Den vermakelycken opdisser. Deel 2

Dromen is bedrogh.

LIefie 'k lag te naght te dromen
Dat ik was by u gekomen,

En my dagt ik dructe aan

Uwe Lipjes menig Kusje,

[p. 111]

 

Tot voldoening van miin lusje:

 

Maar wanneer de nacht vergaan,

 

En de slaep was uit miin ogen,

 

Vond ik my te seer bedrogen,

 

Sonder u, en lagh alleen:

 

Hoor nu, sonder lang te dralen

 

Wil ik dit op u verhalen,

 

Gy, miin Lief en anders geen,

 

Ziit de oorsaak van miin kussen

 

Sonder soetheit, laat ik blussen

 

't Lusje dat ick van de nagt

 

Heb gekregen, voor u Montje,

 

So wert haest miin verse wontje

 

Weer geheelt, of wat versagt.