De koninginne van Hongaryen

Boere vryaedje

Stem: polyphemus aan de Strande,

1. Soete Zusje,
bolle Meisje,
Zeg een Reisje
Waerom ben je straf en stuur?
Daer ik jou mit al men Zinnen Wil beminnen,
Tot mijn Alderlaaste Uur.
2. Voel eens Hartje;
hoe men handen,
Om sou brande
Om je Montje Zuikersoet,
Om jou nette doeke Duifje,
Soete Duifje Zmelt ik schier deur Minnegloet.
3. Ik ben immers 't ienig Zeuntje,
Lieve Teuntje! Kyk men Kliertjes staen zoo net,
En mijn net gemangelt Kraegje,
Zoete Maegje,
Het ien styfster op ezer.
4. Als me Moertje komt te Sterven,
Zal ik Erven,
Linne, Wolle, Geld in kas,

[p. 44]

 

Bed en Deeren,

 

Ketels, Kleeren,

 

En veel ongesponne Vlas.

 

5. Je behoeft geen Wieg te kopen,

 

Of te lopen,

 

Om een Kynder Luyermand,

 

Nog gien hulletjes of doeken,

 

Op te Zoeken,

 

Want men Moertje hyt er kant,

 

6. Daer is nog van Pete Jantje,

 

't Kinder mandtje,

 

Net gewerkt van Witte tien,

 

Met vier Ebben houte voetjes,

 

't Staet zoo zoetjes,

 

Mooy deurwerkt mit Walvis bien.

 

7. Daer toe heb ik Pete Giertjes,

 

Beste kleirjes op zin Steeluys

 

't Staet zo bout,

 

Mit eenSwaere Touwe keten,

 

Wel te weten,

 

Van klinklaer Dikkaten Goud.

 

8. Dan ook nog drie Gouwe Ringen,

 

Dat zyn dingen!

 

Ellik mit een moye stien,

 

Mit nog twee Dozyn Servetten,

 

Fijn en Nette,

 

Dan Moers beste, zoo ik mien.

 

9. Ook nog drie damaste Rokken,

 

Zonder Jokken,

 

En twee Huysjes, Op min woord,

 

't Iene in het Waermoestraetje,

 

Beste Maetje;

 

't Ander hy Sint Teunis Poort.

 

10. Ey dan Zoete bolle Tasje,

 

Lieve Gasje,

 

Dooft myn brandend Minnevuur!

 

Want ik jou mit Hart en Zinnen,

 

Zel Beminnen,

 

Tot mijn alderlaeste Uur.