Den koddigen opdisser. Deel 1

[p. 151]

Als't Meysjens Maeghdom is in brandt,
Soo valt de teugel uyt haer handt.

Stem: Als 't begint.

1. MOeder ick heb geswooren,
Soo hy myn niet en trout,
Dat 't al sal zijn verlooren,
Myn Hofste, met sijn hout:
In 't midden van sijn pleyn,
Mijn vyver en Fonteyn.

2. Ick word' staegh aengebeden,

Een valt daer my te voet,
(Hy laet my niet met vreden)
Met sijn ontsteken moet,
En sijn geswollen neck,
In 't binnenst mijns vertreck,

[p. 152]

 

3. Wat staet my nu te dencken,

 

Wat staet my nu te doen?

 

Dit sou mijn sinnen krencken,

 

Mijn smarte meerder voen.

 

'k Sal d'ongeremde vlam

 

Smoren, daer 't oorspronck nam.

 

Post Nubila Phaebus.

 

Een kuis Queseltjen,

 

Van 't Kosters Weseltjen

 

Wierd bekropen, in haer Veseltjen.