De koninginne van Hongaryen
(1746)–Anoniem De koninginne van Hongaryen– Auteursrechtvrij
[pagina 31]
| |
Op de vois: Jager &cLeftmaal heb ik myn begeven tot het jagen, smorgens vroeg al met den dag: al langs die bossen en groene hage; daer ik part nog haes en sag; mijn sus belaen, om te gaen, op die baen, ik heb’er myn weiders jasje aengedaen.
Een aerdig meysje fris en fraey van leden, trapte my zo vriendelyk op de voet, jager waar wilje zoo vroeg gaen treden; ik bid u seg’t myn dag met’er spoed, ik wil mee gaen: op de baen, wilt verstaen: gy lieve jager laet ik met u jagen gaen.
| |
[pagina 32]
| |
Jager wat draegt gy in u tas ter zyde: poeder en loot, krukt tot de schoot: jager gaat met my u lusjes wat vermyden; ik schenk uyt liefde u myn rooder mond: ik was bereid met de meid, soo gezeid: ik heb myn in het groene gras wat neer geleid.
Zy sey wel jager waar zyn al u spionne, waer zijn u brakken en hasewind, die gy mee neemt al om het wilt te vange: jager en weest ‘er toch niet verblind, die komen voort: op het woord: soo het behoort, als ider maer het blase van myn hooren hoort.
Gy lieve jager hoord eens na mijn reden, blaast eens op u hooren soet: om dus te zien in het kort alhier ter steden wat dat al die dieren doen, ik was met vleyd, doen ter tyd; zoo men zeyd, ik heb ‘er myn haestelyk toe bereyd.
Wel jager wat zien ik gienter verre: het schynt een haes of wilt konyn, kom stuert dog u winden haestelyk henen, want ziet zy willen gevange zyn: ik maekte los, met myn fros, door het bosch: en daer quam terstond geloopen eenen ros.
Myn beste honden tegen aen het jagen: sy liepen op de berg ende dal: tot dat ik kreeg myn lust na behagen: een haesie soet al in den val, doen sprak de maegt: met mijn behaegt: sy heeft gevraegt: jager daer dient nog wel een schoot gewaegt.
Mits heb ik nog een soete schoot gegeven ter stond heb ik het wit geraekt, dat most kosten het wilt zijn jonge leven, daer heeft de maget na gebaekt: ik kreeg de haes: met’er haest,
| |
[pagina 33]
| |
want het was dood: ik smeet de smeet de fiere maget strak in haere schoot.
Wat gaf zy my nog tot een zoete toonen, tien ducaten van rooder goud, soete jager dat is voor u loonen: wanneer wilt gy weer jagen stout, komt segt het my: aen u zy, op dees ty: ik sal u helpen jagen vrolyk ende bly.
Soo heb ik myn soete afscheid genomen: al met een kusje haar adieu geseyt, al van die soete maget sonder schromen: dat al om haer soete vriendelijkheit: sy sprak met vlijt, doet ter tijd: ik eerbaerheid, soete jager ik ben tot u dienst bereid.
Oorlof dan jagers t’saem al van de velde: als gy uit jage gaat in ’t woud, en gy ook zulke haesjes komt te vinde, past op u koer dat het slaet geen fout, maer geef dog vier, met pleizier, om dat dier: jager spaerd geen kruit of loot, of vlam en vier.
|
|