Den vermakelycken opdisser. Deel 2

[p. 103]

Aen Rodemont

Op 't af-vallen van haer Koussebant.

WErd u Vryer u ontvryt,

Rodemontje, dat het bantje

Van u Kousje u ontglyt?

Dat ick gare met mijn Hantje

Weer wil voegen daer het hoort:

Agh! kon ick u hier door binden

Om mijn Lief een Zegel-woort

Voor ons beyder Min te vinden,

Om ons Geesjes staeg te saem

Als een tweeling te geleien,

[p. 104]

 

Om mijn Rodemontjes naem

 

Noit van Lucius te scheien:

 

Maar wat seg ick? neen u Hert

 

Koelder als de koele stromen,

 

Baart miin Zieltje smert, op smert,

 

En miin Vrydom is benomen,

 

Daarom, soete Rodemont,

 

Laat ik eens u Kousje binden;

 

En wilt ghy de Minne-wont

 

Van miin Jonge Ziel verbinden:

 

Knoopt u lusjes aan de miin,

 

'k Wed het Bantje sal noit glyen,

 

En gy sult versekert ziin

 

Dat men noit u Lief sal vryen.