Kluchtige tafereelen van Grootje Goedsloof met haar aardig hondje Blaf

[p. 7]

Blafje, moê van 't straatgewoel,
rust in grootje's leuningstoel.

Pas had Grootje blaf beknord
En blaf menig traan gestort,

Of zij liep ras op haar muilen,

(blaf had dorst van al het huilen)

Naar het wijnhuis heen met zwier,
Kocht een glas van 't beste hier,

En schonk blaf het schuimend nat,

Die bedaard in d' armstoel zat.