folio 215
d' Eerw heer Potse dan, siende dat d' heer van den Steen soo misnoegt was, resolveerde met den eerste na holland te gaen om sig daer mondelings te verschoonen, dog konde by syn eerste aenkomst geen gehoor verkrygen, waerom syn Eerw. nog eens door een wytloopiger brief syn reeden van verschooning aen d' heer van den Steen voorstelde. Het welk van die uytwerking was, dat die saken kort daer na wierden bygeleyd en d' heer Potse als cappellaen na Amsterdam in de kerk De Posthoorn wierd gesonden, hetwelk ons veel genoegen was te hooren.
Ondertuschen terwyel de heer Potse op Belooke Paeschen vertrocken was tot onse groote droefheyd en verleegentheyd, want wy waren doen in 't geheel sonder priester, bleeven wy in verwagting wat voor een heer ons als onse rector soude toekomen. Hetwelke wy ook korte dagen daer na gewaer wierden, als wanneer d' heer van den Broek hier quam om eerst eens inspectie te neemen, verselt synde van eene pater Jesuit, cappellaen van den ambasadeur van Spanjen in 's Hage. Maer de gemeente siende dat de heer van den Broek reets so oud en styf was, gaven haer verlegentheyt soo aen den heer van den Broek als gemelde pater Jesuit te kennen, als dat sy vreesden, dat syn Eerw. het rectoraet niet soude kunne waerneemen. Maer de pater Jesuit verklaerden syn Eerw. daer toe genoeg in staet te weesen, waerop dan de religieusen meer om de begeerte van d' heer nuntius te voldoen als om het genoegen dat sy in den heer van den Broek hadde nogmaels toestemde om syn Eerw. tot haer pater aenteneemen. En soo syn beyde die heeren weeder vertrocken met toesegging dat d' heer van den Broek haest weeder soude komen om possessie van den rectorschap te neemen, terwyl wy ondertuschen alweer een andere priester van Emmerich mosten versoeken om onse kerkelycke diensten soo lang waerteneemen.
Het was dan op den eerste dag van mey 1739 dat d'Eerw. heer van den Broek alhier als rector syn intree deede, maer van de beginnen af bleeck het reets, dat syn Eerw. ons niet lange tyd soude kunne bedienen, want was also styv van beenen, dat nauwlycks den altaer op konde klimmen, soodat men aanstonds genoodsaeckt was een leuning te laten maken van beneden in de kerk tot boven op het choor. Want sonder leuning konde syn Eerw. de choortrap niet op komen om aen de susters de H. Communie te brengen. Ja het duerde nauwelyks twee maenden, of syn Eerw. wiert soodanig met quade beenen besogt, die van alle kanten openbraeken, dat niet meer in staet was om selfs de kerkelycke diensten waerteneemen, soodat wy al weeder de meeste tyd een andere priester tot syn behulp mosten hebben. Ondertuschen was syn Eerw. goethartig en ruym toegevende genoeg, soo dat ten waer d' Eerw. mater en andere religieusen, die sogten d' oude gewoontens en gebruyken nauwkeurig te onderhouden, daer in standvastig waren gebleven, deselve door andere die daer soo veel werk niet van en maeckte ligtelyck om syn Eerw. toegeventheyd te niet soude syn gegaen. Insonderheyd aengaende de loffelycke gewoonte, hier in ons convent door de goede sorg van onse overleedene pater zalr altyd onderhouden van geen koffie, thee of chocolade te drinken. Eventwel alles soude sig nog al reedelyck geschickt hebben, indien d' Eerw pater niet uyt holland ontbooden had een seeker klopje, die van te vooren syn huyshouster was geweest. Want alhoewel syn Eerw. om syn quade beenen die wel tot syn dienst nodig had, soo was sy nogtans niet dienstig voor het convent, voornamelyck om dat sy seer klapagtig was en alles tuschen de Eerw. pater en de susters ging overdragen. Waer uyt al veel onlust en ongenoegen ontstaen is.