De koninginne van Hongaryen

Een Vermakelyke Klugt, tusschen een welbekende Koussekoper, en een Jonge Dochter, die zamen door’ Blinde Liefde in ’t Water zyn gerolt.

Stem: Van de Valsche Munters

Koussekopers komt in ’t rond,
Die een Meysje wil gaen breijen,
Met fatsoen, Dog niet van doen:
’t Meysje was te fijn van stof:
Stiet haar van de huysen of;
Tot in de Kolverniers sloot:
Helpt ons wy blyven doot.

De Broek die hing hem van het gad:

Toen zy uyt het water kwamen:
Helpt my voort: of ik blijf doot:

[p. 23]

 

Ik versmoor hier in de Meyd.

 

Die ‘k op ’t kantje had gelyd: &c.

 

’t Meysje dat was wonder fijn:

 

Maar zy liet haer graeg eens breijen,

 

Op een kant, ’t Was vast geplant,

 

Naysters bruyt men aan een zy,

 

De Kousse-koper was daar by,

 

Meysje bewaerd uwen deur,

 

En laet daer niemant in sluype,

 

De straet is hoog, Gy valt niet droog,

 

Met het worsje in uw hand,

 

Is van Adams staf geplant, &c.

 

Soekt liever een vry gezel,

 

So zult gy niet in ’t Water loopen,

 

Koopt geen vleijs, of ’t is u eys,

 

Bieyd veel liever in het Bed,

 

Zo verbreekt gy niet de wet, &c.

 

Neemt geen Kousse-koper aan,

 

Daar gy me in ’t Water raakte,

 

Dit verdriet, Is u geschied,

 

Steeld nooit niemands stukje vlijs

 

Men haalt uyt water u voor prijs

 

Koussekoper wat zegt gy?

 

Woud gy nog niet eens gaen breijen,

 

Helpt my voort, Ik word vermoord,

 

Met mijn lieve Meysje fijn,

 

Die in ’t Water leijd by mijn,

 

Oorlof nu in ’t Generaal,

 

Liefhebbers van ’t Kousse breije,

 

’t Is het best, Blijft op uw nest,

 

Breijt liever uw eijge goet,

 

Anders gy ook swemmen moet,

 

Of roepen in de nood,

 

Helpt my ik leg in de Sloot.