't Kortswylige steekertie

[p. 26]

Van ‘t Mangtje.

Stem: Arent Pieter, &c.

Bobbilige Bartel, die wod’ iens na de Meyt,
Hy had Truytje Vetbils ses maanden stijf gevryt,
Nog had ‘t schier niet bedyt;
Maar wat ien schant, de Luyermant,
Die hadje niet beryt.

Ten lee van seven maanden, of Truytje kraakte in kraam,

Het lag soo ongereddert in ‘t leger dat ‘k me schaam,
Het Kroost dat kreeg syn naam,
Maar ‘t lag ter noot, vier weken bloot,
Eer ‘t prul goet quam tesaam.

Daar was het haasje, reyje, o Bartel milde Sanct,

[p. 27]

- - - - - - - -

Van die Iuffr. en Monsr.

Iuffr.

Lest sag ik hem eens in de kerk,
Een quaad belet van ‘t goede werk.

Monsr.

De goude glib is niet een Meydt,
‘k Staroog op haar goetaardigheydt.

- - - - - - - -

Iou wijf hadt heur verreeckent, doet op jou milde hant,
Bedeckt heur misverstant,
Dat jonge kalf, betaalt het half,
Daar is gien Luyermant.

Hy liet ‘er ien bestellen, elk riep om poppegoet,

Hakken en krukken, al wat ‘er weesen moet,

[p. 28]

 

 

Van ‘t hooft tot aen de voet,

 

Ay koop jou vrouw, ien wyndelton,

 

Daar in s’ haar jongen broedt.

 

Bartel kreeg ien Koortsje, hy raakte me te koy,

 

Doen liep het swijn in ‘t koren, de koeyen in het hoy,

 

Hey! doe hiel de kar eerst roy,

 

Het was taak, taak, elk hant ien haak,

 

Maakt nu de luyeren moy.

 

Flepjes, en klepjes, gants Iou daer was niet klaer,

 

Hiel en halve doekjens, of ‘t kint wat smertlyk waar,

 

De wieg liende de Snaar,

 

Die lieve quant, door onverstant,

 

Wier duure koop een Vaar.

 

Truytje wier wat gantjes, sy kraande tyelyk op,

 

Doen was ‘t nayen, brayen, doudeynen met de pop,

 

De kraam, pook, kreeg de schop,

 

O Luyermant, van langer hant,

 

Vervulme jou de krop.

[p. 29]

- - - - - - - -

Van die Iuffr. en Monsr.

Iuffr.

Beet hy maar toe dat s’even veel,
Hy kreeg de hoek vast in de keel.

Monsr.

Het scheelt my niet by wien ik ben,
Als ik vry labus hebben ken.

- - - - - - - -

Kraam-Vaar wier wat hupscher, hy kroop iens na de kas,
Syn hert sonk in sijn soolen,soo neepmen Bartels tas
Syn geltje smolt als wasch,
Daar was nau min, als tien pongdt in,
Weg was het alden brasch.

Vaar sou luyeren droogen, song so soet,

[p. 30]

 

 

Luyeren, luyeren, luyeren, waar is nu al mijn moet,

 

Jy kraut een rijkmans goet,

 

O Luyermangt, had Truy gien pangdt,

 

‘k Trok nog te rug mijn voet.

 

Truytje slegte sloofje, lag ik soo in jou sin,

 

Dat ik in jou naymangt, gants niet op stapel vin,

 

De koekoek daalde min,

 

Soo onverhoets, raakt m’uyt sijn goets,

 

‘t Is Vaartje ploeg, Truy spin.