De koninginne van Hongaryen
(1746)–Anoniem De koninginne van Hongaryen–
AuteursrechtvrijVois: Van Cecilia &c.
WAnneer de soete Lententijd,
komt cierlijk pronken aen:
En dat een yder zeer verblijd,
Weer door het veld mag gaan:
Zoo sluit mijn hertjen open:
Mijn zieltjen is verheugt:
De
| |
[pagina 34]
| |
Somer doet ons hopen:
Veel Soetigheid en vreugt:
Waer op den Heer der Heeren,
Ons weder komt vereeren;
met duisent van pleisieren:
en vreugden over al:
Die hy ons arme dieren:
Vergunt op ’t Aerdse dal.
Wanneer dat lieve Zonneligt:
met zijn vergulde pruik:
Komt ryse met een soet gezigt:
Uyt diepe waterspruit,
Wanneer dat schoone Hemels blaeuw
slaet zyn gordynen op:
Het maekt de jonge Luyde gaeuw,
Het wekt de geesten op:
En daer is aen te merken:
Gods wonderlyke werken,
’s Morgens in het krieke van den dag,
staet op gy jonge luy:
en ziet eens wat myn gunst vermag:
want ’t is al over u.
En spoeyt u als Aurora komt:
met myn in het groene veld;
Daer ’t kruit en gras zyn Schepper roemt:
En zynen lof vertelt:
de diertjes zyn ontslapen,
Het Kriekeltje aen ’t gaen,
de Spreeuw begint te gapen,
Het Kwarteltje aen ’t slaen,
De Vogeltjes aen ’t neure,
Den Tortelduyf aen ’t treuren
Het Leeuwerrikje dat tierreliert,
Het Distelvinkje zingt,
dat rontom door de weydens zwiert:
den Aexter vrolyk springt.
De kraey die is aen het rekken,
den Reyger in de Lugt:
den Oyevaer aen ’t kleppen,
de Zwaluw in de vlugt:
daer hoort gy het soet gegorgel:
Van de heldere Nagtegael,
Hy singt gelyk een Orgel
met lieffelyke tael,
De Lyster aen het fluyte:
de Koekoek aen het stuyte:
En al wat pluimpies heeft:
dat zingt lof aen den Heer;
En al wat hippelt ende leeft,
dat geeft den Schepper eer.
Keer ik my na de Klaverwey,
Veel Boterbloemen schoon:
Zy pronken als een gouwe sprey:
En trost een Konings Throon:
Daer ziet
| |
[pagina 35]
| |
men meenig schoone trop,
Dan Koeijen graze gaen:
Die met zoete melk sop,
Zyn vol en zwaer gelaen:
En dan komt Krelis met zyn Vrouw
Barrevoets stappen door den douw:
En jaegt zyn Koeijen in de bogt:
En melktse met een veeg,
De emmeren vol zoete vogt:
De Koe zyn speentjes leeg,
En hier zit Jaepje by het ried,
Die op zyn Fluytje speeld:
En Maeyken met haer Nigje Griet,
Zoo meenig deuntje queeld:
En hier komt Tryntje aengegaen,
Al met haer Schaepjes voort,
In het einde van de groene Laen,
En weijdse daer het hoort,
De Eentjes in het water,
Die maken veel geschater,
De Vrysters en de Vryers koen,
Die ziet men met geneugt:
Te zaem ook wandelen door het groen:
En yder is verheugt.
|
|