|
| |
| |
| |
Heemraats kalf.
Toon: Laburette.
PIet plag eertijds zich te voegen,
't Is mooy weer, Op het Veer,
Tot zyn arbeit, tot zijn ploege;
Piet is Heemraat, Die geen Veem haat
Van de kroeg, Laat en vroeg.
Wangt hy had van 't grazig Langtje, 't Is mooy, &c.
Dat vry ruig vertoonde 't kantje, Piet is, &c.
Waar door dat het luk hem naakte, 't Is mooy, &c.
Dat men Pietje Heemraat maakte, Piet is, &c.
| |
| |
Die toen voornam uit te scheye, 't Is mooy, &c.
Uit zyn slovend arrebeye, Piet is, &c.
Want zyn ampt was as de Groote, 't Is mooy, &c.
Dies ging hy ter Bierbank stoote, Piet is, &c.
En dit duurde weeke an weeke, 't Is mooy, &c.
Dat hy nooyt bleef in gebreeke, Piet is, &c.
Daar hy immer van te vooren, 't Is mooy, &c.
Mocht van zuipen zien of hooren, Piet is, &c.
Hy liet Jannejet zijn Wijfje, 't Is mooy, &c.
't Werrek tot een Tijdt-verdrijfje, Piet is, &c.
| |
| |
En de Koeyen, en de Kalven, 't Is mooy, &c.
Hoyen, en met zuipe zalven, Piet is, &c.
En het jongste Kalfhad stuypen, 't is mooy, &c.
Dat 'et niet een drup wou zuypen, Piet is, &c.
Dies zeid' Jantje, 't jongste Zeunjte, 't is mooy, &c.
Geef het Kallef een vars Speuntje, Piet is, &c.
Of voer uit met stijver kaken, 't Is mooy, &c.
Laat ons 't Kallef Heemraat maken, Piet is, &c.
'k Wedt ja zeper om een paartje, 't Is mooy, &c.
't Zuipt dan trotzer als me Vaartje, Piet is, &c.
|
|
Auteursrechtvrij