Den vermakelycken opdisser. Deel 2

[p. 116]

Van Jan.

IAn heeft sijn soete Lief soo seer met Min beseten,
Dat Hy'er schoonder heeft als Venus uitgekreten;

Schoon dat sy is Mismaact, en aan de een zy blint;

Maar, sei'er een, sy heeft haar eene oog verloren,
Wel hoe! Jan, sufje; ei! besiet u uitverkoren:

Doe riep Hy, Heb ik soo een vuile Pry bemint?

Wis heeft het Guitje met sijn blint-doeck my bedrogen;
Ik dagt sy is volmaact van Lighaam, en van ogen:

Nu gaat'et beide mank. Maar hoor Jan 'k weet nog raat

Is sy de mooiste niet, wat is'er aan bedreven;
't Geen Haar aan 't vleis ontbreect sal s' u aan Silver geven

By nagt en sieje niet dat Haar dat letsel schaat.