Klioos kraam. Deel 2

Op 't nieuwe Weeshuis der Diakoni t' Amsterdam.

ZO rijst het Weeshuis der gemeente uit de stroomen,

En stelt haer zetel op de grenzen van die Stadt,

Die beid de Werelden, met al haar Rijcken vat;

Om als stadthouster Godts de woestheit te betoomen.

[p. 41]

 

Zo stut dit huis den staat als met metaale boomen;

 

En schenkt den armen wees, van trueren affgemat,

 

Uit haare milden schoot, den alderhoogsten schat,

 

Die 't Menschelijk geslacht op Aarden kan bekoomen.

 

Hier krijght dien slechten hoop, en bloem der jonge jeucht,

 

Haar deksel, spijz, en dranck. De Wijsheit, en de Deucht,

 

Wert hun door hooger geest, en zorgh, als aangebooren.

 

Op op ô AMSTERDAM! ô trouwe bondtgenoot!

 

Die wel een bank vol goudts, in 't schreiend' Yrlant goot,

 

Laat ook uw rechterhandt den armen Weez verhooren.

Slotvars op 't zelve.

Ten besten van Godts Kerck, de Stadt, en 't Algemeen,
Leid' 's Burgemeesters zoon, Jan Vlooswijk, d'eerste steen.

Anno 1656 den 20 April.

H.F. Waterloos.