Boekbespreking
E. Wolfram. De occulte oorzaken van ziekte (vert. A.Th. van Houten-Wennekendonk).
Jo Spruyt. Wat de moderne levensbeschouwing ontbreekt.
Rom Landau. Uw Koninkrijk kome.
Martin Kojc. De weg naar geluk.
Alle uitgegeven door Servire, den Haag.
Het is een goedbedoelde, maar gevaarlijke en onverantwoordelijke illusie van velen, dat de uitweg uit alle huidige persoonlijke en maatschappelijke nooden eigenlijk ‘heel eenvoudig’ zou zijn. De schrijvers van bovenvermelde boeken hebben een poosje gezocht, en toen ineens... dat de menschen dààr niet eerder op gekomen zijn! Zij stallen met groote zelfverzekerdheid en groot vertoon der verhevenste begrippen de ‘oplossingen’ uit, deze geestelijke wonderdokters voor geborneerde lezers. - Zoo verwacht Wolfram voor de medische wetenschap alles van de wederontsluiting van Paracelsus, en dat kon dan best in een populair boekje, waar vergift en antipathie, slechte maag en slecht humeur, zwavel en tranen als wezensverwant voor den onontwikkelden doch des te enthousiasteren lezer paradeeren. - Jo Spruyt draait voor het ‘opgelost zijn in den Alwil’, ‘het zijn in het allerhoogste bewustzijn’, de hand niet meer om, en bewijst eigen aphorismen met citaten. En durft dan nog Künkel te verwijten, dat hij te veel aandacht voor des menschen heerlijkheid heeft! - Landau heeft, na het alleszins verdienstelijke ‘God heb ik gezocht’, ons al weldra medegedeeld, dat hij ook ‘gevonden’ had, en thans komt hij ons wederom eenige ‘laatste waarheden’ verkondigen. Daar heb je ‘het schijnbaar onverdiend lijden’ - dat zoo eenvoudig te begrijpen wordt, als men Karma te hulp roept, ‘de wet van oorzaak en gevolg, die door alle levens van een mensch werkt. Ons lot is dus (!) het gevolg van onze daden in vroegere aardsche incarnaties. - Het feit dat wij gelukkig (!) genoeg een gunstig Karma hebben, legt ons de plicht (!) op om anderen te helpen, die niet zoo gelukkig zijn.’ - Terwijl tenslotte Kojc den suikeroom ‘Oerkracht’ ontdekt heeft, en stelt, dat ‘al het ongewenschte... een dwaling (is) van onzen kant, een verkeerd inzicht
omtrent het leven. Het is onwetendheid en bekrompenheid’ (p. 105). Een hoerastemming - met kater na!
Het aanwijzen van slechte wegen kan soms te verkiezen zijn boven het oneerbiedig en voorbarig ontsluiten, d.i. bederven, van goede.
R. Baelde
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd