Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek

[p. 79]

298. Eenvuldigheydt van een oude vrouw welck een brandende kaers aen S. Jan te Lyon offerde en deselve op 't voorhoofd van een soldaet stelde die op een sarck sliep

In de kerck van S. Jan te Lyon was een seer doncker capelle en voor een graf van een groot personage, van alabaster^* na 't leven uytgehouden, lagen veel soldaten, alsoock rondom. Een soldaet op sekeren dagh in de somer in dese kerck wandelende, als het seer heet was, had lust om in de koelte daer wat te slapen en siende dat het seer doncker daerin was, meynde hy nae^* 't graf te gaen slapen als de anderen, achter dewelcke hy sigh nedergeleyt heeft. Het is gebeurt dat een godtvruchtige oude vrouw by hem quam als hy seer vast sliep. Als se hare gebeden geëyndigt had, wou se het graf met de kaers aenraken die se in haer hand had en naeby den man zijnde welck daer sliep, wou se hem de kaers op 't voorhooft setten, meynende dat hy van steen gehouden was, maer het was wou op dese steen niet kleven. De goede vrouw welck meynde dat het de schuld van 't beeld toequam, omdat hetselve te koudt was, begon 't vuyr tegens 't voorhooft te houden, opdat haere kaers daer alsoo aen vast moght houden; maer 't beeld, welk niet ongevoelijck was, begon seer te schreeuwen, waerover de goede vrouw verschrikkende, en gelijk als uytsinnig sijnde riep: ‘Mirakel, mirakel,’ alsoo dat se van alle zijden quamen toeloopen die in de kerck waren, den eenen om de klock te luijden, den ander om het mirakel te sien. En de goede vrou leyde haerlieden om het mirakel te komen sien by 't beelt welk wakker geworden sijnde, sig beweegde, welck oorsaeck gegeven heeft dat er seer vele begonnen te lachen. Maer eenige priesters waren daer niet seer wel in te vreden, want sy hadden wel gewilt dat het graf in waerde ghebleven was om daer alsoo geldt van te trecken.

* alabaster: albast

* nae: dicht bij