat hi hem berecke,
6460[regelnummer]
Ende sine sonden niet en decke,
Met biechten: sonder bi desen
En mach nieman gesuverd wesen,
Daer mede verjagen den viant.
6465[regelnummer]
Alse die minsce doet hoeftsonde
Hi ontfaet den viant ter stonde,
Ende als hire in hevet geslegen,
Des die liede te vele plegen,
Ende hi te biechten gaet,
6470[regelnummer]
Ende sine penitentie ontfaet,
Hi jaecht dan ute alte hant
Den quaden geest, den viant,
Ende herberget dan onsen here,
Daer hi af ne comet nembermere.’
6475[regelnummer]
Hi bat Bohorde alsoe houde,
Dat hi met hem herbergen soude,
Ende hi voer met hem na die dinc,
Daer hine herde wel ontfinc;
Maer hine gaf hem niet, suldi weten,
6480[regelnummer]
Els dan borre ende broet eten,
Ende seide, dat ridders di wouden
Selke spise, niet grote spisen
Die de ridders ten sonden wisen.
6485[regelnummer]
- ‘Nu biddic u,’ sprac di goede man,
‘Dat gi gene spise et vort an
Dat borre ende broet, tot dien,
Dat gi dat grael hebt gesien.’
- ‘Wat wetti,’ seide Bohort doe,
6490[regelnummer]
‘Ofter mi staet te comene toe?’
Die goede man seide daer nare,
Dat hi des wel seker ware,
Dat hi een soude wesen van drien,
Die dat geluc soude gescien,
6495[regelnummer]
Dat si dat grael vinden souden.
- ‘Ic sal mi dan also houden,’
Seide Bohort toten goeden man,
‘Dat ic niet els sal eten vort an
Dan borre ende broet, toter stonden
6500[regelnummer]
Dat wi dat grael hebben vonden.’
Des anderdages alsi op was gestaen
Quam die goede man tot Bohorde saen,
Die hem enen witten roc gaf,
Ende dede hem sijn hemde doen af,
6505[regelnummer]
Ende dat hi dien roc drage
Naest sire huut alle dage.
Ende hi dede den roc an daer
Ende ginc in die capelle daernaer,
Ende seinde hem, ende ginc tien stonden
6510[regelnummer]
Te biechten van al sinen sonden
| |
| |
Toten goeden man, di wonderde das,
Dat hi van so goeden levene was.
Alse messe geseit hadde die goede man
Hi gaf hem onsen here dan,
6515[regelnummer]
Dien hi met devotie ontfinc;
Ende hi nam orlof na die dinc.
Bohort sciet van hem tier steden
Omtrent none, ende quam gereden
Daer een groet vogel boven hem vloech doe.
6520[regelnummer]
Alsi lange gevlogen hadde soe
Beetti op enen boem daer naer,
Daert droge was, ende ginc staen daer.
Die boem daer die vogel op stont
Was sonder loef ende blat tier stont:
6525[regelnummer]
Ende die vogel hadde gevest
Daer in waren cleine vogelkine;
Dat waren sijns selfs jonskine.
Ende hi sat op sine jonge te hant,
6530[regelnummer]
Die hi allegadere doet vant.
Hi wonde hem selven sonder vorst
Met sinen becke in sine borst,
Ende dat bloet liep ut sinen wonden,
Ende die dode jonge tien stonden
6535[regelnummer]
Ontfingen allegadere dleven
Alsi dat bloet hadden beseven;
Ende hi starf selve mettien.
Ende alse Bohort dat hadde gesien,
Hem hadde wonder van desen,
6540[regelnummer]
Wat tekene het mochte wesen.
Hi voer van danen, daer hi vant
Enen starken tor te hant.
Doen voer hi herbergen daer binnen,
Daer hi was ontfaen met minnen.
6545[regelnummer]
Hi vant ene joncfrouwe daer,
Die scone was ende oppenbaer;
Maer van clederen was si doe
Harde armelike berect alsoe.
Savons alsi waren geseten
Daer bider joncfrouwen sat Bohort,
Daer waren gerechten bracht vort
Van herten, dat men eten soude.
Bohort werd bepenst also houde,
6555[regelnummer]
Dat hi eten soude borne ende broet,
Ende maecter soppen in daer nare.
Als die joncfrouwe des ward geware
Si bat Bohorde alsoe houde,
6560[regelnummer]
Dat hi ander spise eten soude.
Hi seide: hine ate binnen den dage
Sine wilde jegen sinen wille
Nemmeer secgen ende bleef stille.
6565[regelnummer]
Daerna alsmen hadde geten
Was si bi Bohorde geseten,
Daer si van messeliken saken
Onderlinge beide spraken.
Daer quam een knape in gegaen,
6570[regelnummer]
Die toter vrouwen seide saen:
‘Vrouwe, het gaet qualike met u;
U suster heeft gewonnen nu
Twee uwer bestere castele,
Ende daer in verslagen vele,
6575[regelnummer]
Ja, ende alle dire in waren.
Ende mochtse, si soude u sonder sparen
Onterven van al uwen goede,
Gine sijts in sulker hoede,
Dat gi vor margen primetijt
6580[regelnummer]
Van enen riddere vorsien sijt,
Die u wille vor hare verrechten
Ende jegen Briadanne den swerten vechten,
Die vanden goede es here.’
Die vrouwe ward wenende sere
6585[regelnummer]
Ende seide wel droeffelike:
‘Soete here van hemelrike,
Waeromme lietti enech lant
Ende ic nu dat selve lant sal
6590[regelnummer]
Sonder redene verlisen al!’
Der vrouwen wat hare ware?
Ende si antwerde alsoe houde,
Dat sijt hem gerne secgen soude:
6595[regelnummer]
‘Hets waer, dat hilt dit lant
Die coninc Amans in sine hant,
Ende anders lants vele daertoe,
Soedat hi ene vrowe minde doe,
Die ouder was dan ic bem.
6600[regelnummer]
Dien tijt dat si was omtrent hem
Gaf hi hare in haren handen
Die macht van lieden ende van landen;
Ende si hief op sonder sparen
Costumen die niet goet en waren,
6605[regelnummer]
Ende die jegen recht waren mede,
Ende daer bi si sterven dede
Vele van des conincs lieden,
Die daden doe al haer gebieden;
Soe datse die coninc nam hare
6610[regelnummer]
Alsi daer af wiste dat ware,
Al di macht van sinen landen.
Ende sider dattie coninc starf
Heeft si mi gedaen menechwarf
6615[regelnummer]
In minen lande scade groet,
Ende mine liede geslegen doet,
Ende wilt mi onterven toe,
En si dat ic daer toe gedoe,
Dat mi enech riddere berechte
6620[regelnummer]
Ende jegen Briadanne vechte.’
Wie dat die Briadan ware?
- ‘Het es een ontsien man, here,
Ende van groter starcheit sere.’
6625[regelnummer]
Bohord seide: ‘Soe ombiet dan
Uwer suster, dat gi enen man
Hebt vonden, die die bataelge
Over u wille doen, sonder faelge.’
Die vrouwe seide doe harde blide:
6630[regelnummer]
‘Gi quamt mi hier ter goeder tide,
Die mi sulc beheet hebt gedaen,
Dat gi mi wilt in staden staen.
Nu moet u God van hemelrike
Daer toe hulpen, alse gewaerlike
6635[regelnummer]
Alse dat onrecht es hare!’
Seide Behort, ‘alse lange stont
Alsic gans ben ende gesont.’
Si ontboet haerre suster also houde,
6640[regelnummer]
Dat si opten naesten dach hebben soude
Enen riddere te primetide,
Die wille comen te stride,
Te vechtene jegen Briadanne,
6645[regelnummer]
Wisen souden vanden lande.
Daer was die camp besproken thande.
Dien nacht was Bohorde gedaen
Grote ere daer binnen, sonder, waen;
Ende als hi in die camere quam,
6650[regelnummer]
Een rikelijc bedde hi vernam.
Ende hi deetse alle gemene
Ute gaen ende bleef allene,
Ende dede daer sine bedinge,
Ende ginc licgen na die dinge
6655[regelnummer]
Optie eerde, ende leide sijn hoeft
Op enen coffer, dies geloeft,
Ende bat den here van hemelrike,
Dat hi hem holpe alse gewaerlike
6660[regelnummer]
Te vechtene ende om getrouwechede
| |
| |
Den camp hadde onderstaen daer;
Ende hi ward in slape daer naer.
Daer hi in sinen slape lach
Dochtem dat hi vor hem sach
6665[regelnummer]
Twee vogle; ende van desen
Dochte hem deen al wit wesen,
Ende hadde rechte die gedane
Na gelike van enen swane.
Die ander was sward wonderlike,
Ende hi was na sire swarthede
Die witte vogel seide: ‘Wilstu mi
6675[regelnummer]
Alt goet vander werelt te lone,
Ende ic soude di maken also scone
Alsic selve nu ter wilen bem.’
- ‘Wie sedi? “seide Bohort te hem.
Ne siestu niet wie ic bem?” seidi,
6680[regelnummer]
Ic ben wit ende scone, secgic di,
Ende scoenre dan du waens.’ Ende Bohort
Ne antwerde niet een wort,
Ende die vogel sciet van hem daer naer.
Doe seide die swarte vogel daer:
6685[regelnummer]
‘Du moets mi margen dinen,’ seidi;
‘Ende hebt niet die swertheit van mi
Onward; al benic sward, mine swarthede
Es beter dan eens anders withede.’
Mettien heeft hisc beide verloren.
6690[regelnummer]
Doe quam hem een ander dinc te voren:
Hi quam in een groet huus, dat hem dochte
Dat wel eene capelle wesen mochte,
Daer hi vant sittende enen man
Op enen setel, die hadde dan
6695[regelnummer]
Een verrot stic houts ter rechter side,
Dat soe cranc was tier tide,
Dat met pinen mochte gestaen.
Ter luchter siden haddi, sonder waen,
Twee lylien, daer die ene hare
6700[regelnummer]
Der andere hilt harde nare,
Daer elc anderen tier stede
Af wilde nemen haer withede;
Maer dattie goede man benam
Dattie ene ane die andere nine quam;
6705[regelnummer]
Soe dat quamen onlange daer naer
Van beiden den lylien daer
Bloesel, daer elc vort brochte
Vrucht te vollen, alsem dochte.
Alse dit was sprac tot Bohorde
6710[regelnummer]
Die goede man dese worde:
‘Ne ware niet dul, di lite comen
Te bedroeffenessen dese blomen
Om te bescermene dit hout
Van vallen, dat verrot es ende out?’
6715[regelnummer]
- ‘Ja hi,’ antwerde Bohort doe,
‘Want verrot hout doech nieweren toe,
Ende die blomen sijn vele mere
Scoenre dan ic waende ere.’
- ‘Nu wachti,’ seide die goede man,
6720[regelnummer]
‘Ofti sulke aventuren comen an,
Dattu niet en laets bederven
Die blomen te gere werven,
Den houte dat verrot si; bedi
6725[regelnummer]
Comtere te grote hitte an,
Dat hout bedervet tehant dan.’
Bohort seide dat hi wel omt gone
Gedinken soude, waers te doene.
Ende hi hadde groet wonder van dien
6730[regelnummer]
Visionen, die hi hadde gesien,
Ende si swaerdene daer soe sere,
Hine mochte slapen nembermere.
Hi seinde hem ende ontbeide te dien
Dat hi den dach mochte gesien.
6735[regelnummer]
Ende als hi den dach gesach
Stont hi op van daer hi lach,
Ende ginc opt bedde liegen doe,
Dat nieman soude wanen dat hi soe
Al dien nacht hadde gelegen daer.
6740[regelnummer]
Die vrouwe quam tot hem daer naer,
Ende leide tere capellen Bohorde,
Daer hi den dienst vanden dage horde.
Alse dat was gedaen bat si
Dat hi en lettel ate daer bi
6745[regelnummer]
Hi soude te sekerre wesen.
Bohort antwerde te desen,
Dat hi nine ate, sonder faelge,
Eer hi gedaen hadde di bataelge.
Daerna quamen die kimpen beide
6750[regelnummer]
In enen mersch wel gereide.
Men dede die liede sceden daer,
Entie ridders onderreden hen daer naer.
Si reden al dat si mochten,
Soe dat si elc anderen gerochten.
6755[regelnummer]
Aldus si hen daer onderstaken,
Dat haerre beider scilde braken,
Entie halsberge scorden toe;
En waren di speren niet tebroken doe,
Si waren bleven beide doet.
6760[regelnummer]
Dat gemoet was so fier ende so goet,
Ende si onderhurten hen so heerde,
Dat si beide vielen ter eerde.
Si sprongen beide op ter vart,
Ende elkerlijc trac sijn sward,
6765[regelnummer]
Ende slogen soe ende staken,
Dattie scilde te sticken braken.
Bohort vant an hem merre were
Dan hi hadde gewaent ere;
Maer hi wiste wel dat hi int recht was,
6770[regelnummer]
Ende was vele te sekerre das.
Hi begonste hem decken daer naer,
Ende liet den anderen op hem slaen daer
Grote slage, daer hi mede
Hem selven vermoyde daer ter stede:
6775[regelnummer]
Als hi gedoecht hadde gnoech,
Ende dander sinen adem hoge droech
Begonste Bohort dapperlike
Op hem lopen, ende dier gelike
Oft hi noit binnen dien dage
6780[regelnummer]
Hadde geslegen enege slage;
Ende berechtene soe onsochte,
Dat hi hem niet verweren mochte.
Alse Bohort dat hadde vorsien
Hi lach hem vaste an mettien,
Ende dedene tonder soe sere,
Dat hi vor sine vote vel daer.
Hi troc hem den helm of daer naer
Ende slogene metten apple vanden swaerde
6790[regelnummer]
Dat hi daer af bloetde haerde,
Ende seide hi soudene doet slaen,
Hine liede verwonnen saen.
Hi seide doe hi tswaerd sach bloet:
‘Om Gode, en slaet mi niet doet,
6795[regelnummer]
Ic sekere u hier ende swere,
Dat ic die vrouwe nembermere
Orlogen ne sal na desen.’,
Ende Bohort liet sijn slaen doen wesen.
Ende alse die ander vrouwe sach
6800[regelnummer]
Dat hare kempe verwonnen lach,
Si waende onteert sijn ende vloe.
Ende alst Bohort sach alsoe,
Hi seide toten genen daer nare,
Diet lant hadden gehouden van hare,
6805[regelnummer]
Hi soutse alte onteren te hant,
Sine ontfingen van hare haer lant
Te hans, vander jonger vrouwen dan,
Ende worden daer af hare man.
Die daer niet wilden doen alsoe
6810[regelnummer]
Waren uten lande gejaget doe.
| |
| |
Alse Bohort der vrouwen viande
Tonder gedaen hadde inden lande
Hi voer wech sere pensende vandien
Dat hi in sinen droem hadde gesien,
6815[regelnummer]
Soe dat hi tenen wegescede quam
Daer hi twee gewapende ridders vernam,
Die leitden sinen broder doe
Lyonele, daer hi sach al toe,
Op een groet starc ors tien stonden,
6820[regelnummer]
Sine hande op sine borst gebonden,
In sijn hemde ende broec al naect,
Met dorninen roeden sere mesmaect,
Dat hem dbloet te hondert steden
Neder liep van sinen leden.
6825[regelnummer]
Ende hi gedoget embertoe vort,
Sonder te sprekene enech wort,
Al die slage diemen hem gaf,
Oft hire niet gevoelt hadde af.
Alse Bohort des geware ward
6830[regelnummer]
Ende hi soude varen derward,
Ende sinen broder soude bescarmen
Hort hi lude ropen: ‘Wacharmen!’
Ene joncfrouwe, die hadde groten vaer,
Die een riddere brachte gevord daer.
6835[regelnummer]
Ende alsi Bohorde ward geware
Si pensde doe dat hi ware
Vander queste, ende si riep sere:
‘Ic mane u, riddere, live here,
Bider trouwen die gi sculdech sijt
6840[regelnummer]
Hem, dies man gi sijt nu ter tijt,
Dat gi mi hulpt ofte gi moget,
Ende dat gi niet en gedoget
Dat mi dese riddere nu vercrachte,
Die mi wech vort met machte.’
6845[regelnummer]
Bohort ward soe teberenteert saen,
Hine wiste wat irst anegaen;
Bedie lite hi sinen broder daer
Alsoe wech voren, hi hadde vaer
Dat hine vord na dien dage
6850[regelnummer]
Nembermer gesont ne sage,
Dat hem sere soude rouwen;
Ende en holp hi niet der joncfrouwen,
Si verlore hare suverhede
Ende worde onteert daer mede
6855[regelnummer]
Bi fauten van hem; ende alte handen
Hief hi op daer sine handen
Ende seide doe oetmodelike:
‘Ay soete here van hemelrike,
Wies man ic ben, ic bidde u,
6860[regelnummer]
Dat gi minen broder bescermt nu,
Die die twee ridderen hebben bestaen,
Dat sine niet te doet ne slaen.’
Alse die riddere dat gehorde,
Hi rechte hem jegen Behorde,
6865[regelnummer]
Ende hi trac te hant sijn swaerd;
Ende Bohort quam met snelre vard
Ende dede hem groet ongemac;
Want hine dorden lichame stac,
Dat hi moeste vallen daer.
6870[regelnummer]
Bohort seide toter joncfrouwen daer naer:
‘Gi sijt van desen verloest nu;
Wat wildi dat ic vort doe dor u?’
- ‘Leitmi,’ seitsi, ‘biddic u sere
Daer mi dese riddere nam ere.’
6875[regelnummer]
Hi seide: ‘Ic saelt doen alsoe;’
Ende nam des gewons ridders pert doe,
Ende settese daer op also houde
Ende voretse daer si wesen woude.
Ende si seide tot Bohorde saen:
6880[regelnummer]
‘Here gi hebt meer baten gedaen
Dan gi waent, mettien dat gi
Dus hebt hier bescermt mi.
Haddi mi ontfoert, het soude dan
Metten live becocht hebben menech man.’
6885[regelnummer]
Bohort vragede hare na desen
Wie die riddere hadde gewesen?
Si seide: ‘Hi es min rechtswere;
Ende in can geweten, here,
Hone die viant brachte daer toe,
6890[regelnummer]
Dat hi mi woude vercrachten alsoe.
Ende hi sal onteert daer bi wesen,
Dat hijt heeft gedaen in desen.’
Binnen dat si spraken al dare
Quamen daer .xij. ridders gevaren,
6895[regelnummer]
Die blide waren tien stonden,
Dat si die joncfrouwe daer vonden,
Ende festeerdense doe sere.
Si seide: ‘Festeert desen here;
Want min neve hadde onteert mi,
6900[regelnummer]
En hadde God gedaen ende hi.’
Si noedenne te vaerne met hen.
Hi antwerde: ‘God weet, ic ben
Soe onmotech, dat ic mach niet
Bliven, soe wat mins gesciet,
6905[regelnummer]
Mi lagere an te groet verlies.
Ne laet u niet vernoien dies,
Dat ic niet en blive met u.
Ic bleve gerne, mochtic, nu;
Maer ic mochter an verlisen so sere,
6910[regelnummer]
Het soude mi rouwen embermere.’
Als hijt hen ontseide soe sere
Si bevaelne doe onsen here;
Ende Bohort keerde na dien
Daer hi sinen broder hadde gesien
6915[regelnummer]
Die ridders leiden daer te voren:
Hine mochter niet af verhoren;
Soe dat hi gemoette in dien doene
Enen man, die sceen van religione,
Die gereden quam een sward part.
6920[regelnummer]
Als hi Bohorde geware ward
Hi seide: ‘Her riddere, wat soecti?’
- ‘Ic soeke minen broder,’ seide hi,
‘Dien ic sach twee ridders heden
Met roden blouwen ende leden.’
6925[regelnummer]
Die man seide: ‘Bohort, en waendic u
Alte drove niet maken nu,
Ic soudene hier u togen saen.’
Alse Bohort dat hadde verstaen
Hi pensde dat hi doet ware,
6930[regelnummer]
Ende weende, ende seide daer nare:
‘Ay lieve here, oft hi doet si,
Ic biddu dat gine wiset mi:
Ic salne mi pinen ter eerden te doene
Gelijc dat betaemt eens conincs sone.’
6935[regelnummer]
Hi seide doe: ‘Siettene daer!’
Bohort vant licgende daer naer
Enen lichame di verslagen was
Neuwinge; ende hem dochte das,
Dat sijn broeder was; ende daer bi
6940[regelnummer]
Ward hi te hant soe drove, dat hi
In onmacht ter eerden sanc,
Ende daerin bleef liegende lanc.
Alsi spreken mochte hi seide saen:
‘Ay live broder, wie heeft dit gedaen?
6945[regelnummer]
Nune werdic blide nembermere,
Vertroeste, die es gewone
Te vertroestene alle die gone
In hare noet, in hare pine,
6950[regelnummer]
Daer si in gepijnt plegen te sire.
Live broder, nadat van ons beden
Dat geselscap es gesceden,
Soe bevelic dan onsen here
Mijn meester te sine mere,
6955[regelnummer]
Ende behoedere in allen vresen.
In hebbe nu meer na desen
Te pensene om dinc ne gene
Dan om mine ziele allene!’
Ende hi leide den lichame werde
6960[regelnummer]
Opten hals van sinen perde;
| |
| |
Ende hi vrachde oft daer ieweren nare
Capelle oft kerchof ware,
Daer hi sinen broder ter eerde
Doen mochte na sine begeerde?
6965[regelnummer]
Die man leidene daer si quamen
Daer si enen groten tor vernamen,
Daer ene kerke vore stont,
Die out ende woeste was ter stont.
Het sceen ene capelle wesen.
6970[regelnummer]
Si namen den lichame na desen
Ende dadene op ene tomme staen.
Bohort liep al omtrent saen,
Ende hi ne vant te gere stede
6975[regelnummer]
Noch teken dat Gode toe behorde.
Die man seide tote Bohorde:
‘Laet ons varen herbergen tramere
Inden tor hier vore, here.
Margen alsic hier gekert bem
6980[regelnummer]
Salic messe doen over hem.’
Bohort seide: ‘Sidi pries tere dan?’
- ‘Jaic,’ antwerde hem die man.
- ‘Berecht mi dan, ic bids u van
Dat ic in enen droem hebbe gesien,
6985[regelnummer]
Ende van anderen saken, des biddic u,
Daer ic in twivele af ben nu.’
Doe seidi vanden vogle voren
Toten man, diet gerne wilde horen,
Dien hi int forest hadde gesien.
6990[regelnummer]
Ende hi telde hem van dien
Voglen, dat daer af die een
Wit entie ander sward sceen,
Ende vanden verrotten houte doe,
Ende vanden tween blomen daertoe.
6995[regelnummer]
- ‘Een deel sal te nacht,’ seide hi,
‘Van desen dingen gevallen di,
Ende een ander deel morgen den dach,
Na dien dat ic di secgen mach.
Die vogel die di sprac ane
7000[regelnummer]
In gelike van enen swane,
Dat betekent ene joncfrouwe
Die di mint met goeder trouwe,
Ende sal di versoeken cortelike
Van minnen herde vriendelike.
7005[regelnummer]
Ende wederseitstu hare, si sal saen
Van rouwen sterven, sonder waen.
Die swarte vogel bediet die sonden
Die du sout doen tien stonden
Dattu hare suls ontsecgen
7010[regelnummer]
Dat si di te voren sal lecgen;
Want om vrese van Gode,’ seide hi
‘Noch bi dogeden die es in di
Sone sulstu, lude no stille,
Niet laten te doene haren wille;
7015[regelnummer]
Maer du sulles daer ombe laten al,
Om datmen di suver heten sal,
Ende dattu oec suis daer of
Willen hebben der werelt lof.
Ende daer sal groet quaet af gescien.
7020[regelnummer]
Lanceloet sal sterven bi dien,
Bedie der joncfrouwen mage
Sullen doet slaen, sonder sage;
Ende du suls van beiden bi desen
In derre maniren manslecht wesen
7025[regelnummer]
Alstu oec best van dinen broder,
Dijns vader kint ende dire moder,
Dien du sages in groter noet,
Ende liettene nochtan slaen te doet
Om te bescermene tier stont
7030[regelnummer]
Ene joncfrouwe, die di nine bestont.
Nu merc in di selven van desen
Welc merre scade hadde gewesen,
Dat heden der joncfrouwen ware
Haer suverheit genomen dare,
7035[regelnummer]
Soe dat dijn broder nu es doet,
Die van vromecheiden wel was genoet
Den besten riddere van ertrike.
Het ware beter, sekerlike,
Dat alle die joncfrouwen van desen
7040[regelnummer]
Lande ontsuvert hadden gewesen.’
Alse Bohort des mans worde verstoet,
Die hi hilt over waerrechtech ende goet,
Hine wiste wat doen; ende die man
7045[regelnummer]
‘Du heves vanden drome gehort:
Besie wel, nu staet an di vort
Lanceloets leven ende sine doet.’
Bohort antwerde heme al bloet:
‘En es gene dinc, in soutse bestaen
7050[regelnummer]
Eric Lancelote liete doet slaen.’
Hi seide: ‘Dat soutu saen sien.’
Hi leitdene inden tor na dien,
Daer hi ridders ende joncfrouwen vant,
Dine alle wel onthaelden te hant.
7055[regelnummer]
Ende alse hi ontwapent was
Si daden hem bringen, sijt seker das,
Enen diren mantel ende rike,
Ende dadene sitten chierlike;
Ende si daden hem feeste so groet,
7060[regelnummer]
Dat hi den rouwe van sijns broder doet
In enen groten dele vergat bi dien.
Mettien heeft hi ene joncfrouwe gesien,
Die hem soe scone wesen dochte,
Dat gene scoenre wesen mochte
7065[regelnummer]
Ende chierliker gecleet daer toe.
Een riddere seide tot hem doe:
‘Siet hier ene joncfrouwe comen nu,
Daer wi mede sijn, secgic u,
Die de scoenste vander werelt es,
7070[regelnummer]
Entie rijeste, des sijt gewes,
Ende die u gemint heeft mere
Ende noit doen wilde in haren sinne
Anders mans dan uwe minne;’
7075[regelnummer]
Soe dat hem tescoffirde Bohort
Alsi horde des ridders wort.
Hi grotese, ende si hem weder,
Ende si saten beide gader neder,
Soe dat si van messeliken saken
7080[regelnummer]
Onderlinge beide spraken;
Ende si versochtene van minnen dan,
Want si mindene boven alle man;
Ende wilde hi met allen sinne
7085[regelnummer]
Si souden maken cortelike
Den rijesten man van ertrike.
Bohort was tescoffirt daer mede,
In gere manieren brake doe,
7090[regelnummer]
Ende wistere wat op antwerden toe.
- ‘Ne suldi niet doen,’ seitsi, ‘Bohort
Dat ic an u versoeke vort?’
Hi seide: ‘En es soe rike vrouwe
In die werelt, bi mire trouwe,
7095[regelnummer]
Dies wille ic hier af doen woude:
Hets ene dinc dimen nine soude
Ane mi versoeken, dat secgic u,
In den poente datic ben nu.
Mijn broder es heden versiegen doet,
7100[regelnummer]
In weet hoe, des hebbic rouwe groet.’
Si seide: ‘En mindic u niet mere
Dan man wijf minde noit ere,
In hadde u niet versocht des;
Want en gene costume en es,
7105[regelnummer]
Dat die wijf versoeken den man,
Al mint sine sere nochtan;
Maer die grote scoenheide van u
Heeft mi hiertoe gedwongen nu,
Dat ic u moet bidden dat gi
7110[regelnummer]
Tnacht wilt slapen bi mi.’
| |
| |
Hi seide: ‘Wat mins gesciet,
Des en salic altoes doen niet.’
Ende alsi sinc worde verstont
Si toende groten rouwe ter stont;
7115[regelnummer]
Ende alsi hare des bedochte,
Dat sine niet verwinnen mochte:
‘Gi hebt mi gebracht daer toe,
Bi uwen ontsecgene,’ seit si doe,
‘Dat ic vor u sal sterven hier thant.’
7120[regelnummer]
Doe nam sine daer metter hant
Ende leitdene doe ter dure,
Ende seide: ‘Gi sult sien nu ter ure
Hoe dat ic hier sterven sal.’
Hi bleef daer alsi hem beval.
7125[regelnummer]
Si ginc opten casteel daer nare,
Ende .xij. daer met hare;
Ende alsi waren comen daer
Sprac ene joncfrouwe daer naer,
Die Pallada hiet: ‘Ay armen,
7130[regelnummer]
Here, laet u ons ontfarmen,
Ende laet onser vrowen wille gescien;
Bedie, falgierdi ons van dien,
Wi selen ons dan met allen
Bedie wine mogen niet gedogen
Te siene onser vrouwen doet.
Ende ic segt u oec al bloet,
Laetti ons allen bederven
7140[regelnummer]
Ende om dus cleinen dinc sterven,
Alsoe grote ongetrouwechede.’
Hem ontfarmde sere van desen:
Si dochten hem edele wive wesen;
7145[regelnummer]
Niet bedi hine hadde liver dat si
Hare zielen verloren dan hi;
Ende seide dat altoes van dien
Haer wille niet mochte gescien.
Alsijt horden si lieten met allen
7150[regelnummer]
Hen allegader nedervallen;
Ende als hi dat hadde gesien
Hi seinde hem, al gescoffiert van dien.
Ende hi horde omtrent hem daer
Soe groten luut ende nose daer naer,
7155[regelnummer]
Ofter die duvle vander hellen al
Waren, daer was soe groet gescal.
Ende hine sach niet van al dien
Dat hi daer te voren hadde gesien;
Sonder sinc wapine vant hi daer:
7160[regelnummer]
Ende die capelle was niet vor waer,
Daer hi wel in waende vor desen
Dat sijn broder in doet hadde gewesen.
Alse hi dit sach, hi seide te hant:
‘Ic wane wel dit was die viant;’
7165[regelnummer]
Ende dat hijt hadde gedaen dat hi
Hem wilde distorberen daer bi;
Ne mare dat hi van dire dinc
Bider macht van onsen here ontginc;
Ende hi dancte daer af sere
Dat hine bi sire genadechede
Den viant verwinnen dede.
Ende daer hi waende te dien stonden
Sinen broder doet hebben vonden
7175[regelnummer]
Ne vant hi niet min no mere.
Doe was hi blider dan hi was ere,
Ende hi wiste wel bidien,
Dat al niet was, dat hi hadde gesien.
Ende hi wapende hem te hant
7180[regelnummer]
Ende sciet danen vanden viant,
Die daer te wandelne plach doe;
Ende reet danen embertoe,
Dat hi soe verre gereden quam,
Daer hi ene witte abdie vernam,
7185[regelnummer]
Daer hi wel ontfaen was om das,
Datmen pensde dat hi vander queste was.
Hi bat enen broder daer naer,
Dat hine soude leiden daer
Hi den vroetsten man spreken mochte,
7190[regelnummer]
Die hem daer binnen wesen dochte.
Die broder seide also houde
Dat hine toten abt leiden soude.
Hi leitdene daer hi den abt vant;
Ende hi keerde weder te hant.
7195[regelnummer]
Die abt vrachdem wie hi ware?
Ende hi berechtes hem daer nare,
Ende seide hem vord met allen
Hoe hem die dinge waren gevallen.
Alse die goede man dat horde
7200[regelnummer]
Hi seide doe tote Bohorde:
‘In hadde niet gewaent vor desen
Dat enech riddere hadde gewesen,
Vander oude alse gi sijt nu,
Soe starc, alsic vinde u,
7205[regelnummer]
In die gratie van onsen here.
Ine mach u niet tavontmere
Beraden van dat gi vraget mi;
Nemare mergen ic hope suldi
Van mi, soe ic best can, beraden wesen.’
7210[regelnummer]
Ende si scieden dus na desen.
Sanderdages quam toten abt Bohort
Alse hi messe hadde gehort,
Ende hi telde hem van dien,
Dat hi in die queste hadde gesien
7215[regelnummer]
Wakende ende slapende mede,
Ende bat hem aldaer ter stede,
Dat hi hem die betekeningen
Seide van allen dien dingen.
Die goede man seide hem saen:
7220[regelnummer]
‘Bohort, alse gi had ontfaen
Corpus domini, gi vort tier tijt
In die queste, daer gi nu in sijt.
7225[regelnummer]
Die soete here van hemelrike
Alse in eens vogels gelike.
Die vogel op enen boem sat,
Die was sonder vrocht ende blat:
Hi besach sine vogelkine,
7230[regelnummer]
Die waren sine jongekine;
Ende alse hise te doet vant
Hi wonde hem selven te hant
Metten becke in sine borst,
Datter dbloet ut liep sonder vorst,
7235[regelnummer]
Soc dattie vogel starf sonder blijf,
Ende sine joncskine ontfingen dlijf.
Nu wilstu daeraf berecht wesen
Wat betekent mach sijn bi desen.
Biden vogle es, sekerlike,
7240[regelnummer]
Betekent onse here van hemelrike,
Die den minsche na sine gelike
Maecte ende sciep properlike;
Ende alse die minsce gesceden was
Uten ertschen paradise dor das,
7245[regelnummer]
Dat hi hadde mesdaen, hi quam te hant
In die werelt, daer hi die doet in vant;
Bedie in die werelt ne was
Geen leven, sijt seker das.
Die boem sonder vrucht ende blat,
7250[regelnummer]
Daer af saltu verstaen dat
Die werelt es betekent bi,
Daer niet in was, secgic di,
Ende oec mede quade aventuren.
7255[regelnummer]
Die joncskine, sekerlike,
Waren die liede van ertrike,
Die alle doe waren verloren
Enter hellen waren hier te voren.
Ende als die Godssone ten bome quam,
7260[regelnummer]
Dat was als hi anden cruce clam,
| |
| |
Ende gesteken was in die side,
Datter dbloet ut liep: tier tide
Ontfingen die arme [liede] dat leven,
Dat hen biden blode was gegeven,
7265[regelnummer]
Ja, die sine werke badden gedaen;
Ende hi tracse uter hellen saen,
Daer ane droefheit was ende es,
Ende ewelike sal sijn, sijts gewes.
Dese goetheit dede God dor di
7270[regelnummer]
Teser werelt, ende dore mi,
Quam hi hem daer oppenbaren
In eens vogels gelikenesse,
Om datti ene gedinkenesse
7275[regelnummer]
Dire herten soude comen inne,
Te stervene dore sine minne.
Daerna leitdi di alte hant
Tere vrouwen, die[r] al sijn lant
Hadde bevolen die coninc Aman.
7280[regelnummer]
Hort die betekenesse daer an:
Aman es die here van hemelrike,
Die dus coninc es in ertrike,
Daer meer soetheiden es an
Dan in enegen eertscen man.
7285[regelnummer]
Ene andere vrouwe, die dat lant
Eer hadde gehad in haer hant
Orlogede optie vrouwe ter stont.
Gi vacht over hare ende verwont.
Hord daer af dat beteken nu:
7290[regelnummer]
Onse here hadde getoget u,
Dat hi dor u storte sijn bloet;
Daerna gaf hi u herte ende moet,
Dat gi over die vrowe vacht saen,
Daer die heilege kerke bi es verstaen,
7295[regelnummer]
Dats onse gelove, onse kerstenhede.
Bider andere vrowen, verstaet mede
Den viant, die nacht ende dach
Ons orloget waer dat hi mach.
Als gi verstont der vrouwen sake.
7300[regelnummer]
Daer si af was tongemake,
Gi naemt den camp over di gone.
Dat waerdi sculdech te doene
Om dat gi Goeds riddere sijt,
Ende sijt gehouden talre tijt
7305[regelnummer]
Te bescermene altoes sterke
Met uwer macht die heilege kerke.
Tot u quam op dien nacht besien
Die heilege kerke, ende al om dien
In eens droefs wijfs gelike,
7310[regelnummer]
Die u clagede droeffelike
Ende nam hare ervechtechede.
Sine quam niet gecleet met siden,
None togede met den bliden;
7315[regelnummer]
Maer si quam in groter droefheden
Ende gecleet met swerten cleden
Om den toren die hare kinder
Dat sijn besondechde kerstine,
7320[regelnummer]
Dat haer kinder [sculdech] sijn te sine,
Ende gelijc hare moder hare
Altoes [sculdech] te houdene waren.
Si doen hare altoes pine ende toren;
Hier bi quam si di te voren
7325[regelnummer]
In droefs wijfs gelike, dat di
Hars ontfermen soude daer bi.
Biden vogle, die di sprac ane
In die gelike van enen swane,
Soe sulstu verstaen den viant.
7330[regelnummer]
Al was hi buten wit, dat verstant,
Hi was binnen sward, sonder waen.
Hier bi soutu dypocriten verstaen,
Die buten goet scinen sere
Ende alsoe dinende onsen here;
7335[regelnummer]
Maer binnen sijn si tallen stonden
Sward ende vuel van quaden sonden,
Die wereld bedriegen mede.
Die vogel die oec quam daer bi,
7340[regelnummer]
Slapende ende wakende vor di,
Dat was die viant in sinen done,
Die in gelike van religione
Tote di quam ende seide al bloet
Dattu dinen broder liets slaen doet,
7345[regelnummer]
Daer hi di qualike loech an;
Dijn broder es noch levende man.
Om dat hi wilde trecken di
Te dulheiden ende te luxuren,
7350[regelnummer]
Om di te bringene te dier uren
In hoeftsonden in dier manieren,
Om dat hi di wilde doen falgiren
Vanden aventuren vanden grale;
Ende di verladen daer al te male.
7355[regelnummer]
Nu hevestu dese dinge verstaen,
Ende ic sal u secgen saen
Vanden verrotten houte, dattu sages,
Ende vanden blomen, daer du lages.
Die verrotte stoc, sijt seker des,
7360[regelnummer]
Dats dat Lyoneel dijn broder es
Sonder doget, ende in genen kere
Gene doget hevet in onsen here.
Die verrotheide es een tekijn
Van vervultheden der sonden sijn,
7365[regelnummer]
Daer hi op hopet nacht ende dach,
Daer menne wel bi heten mach
Een verrot stic houts, sonder waen.
Biden .ij. blomen sulstu verstaen
Twee roeden: die ene van dien
7370[regelnummer]
Betekent die riddere jegen wien
Gi gisteren vocht ende wondet;
Entie joncfrouwe die gi met hem vondet,
Die gi bescuddet bi uwer goede,
Dat betekent di ander roede.
7375[regelnummer]
Dene blome was der andere naer,
Dat was die riddere, die daer
Die joncfrouwe wilde vercrichten dan;
Maer datse sciet die goede man,
Dat was God, die niet gedogen woude
7380[regelnummer]
Datse haer suverheit verlisen soude,
Ende bracht u daer, dat si bi u alsoe
Haer suverhede behilt doe.
Die man seide tot u daer nare,
Dattie gene wel dul ware,
7385[regelnummer]
Die die .ij. blomen teneger werven
Dor een stic verrot houts liet sterven.
Bohort, du daets soe, sonder wanc,
Des hi di weet wel groten danc.
Du sages oec leiden dinen broder,
7390[regelnummer]
Dijns vader kint ende dire moder;
Ende si riep genaden op di,
Op hare ter selver stede,
7395[regelnummer]
Ende du licts naturlike minne
Achter bliven, te dinen gewinne,
Om die minne van onsen here,
Die di dies dankede so sere,
Dattie ridders die hadden onder hant
7400[regelnummer]
Doet vielen doe altenant,
Die dinen broder leitden tien stonden;
Ende u broder ward ontbonden
Ende dede sine wapene an,
Ende voer in sine queste dan,
7405[regelnummer]
Daer gi cortelike hier nare
Vandien, dattu uten blomen
Blade ende vrucht sages comen,
Dats [dat] vanden riddere hier naer
7410[regelnummer]
Groet geslechte sal comen daer:
| |
| |
Soe saelt vander joncfrouwen na desen.
Ende had si ontsuvert gewesen,
Si waren beide gelike doet daer bi.
Ende al datte belettet gi,
7415[regelnummer]
Daer men u bi mach te hant
Wel houden over ons heren seriant.’
Bohort seide: ‘Gi hebt mi wel berecht nu.’
Die goede man seide: ‘Ic bidde u,
Dat gi bid onsen here over mi.’
7420[regelnummer]
Ende nadien soe scieden si,
Ende Bohort voer tsire questen ward,
Ende gemoette in sine vard
Enen knape, dien hi daer nare
7425[regelnummer]
Die knape antwerde also houde,
Dat opten anderen dach wesen soude
Een tornoy vor enen casteel daer;
Ende hi wijsdene hem daer naer.
- ‘Van wat lieden sal hi wesen?’
7430[regelnummer]
Die knape seide na desen:
‘Die vrouwe van desen castele
Salre hebben ridders vele,
Die selen, hordic visieren,
Jegen den grave van Plamen torniren.’
7435[regelnummer]
Hi pensde dat hire bliven woude
Oft daer sijn broder iet wesen soude,
Oft enech man quame dare,
Die hem daer af seide dat ware.
Hi reet so verre, dat hi vernam
7440[regelnummer]
Ene hermitage. Als hire quam
Vant hi Lyonele sinen broder daer.
Hi spranc van sinen perde daer naer,
Ende was herde blide tien stonden
Dat hi sinen broder hadde vonden.
7445[regelnummer]
Alse Lyonel sinen broeder siet
Hi kintene, maer hine verport hem niet,
Ende seide: ‘En es bi u niet bleven,
Dat ic nine verloes min leven,
Daer mi .ij. ridders vorden gebonden
7450[regelnummer]
Ende gine volget mi niet ten stonden,
Ende voert ere joncfrouwen te staden staen,
Die een riddere hadde gevaen,
Ende liet mi in vreseri vander doet.
Noit en dede ontrouwe so groet
7455[regelnummer]
Jegen sinen broder enech man.
In versekere u nieweren vort an
Vander doet nu ter wilen jegen mi,
Bedie gi hebbets verdient bedi.’
Alse Bohort dat alsoe vernam,
7460[regelnummer]
Dat sijn broder op hem was gram,
Hi leide te gadere sine hande
Ende bat hem genade te hande;
Bat hi hem genade van dien
7465[regelnummer]
Dat hem te hemwaerd was gesciet.
Hi seide, hine daets niet.
Lyoneel wapende hem ter vard
Ende sat daerna op sijn part,
Ende hi seide altehant: ‘Bohort,
7470[regelnummer]
Wacht u jegen mi nu vort,
Magic te boven comen van u;
Want gi dongetrouste ridder sijt,
Die oit quam teneger tijt
7475[regelnummer]
Van alse goden man als was onse vader,
Sit op u part, oft ic sal u
Doet slaen te voet als gi sijt nu.’
Alse Bohort hevet vernomen
7480[regelnummer]
Dat hem te vechtene toe es comen,
Hi viel neder echt nadien
Anderwerven over sine knien
Vore sijns broder perts voete,
Ende seide tot hem: ‘Ay soete
7485[regelnummer]
Broder, ic bidde u dat gi
Dese mesdaet vergevet mi.
Gedinct in uwer herten binnen,
Broder, vander groter minnen,
Die beide lude ende stillekine
7490[regelnummer]
Tuscen ons tween es sculdech te sine.’
Wat dattere Bohort seide toe,
En mochte niet dieden doe;
Want Lyoneel drogene ter eerde
Metter borst van sinen peerde,
7495[regelnummer]
Ende daer hi lach averrecht ter neder
Reet hi daer over hem wech ende weder,
Soe dat hi in onmacht vel,
Ende waende te hant sterven wel
Sonder biechte; want hi soe onsochte
7500[regelnummer]
Was berect, dat hi niet op ne mochte.
Doe beette Lyoneel ter eerden saen,
Ende wilde hem dat hoeft afslaen:
Doe quam die hermite gelopen vort,
Die haer tale al hadde gehort,
7505[regelnummer]
Ende liet hem vallen op Bohorde,
Ende seide doe dese worde;
‘Ay edel riddere, hebt genaden
Uwes broeder van sinen mesdaden!
Sladine doet nu ten stonden,
7510[regelnummer]
Gi sult sterven van sonden.
Hi es een die beste ridder die levet.’
‘Vrient, gine vliet van hem saen
Ic sal u selven te doet slaen.’
7515[regelnummer]
Hi seide; ‘Ic hebbe liver dat gi
Mi doet slaet dan hem, bedi
Het ware merre scade van hem
Dan van mi, die een out man bem.’
Hi ginc op Bohorde licgen mettien.
7520[regelnummer]
Alse Lyoneel dat hadde vorsien
Hi verhief dat swaerd met felheit groet
Ende sloech den hermite doet.
Ende als hi dat hadde gedaen
Trac hi den broder den helm af saen,
7525[regelnummer]
Ende hadde hem thoeft af geslegen,
Maer dat doe quam daer jegen
Calogrenant ten selven stonden,
Een riddere vander tafelronden,
Dien God selve sinde dare.
Des hermiten die daer doet lach,
Hem hads wonder, ende hi sach
Dat Lyoneel wilde Bohorde doet slaen,
Ende hi beette vanden perde saen,
7535[regelnummer]
Ende trac Lyonele achter ward,
Ende vragede hem metter vart
Dat hi doet wilde slaen dare
Sinen broder, die es der bester een,
7540[regelnummer]
Die noit die sonne besceen:
Dit ne gedogede geen goet man.
- ‘Hoe suldine bescudden dan?’
Seide Lyoneel tot hem doe.
Calogranant antwerder toe:
7545[regelnummer]
‘Eest al in neernst,’ sprac Calogranant,
‘Dat gine wilt doet slaen te hant?’
- ‘Jaet,’ antwerde Lyoneel daer,
Ende begonste hem weder oplopen naer.
Ende Calogrenant spranc vort
7550[regelnummer]
Ende seide tote heme dese wort:
‘Loepti uwen broder meer op nu,
Ic sal selve vechten jegen u.’
Alse Lyoneel die tale verstont,
Hi sloech op Calogrenante ter stont,
7555[regelnummer]
Ende hi sette hem daer ter were.
Si vochten lange ende sere,
Dat Bohort bequam daer hi lach.
Ende als hi die .ij. vechten sach
Hi waser af in anxste groet;
7560[regelnummer]
Bedie worde Lyoneel geslegen doet,
| |
| |
Hine worde nembermeer blide;
Ende worde Calogrenant op dander side
Doet geslegen van Lyonele,
Hi soude hebben van dien dele
7565[regelnummer]
Ene ewelike grote scande;
Want hi wel wiste ende cande
Dat Calogrenant niwer om el
Dan om sinen wille in den twest vel.
Dus was hi tonpaise om hen beden,
7570[regelnummer]
Ende hadse geerne daer gesceden,
Maer hine hadde so vele machten niet,
Soe dat hise te scedene liet.
Si vochten soe lange ende so sere,
Dat Calogrenant nemmermere
7575[regelnummer]
Hem verweren mochte inden strijt.
Hi riep op Bohorde tier tijt:
‘Bohort, comt hare ende hulpt mi nu
Uter vresen daer ic in ben dor u.
7580[regelnummer]
Sonder uwe hulpe, ende sterve,
Wet wel, datmen u daer af over al
Euwelijc lachter spreken sal.’
Lyoneel spraker toe te hant:
‘En diet u niet, Calogrenant,
7585[regelnummer]
Gi moet sterven van desen swaerde,
Daer hem Bohort af vervaerde;
Hi weet wel, waerdi doet,
Hi sal wesen in vresen groet.’
Bohort sinen helm bi hem vant,
7590[regelnummer]
Dien hi op sijn hoeft sette ende bant;
Ende hi was drove doe hi sach
Dattie hermite daer doet lach.
Ende Calogrenant riep anderwerven:
‘Bohort, motic dus over u sterven!
Want dore betren man dan gi
Sone mochtic niet sterven lichte.’
Lyoneel sloech op hem bedichte,
Dat hi hem den helm afsloech daer;
7600[regelnummer]
Ende Calogrenant seide daernaer:
‘Ay God, here ende vader mijn,
In wies dienste ic hebbe gesijn
Niet alse gewaerlike alsic vor desen
Met rechte soude hebben gewesen,
7605[regelnummer]
Ic biddu oetmodelijc ende sere,
Dat gi mi des geont, here,
Die rouwe dien ic hier gedoge,
Dat hi mi noch wesen moge
Te mire zielen behoef lichtenesse
7610[regelnummer]
Tere eweliker behoudenesse!’
Ende Lyoneel slogene soe harde,
Dat hi doet viel daer ter aerde.
Alse Calogrenant doet was
Lyoneel hilt hem niet gepait das,
7615[regelnummer]
Hine ginc slaen op Bohorde,
Dat hi cume sach ende horde.
Ende Bohort, die oetmodich was sere,
Seide tote hem: ‘Live here,
Ic bidde u dat gi mi wilt tesen tide
7620[regelnummer]
Verlaten nu van desen stride.
Doetdi mi oft ic u ten stonden
Soe siwi doet in onsen sonden.’
Hi seide: ‘Ic sal u doet slaen nu,
Magic te boven comen van u.’
7625[regelnummer]
Daerna trac Bohort sijn sward
Ende sprac wenende ter vart:
‘Ay God, alder werelt behoeder,
Mi verwere nu ten stonden,
7630[regelnummer]
Ne wrect op mi niet di sonden!’
Ende alsi hief om slaen sijn swaerd
Hordi ene stemme ropen te hem waerd:
‘Bohort, soe wat dat dijns gesciet,
En sla op dinen broder niet,
7635[regelnummer]
Bedie du soutene slaen te doet.’
Mettien so viel ene blixeme groet
Tuscen hen tween, in dire manire
Daer soe grote vlamme of quamen doe,
7640[regelnummer]
Dat haer scilde besingeden alsoe;
Beide in soe groten vresen,
Dat si in onmacht vilen ter stonden.
Ende alsi weder op stonden
7645[regelnummer]
Sagen si di eerde al roet
Tuscen hen beiden van hitten groet.
Ende alse Bohort geware ward
Dat sijn broder hadde geen ruward,
Hi dankets doe inhertelike
Ende daer Bohort lach hi hoerde
Ene stemme spreken dese worde:
‘Laet dinen broder, ende maec dine vaerd
Al sonder letten ter zee waerd,
7655[regelnummer]
Want Perchevael ontbeit dijns daer.’
Hi hief op sine hande daer naer
Ende seide: ‘Here van hemelrike,
Geloeft moetti sijn ewelike,
Ende gebenedijt mede, dat gi
7660[regelnummer]
In uwen dienst wilt ropen mi.’
Daerna sprac hi anden broder saen:
‘Gi hebt quade bederve gedaen,
Dat gi doet hebt desen goeden man,
7665[regelnummer]
Die onse geselle was, ende daertoe
Anden hermite, die gi doet hebt alsoe.
Ic bidde u, live broder goet,
Dat gise beide ter eerden doet
Alsoe alster betaemt mede
7670[regelnummer]
Eer gi rumet dese stede.’
- ‘Ne sal u niet dan hiertoe
Te doene staen?’ - ‘Neent,’ seidi doe,
7675[regelnummer]
Bedie Perchevael ontbeit mins daer.’
Hi sat op sijn paert daernaer
Ende reet en wech. Ende snachts saen
Daerna hordi ene stemme, sonder waen,
Die op hem riep: ‘Stant op, Bohort!’
7680[regelnummer]
Hi stont op ende gereide hem vort,
Ende voer al stillekine dane,
Dat nieman wiste van sinen ontgane.
Ende hi reet toter zee thant,
Daer hi een scip gearriviert vant,
7685[regelnummer]
Met witten samite verdect.
Hi beette vanden perde ende trect
Int scep, ende bevelt hem oetmodelike
Onsen here van hemelrike.
Ende als hi binnen den scepe was
7690[regelnummer]
Ward hi te hant geware das,
Dattie wint int seil quam doe;
Ende het voer vorward embertoe,
Dattet over die zee vligen sceen.
Hi sat op dat scip al in een:
7695[regelnummer]
Het was so donker, dat hi vandien
Daer in niet en conde gesien,
Ende ginc opten bort liegen
Vanden scepe sine bedinge secgen,
Daer hem een slaep an quam doe:
7700[regelnummer]
Ende hi sliep toten dage toe.
Als hi ontwiec hi ward al dare
Eens gewapents ridders geware,
Dattie riddere Perchevale was.
7705[regelnummer]
Hi was sijns utermaten blide,
Ende dreef grote feeste tien tide.
Ende alsene Perchevale hadde gesien
Hi scoffierde hem al van dien,
Ende vragede hem wie hi ware?
7710[regelnummer]
- ‘En kindi mi niet?’ seide Bohort daer nare.
| |
| |
- ‘Nenic, here,’ antwerde hi.
‘Mi wondert sere hoe dat gi
Binnen desen scepe comen sijt,
En hevet God niet gedaen nu ter tijt.’
7715[regelnummer]
Ende Bohort doe den helme af dede,
Ende doe kindene Perchevale ter stede,
Ende was sijns utermaten blide.
Bohort telde hem tier tide
Hoe hi int scep was comen daer,
7720[regelnummer]
Ende Perchevale seide hem daer naer
Sine aventuren met allen,
Die hem in die roetse waren gevallen.
|
|