Het Kouter. Jaargang 2

[p. 281]

[Het Kouter, nummer 9 1937]

Twee fragmenten uit ‘Michaël’¹⁾
Door Henriëtte Roland Holst-Van der Schalk

I

koor van bevrijders

Wie komt daar fonklend aangeschreden,
met oogen waar 't heelal in lacht?
Het is het kind der eeuwigheid, de
vrije mensch, in zijn jonge pracht.
Hij heeft het voorportaal verlaten
waarin zijn donkre kindsheid streed,
en meet met fonklend welgevallen
de zondoorvloten wereldhallen
die hij zijn eeuwge woning weet.

een der bevrijders

Menschheid is vrij! Niet langer gillen
de drifte' in 't ordeloos gewoel;
niet langer jagen blinde willen
botsend naar 't ongeweten doel.
Menschheid nam haar toekomst in handen
en rustig, op een goed kompas,
vaart zij uit naar de verre landen;
van zwakke en lage lust genezen
beitelt zij in haar eigen wezen
het meer-dan-menschelijke ras.

1) Een onuitgegeven drama

[p. 282]

 

koor van bevrijders

 

Niet langer wroeten de verdeelde

 

willen verwoed tegen zichzelf.

 

Niet langer bloedt een ongeheelde

 

wonde in elk hartegewelf.

 

D' eenling volgt spelend de geboden

 

der maatschap; wil behoeft geen trens.

 

Dwang en geweld, die barsche goden,

 

menschheid als temmers lang van noode,

 

bande uit zijn rijk de meer-dan-mensch.

 

een der bevrijders

 

Ziet, der eenlingen willen glijden

 

in d' algemeenen maatgang voort,

 

zich voegend in het sterke wijde

 

rhythme, als in den volzin het woord.

 

Geen halfgetemde driften schreeuwen

 

meer, razend, in den vuist der plicht;

 

het lam in 't hart speelt met de leeuwen,

 

de dreigende onweerswolk der eeuwen

 

werd opgelost in glans en licht.

 

koor van bevrijders

 

Menschheid is éénig! Zooals houden

 

in 't lichaam alle polse' één maat -

 

zooals de vaart der opgestouwde

 

golve' in een richting voorwaarts gaat, -

 

zöö voert d' oneindige getallen

 

der mensche' één levensrhythme omhoog;

 

één zuivre wil doorstroomt hen allen,

 

één liefde bindt ze, één welgevallen

 

omwelft ze met zijn stralenboog.

[p. 283]

 

een der bevrijders

 

En van het lijf, eedle woonstede

 

waaraan natuur de ziel verbond

 

vliegt zij op naar d' oneindigheden

 

waar zij haar diepste vreugden vond;

 

veel zorgenvrije oogen beuren

 

gestaag omhoog hun zoekend licht;

 

de donkre nevelfloersen scheuren,

 

er vliegt een glans over 't gebeuren

 

en stralend staat het Algezicht.

 

koor van bevrijders

 

Ziet: over de belemmeringen

 

der zwaarte zegeviert de kracht

 

des geestes; de dreiging der dingen

 

verkeert in glans en licht en pracht.

 

Bevende vlammen al verschijnen

 

om het mysterie van den dood;

 

donkere schaduwen verdwijnen;

 

lichtend komen al meerdere lijnen

 

van eeuwige wording eindlijk bloot.

II

koor van bevrijders

De oude wreede leeren vergingen,
van wroeging eindeloos, eeuwige pijn:
komt makkers, wij hebbe' op uw komst gewacht:
in vreugde en liefde worden allen herboren.
De afgronden van het verleen
vergaarden de schuld en de lange schande:
bevrijders en bevrijden treden samen
nu uit de bittre schaduw van den nacht.

[p. 284]

 

De waan is dood - wij hebben hem gedood -

 

van eeuwige verworpenheid; de scheur

 

genas, sinds eeuwigheden splijtend

 

het menschenhart, de menschenmaatschappij,

 

de scheur tusschen het zelf en al het andre...

 

Vele oogen kuste liefde al ziende

 

die waren door hoogmoed of nijd verblind.

 

 

 

Komt geliefden: wij hebben uw komst gewacht.

 

Gij kunt den roep der jonge tijde'al hooren

 

als kinderstemmen roepen van een heuveltop.

 

Zon drijft uiteen de nevels. Glooiend daalt

 

naar zilvren stroom de lieflijke landouw:

 

morgenwind draagt aan ver geluid van klokken...

 

o zoet mysterie, dat doortrilt hun klank...

 

 

 

Komt broeders, komt: te zamen gaan wij verder

 

door 't grenzenlooze land der eeuwigheid...

 

Klokkengelui zal de wind tot ons dragen

 

zoolang het hart blijft hunkeren altoos.

 

Dit is de nieuwe vreugd: te zamen hunkren.

 

Dit is de nieuwe vreugd: te zamen hooren

 

en verder gaan... Komt, brengen wij te zamen

 

eeuwige Kracht, eeuwige Drift, die voerde

 

Menschheid tot hiertoe en haar verder voeren

 

zal door de eeuwigheid, lof, prijs en dank.

 

koor van bevrijders en bevrijden

 

Eeuwige Drift ìn ons, -

 

Heilige Kracht buìten ons, universeele,

 

die getweeë' ons tot hiertoe voerde,

 

en verder zult voeren door de eeuwigheid,

 

- u brengen wij lof, prijs en dank...!