De koninginne van Hongaryen

Op den Gene die het zich zelve Toepast.

Op de wyze: De Jenever fles is 'er myn hoope, &c.

Wil dan niemant rondom-Lelyk,
Eens uytstryken nae waerdy:
Zoo moet ik 'er aen want zy,
Is onrelijk, lelyk, smelyk,
Trots, begeerich, smerigh vuil,
Grof en ongeschikt van muil.

[p. 21]

 

2. Plomp en Lelyk zyn haer reeden,

 

Leelyk is haer wreed gelaet,

 

Schriklyk leelyk is haer Praet,

 

Dik en leelyk zyn haer leeden,

 

En daerom ziet haer heele lyf,

 

Rondom leelijk hier het wyf.

 

3. Maer zy zeyt zy is weer eerlyk,

 

't Welk zy in haer hart beklaagt:

 

Anders was zy wel begeerlyk,

 

Hadze maer verzoek gehadt:

 

Maer haer hooft beschermt haer gat.

 

4. Want ik zeg u, 't is wat zonders;

 

't Schynt een Monster of gedroch,

 

Opgevoet met Beere zoch:

 

Men behoort haer voor wat wonders,

 

Op de markten aen de lien,

 

In een kraem te laeten zien.

 

5. Want haer moer had onvoorzichtigh,

 

Rondom-Leelyk op haer schoot,

 

En doen traptze een padde doot,

 

Daer 't fenyn uyt schoot zeer schigtigh

 

En bespatte gantsch haer borst,

 

Juist had Rondom-leelyk dorst.

 

6. En zy heeft zoo sterk gezoogen,

 

Al 't fenyn al was ze jongh,

 

Dat noch op dees uur haer tongh,

 

Met fenyn is overtoogen:

 

Daerom mag ook geen fenyn,

 

By haer tong geleeken zyn.

 

7. Zy is zoo gewoon te liegen,

 

Dat als zy de waerheit ziet,

 

Zulks gants door onwetenheit,

 

Haer de monde uyt komt vliegen

[p. 22]

 

Want die eer noch goet en heeft,

 

Acht niet hoe goddeloos zy leeft.

 

8. Alle gasten te bekladden,

 

Achter de ruch met loogen sterk,

 

't Is dees Woudaeps daegelyk werk,

 

O fenyn en schuim der padde!

 

Stinkende kaelgat, baviaen!

 

Hoe zal u dit noch vergaen.

 

9. Men zal u noch zoo af maelen,

 

Dat de kinders openbaer,

 

U noch zullen roepen naer,

 

En u schant elk een verhaelen,

 

Als u meester word beklaegt,

 

Dien gy al zyn profyt ontjaegt.