Kroniek van het Sint-Elisabethsconvent te Huissen (1667-1752 en 1782-1801)

(Gelders Archief 0566-33) H.K.H.-Documentatiecentrum VIIa6

1720

De pachters onder Gelderlant over het vee hebben getracht dit jaer de Kleefse, die haer schaaps-hutten op de Kleefse bodem hadde, ook de pacht van dusdanige schapen te willen hebben. En om dit uyt te voeren, hebben se voor eerst de schaepen van de scheeper van den Ed. heer van de Pol met sijne schaepen bij dagh op het Gelderse gearresteert en de schaepen in arrest genomen, soo dat de heer van de Pol is genootsaekt geweest, daer over tegen de pachters te pleyten. De Hr. van de Pol hadde geern dat ons convent het proces te saemen soude helpen uytvoeren, omdat het ons ook eenighsints aengingh, terwijlen onse scheeper in de somer dickmaels onse schaepen bij dagh op den Gelderse bodem ook laet weyden. Maer dat is van 't convent afgeslagen, omdat wij van de pachters waren versekert, dat se ons convent niet souden aendoen, voor al eer het proces tegens den Hr. van de Pol was uytgewesen. Welk proces eerstelijk te Elst voor de amptsjonckers gedient heeft, en daerna te Nimegen. Maer op alle beyde de plaatsen hebben de pachters het proces verloren. Die van Kleefsland dreyghden dat se dan ook de pacht van de Gelderse soude afeysschen, die haer schaapshutten op het Gelders hebben, en bij daegh ook haere schaepen op't Kleefs laeten weyden en drijven, soodat de Gelderse pachters niet lichtelijk de Kleefse wederom om de schaepen sullen aendoen met de pacht daer voor te pretendeeren.

folio 136

In dese naewinter, als mede int begin van het volgende jaar zijn hier en hier ontrent noch al eenige beesten door de quade ziekte afgestorven. En om die reden derfde ons convent niet veel kalveren opkoopen en opvoeden gelijk se op andere jaaren was gewoon te doen. Nochtans omdat se de melck en varsche booter van noden hadden en de weyden moesten beschaert worden, hebben wij eenige vreemde melckkoeyen gekoft en eenige beesten van andere menschen in onse weye aengenomen. En de sterfte is onder ons rundvee daer nae niet meer geweest.

Den Heer Advokaet Brieel nu hoop hebbende, gelijck

folio 137

hij meynde, om de rest der Oost Indische actie van 1667 guldens van Sr Rogeau te zullen konnen verkopen en daar toe in Holland verlof krijgen, heeft daer over selfs, alhier zijnde, met de Eerw. mater gehandelt. Maer haer Eerw. indaghtigh zijnde wat groote en ongeloofelijke onkosten waren gedaen met d'actie van drieduysent gulden te Amsterdam te konnen verkopen en vresende voor eenige swaerigheyt is wel te vreden geweest, dat Hr. Brieel het restant van 1667 gulden zoude verkopen, als daer toe kans sagh, maer datse te vooren met hem zoude een accoort ingaen, hier in bestaende: dat het convent nergens mede wilde te doen hebben, nogh wegens onkosten van

[p. 52]

reysen of verteeringe, van processen of wat het zoude zijn, maer dat men aen Hr. Brieel een sekere somme gelts zoude geven, indien hij tot de verkopinge kon komen, alles op sijne onkosten en het gelt aen 't convent leveren. Daermede is Hr. Brieel te vreden geweest. En de mater heeft hem de somme van een duysent gulden gepresenteert daer voor, hem te vooren waerschouwende, datse met geene onkosten wilde te doen hebben en al quaem er onverwaght toevallen, swarigheden, jae processen, die men niet kon voorsien, dat hij dat alles op sijne kosten moest uytvoeren. En soo hem die conditie niet aen en stingh, dat hij het niet bij de hant moest neemen. En indien hij het op eene dagh kon uytvoeren van de actie te mogen verkopen, dat hij even wel die eene duysent gulden soude hebben. De Hr. Brieel heeft die conditie aengenomen, en heeft daer over op de gemelde conditie met d'Eerw. mater in bij wesen van twee andere susters een accoort ingegaen, maer het was geen geschreven accoort, maer met woorden alleen geschiet. Hr. Brieel heeft daer nae bevonden dat sijne rekeninge qualijk gemaekt heeft, om datter verscheyde onverwaghte toevallen zijn gekomen, die in de volgende jaere zullen beschreven worden.