Klioos kraam. Deel 1

Op de Wijt vermaerde zeestadt Hoorn.
Aen de E.E. Heren, Burgermeesters en Wethouders der zelve Stede.

Alias inter caput extulit urbes.

DE zuider Triton heeft tot zijn trompet gekoren
De Hooftstadt van zijn zee, den uitgelezen Hooren,

Gezegent en gepropt, in een bedaude lucht,

Met ooft en korenair en weelige ackervrucht.

Dees boezem Helden teelt, en maght van Oorloghsschepen
En vloten, die den oegst des aerdboôms binnen slepen,

Of wyder voeren dan d' onendige Oceaen

Om alle stranden wort beschenen van de maen.

Hier is de Zuivelwaegh, de Munt, en 't Hof der Staten
En zeevaert, op wiens trou d' inwooners zich verlaten.

[p. 349]

 

Zy vondt het haringnet. geen letterwijs vernuft

 

Noch geest van andre steên haer telgen heeft verbluft,

 

Een stille burgery, oprecht van eigenschappen.

 

'k Geloof Rechtvaerdigheit liet hier haer leste stappen.

 

Een Raethuys, zonder smet, de vryburgh van 't gemeen.

 

Zoo draeght Westvrieslandt moedt op d' eere van zijn steên,

J. v. Vondel.