De koninginne van Hongaryen

Bruylofts-Liet,

Op de Wys: Hoe werkje niet Leeuwerkje.

DEn Schepper van het al:
Die den Mensch heeft geschapen?
Na zyn Beelds wil geval,

[p. 55]

 

Soo liet hy Adam slapen:

 

Maakt van zyn Ribb’ een Vrouwen,

 

Soo ons de Schrift verklaert,

 

Godt sprack mint haer getrouwen:

 

Wast en vervult de Aert.

 

Godt geeft de Vrugtbaerheyt,

 

In kinders voort te Teelen,

 

Soo hy tot Abraham seyt:

 

Laet U dat niet verveelen,

 

Voed haer in ’t waer Gelooven,

 

Gaat haer met deugden voor,

 

Laet quaet U niet verdooven,

 

Geeft Satan geen gehoor.

 

Houd ’t bedde onbesmet,

 

Soo Paulus gaet opmerken,

 

Bemint den Trou seer net:

 

Want het verbeelt Gods kerken,

 

Gy Bruidegom verheeven,

 

Mint U Bruit t’allen ty,

 

Wilt na Gods Wet dog leven,

 

En hem gehoorsaem sy.

 

Christus in Gallilee,

 

Water in Wyn verkeerden,

 

Syn eerste wonder dee:

 

En soo den Trouw vereerden:

 

Dat hy te saem komt voegen,

 

En kan geen Menschen scheen,

 

Leeft nu tot Godts genoegen,

 

Ten{#} is niet gaet alleen.

 

Veel heyl gezegent Paar,

 

Geeft u den Heer van boven,

 

Hebt liefde tot malkaar,

 

Wilt zyn Naam altyt loven,

 

Hy laat u Boomgaart bloeyen,

 

Met Vrugten vol en soet,

[p. 56]

 

Die Aarons Roe liet groeijen,

 

Dat hy Amandels voet.

 

Dan komt gy in die Stadt,

 

Daer wy alle na hoopen,

 

Geen verstant heeft bevat,

 

Dat voor die geen staat oopen,

 

Die Godt hier vast aenkleeven,

 

En boven al bemint,

 

Saligheyt werckt met beeven,

 

En ’t quaat dog overwint.

 

Den god van Abraham,

 

Wilt U te saem bewaaren:

 

Die ons schult op hem nam,

 

En ret ons uyt beswaaren,

 

Bruigom danckt Godts weldaaden,

 

U Bruyt mee, vroeg en spa{#}:

 

Vader, Soons, Geeft genaaden,

 

Geeft U den Hemel draa.