't Kortswylige steekertie
(1654)–Anoniem Kortswylige steekertie, 't–
Auteursrechtvrij
[pagina 16]
| |
Stem: Eerste Carileen.Ach Iupijn!
Wie teugelde myn sinnen?
Dat ick op een linckers eedt
Het knopjen van myn eer,
Smeet reukeloos neer,
Daar ik ‘t fier maagdetje beter had besteedt,
Wat een pyn!
Past op ‘t onwetlijk minnen,
Al de werelt laght my uyt,
Voor een vuyl van de min
Foey my sottin,
| |
[pagina 17]
| |
- - - - - - - - | |
Van die Iuffr. en Monsr.
Iuffr.
Ik sag nog sogt oyt ryner slag,
Och was ‘t van daag maar Bruyloftsdag.
Monsr.
Al wod haar niemant, ‘k wil haar wel,
Al was het in haar blanke vel.
- - - - - - - - De hemel vergeld’ ‘t die eerloose guyt
Die met syn vlyen
Steenen styf en kon
Daagde tot schryen
Die valsche Gabont,
Bracht my
| |
[pagina 18]
| |
In ly
Voor tydt verdryf:
O Doot
Ik malloot
Waaghde te los mijn lijf.
2. Wat hy my
Op ‘t laaken heeft geswooren
Weet die schellem op syn ziel,
Dat hy my tot syn vrou
Voort nemen sou
Al of hem de schoonste Princesse geviel:
‘k Ben een prep
Soo hy my hadt bekooren
Dan op dese schoone voet,
Dus kreeg hy oopen hof
In Wyv’rigs lof;
Maer binnen het maantje was syn lust geboet,
Doen ging men waaren
| |
[pagina 19]
| |
- - - - - - - - | |
Van die Iuffr. en Monsr.
Iuffr.
Myn Speelgenootjes gaan vast voort,
Nog vraagt men my niet eens na ‘t woort.
Monsr.
Komt overschoone Sylvia,
Myn Phoenix sonder weedergaa.
- - - - - - - - Na den Indiaen
Waar soud’ ik vaaren
‘t Vurwerck was aan ‘t gaan,
Nu ‘s ‘t wight
In ‘t ligt
O duure dragt:
| |
[pagina 20]
| |
Waarz’s nou,
Wieg en tou?
Wie loont my nu de vragt?
3. Boose nacht!
Vol ongelegentheeden
Voor kuysheyts helder ligt,
Gy stak myn brant,
Op ‘t Ledikant,
Al suffende ‘t was den Hemel uyt ‘t gesigt,
En de wagt,
Der menschen lag in vrede,
Niemant sag het buyten twee;
Maar ‘t al doorsnuff’lend’ oog,
De want doorvloog
En nam ‘er de gront der geyle saake mee;
Ik ben bedrogen
Die bedriegen sou
‘k Heb myn borst gebogen
| |
[pagina 21]
| |
- - - - - - - - | |
Van die Iuffr. en Monsr.
Iuffr.
Kom by Lerinde Koridon,
Ik ben de Maan jy bent de Son.
Monsr.
Won ik dees’ kroon, met ‘t minnespel,
‘k Won altemaal ‘k was eeuwig wel.
- - - - - - - - Op een valsche trou
O nacht!
Gy acht
Regt ‘t nawee niet,
Niet gy
Maar ik my
| |
[pagina 22]
| |
Bragt my selfs in ‘t verdriet.
4 Mysje fier
En luystert niet na ‘t grapen
Van fliklopers, ‘t is maar wint,
Door haar doortrapt gerel
Raak j’in de knel,
Sy druppen heenen: Iy tobbelt met het kint,
Hebje een sier
Om ‘t poppetje te papen
‘t Komtje dapper wel te staat;
Maar siet hoe ‘t met u is,
Half vleys half vis:
Wort vroeger wijser,
Het is met my te laat,
Wroeten en slooven
Is mijn dagelijks loon,
Ider verschooven
Menschen ende Goen,
| |
[pagina 23]
| |
- - - - - - - - | |
Van die Iuffr. en Monsr.
Iuffr.
Ik acht een pronkpop niet een beet,
Ik wagt een die syn weetje weet.
Monsr.
Die ‘t Mysjes hardt graag hadt ten toets,
Die sommel slegts iets van haar goets.
- - - - - - - - Wie ‘t lust,
Die kust,
Op ‘t Echte bedt
Daar is,
Buyten gis,
Vry d’alderbeste pret.
| |
[pagina 24]
| |
 | |
[pagina 25]
| |
Van die Iuffr. en Monsr.
Iuffr.
Ik slagt den Marten kalegat,
‘k Weet op een ieder dit of dat.
Monsr.
Door dik, door dun, uyt Hof en Kluys,
Lyd’ ik myn Liefje dikmaals t’huys.
|
|