Klioos kraam. Deel 1

Op het oordeel, Door M. Angelo geschildert. Aan Mevrouw Katarina Hooft, Huisvrouw van den Heer Burgermeester Graaf, Vryheer van Zuidtpolsbroek.

HIer doet de Schilderkunst de leste dagh verschijnen:

Maar d' eerst van d' eeuwge pijnen.

De graaven morzelen. De wereldt is verwoest,

De hel ontfangt haar oest.

Het trekken by het hair, het wringen van de handen,

En 't knarzen op de tanden,

Doorsnyen 't hartste hart. Wie dat zich hier bevindt,

Die wenst zich doof en blindt.

Zien wy weêr naar omhoog, in 's hemels gulde deelen,

Vol klank van snaar en keelen'

[p. 358]

 

Dan wenst men 't heele lijf een oor en oog te zijn.

 

De Deugdt ontmoet geen pijn.

 

Men oordeel dan tot lof, van die hier door zijn verwen,

 

Onz' Oordeel toont voor 't sterven.

 

Het moest een Engel zijn die 't ons te moet deê zien,

 

Om 't quade te doen vliên.

 

De tong die preekt om 't zeer der zielen te doen heelen;

 

Hier preekt men door penzeelen:

 

D' een leert ons door gezicht en d' ander door't gehoor.

 

Het oogh gaat hier voor 't oor.

Jan Vos.