Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek

17. Boevery uytgelaght

Queraldus, den raetsheer van Petrus, coning van Arragon, voor ambassadeur^* na den coning van Fesse^* gesonden sijnde, wierd van hem ter maaltijd geroepen. Den coning van Fesse had sijn volck bevolen dat se alle de beenen van 't vleesch voor sijne voeten werpen souden. Als de maaltijdt gedaen was, was er één opgemaackt^* welck de tafel opnemen sou en alle de beenderen vertoonen. Daerna sy hy, om Queraldus schaemt aen te jagen: ‘Wat wolf heeft hier geseten?’ Doe sy Queraldus, sich tot den coning gekeert hebbende: ‘O conink, nu sie ick wel dat ik by een deel

* voor ambassadeur: als gezant

* coning van Fesse: emir van Fez

* opgemaackt: aangewezen

[p. 7]

wolven geseten heb welk het vlees met de beenen tegelijck opgegeten hebben, maer ick, gelijck 't een mensch en gast betaemde, heb 't vleesch wel gegeten, maer ick heb de beenen voor de honden gelaten.’