Jong Dietschland. Jaargang 14



[pagina 44]
Twee Zieleliedjes (En zingt een eeuwig-blij en eeuwig-klagend lied...) Uit: ‘De Zee’ van Willem Kloos. Een liedje zingt mijn ziele, Dat droef is en dat klagend steent, En trage traanoogt, lijk de ster, Die aan den winterhemel- ver- Heel ver, met bittren glimlach weent; Een liedje, dat in vele tranen, Al 't gallig wee weet op te vangen, Dat de aarde bergt langs droeve banen, Dat, vol van aardschen weemoed, in zijn wilden val Zóó vol is van dat aardsch verlangen... Een liedjen, ach! dat 'k maar voor eeuwig zwijgen zal! _* ^* _* Een liedje zingt mijn ziele, Dat blij is en dat zalig lacht, Dat blijheidszwanger-luide klinkt, Gelijk de witte sterre blinkt In 't blauwe van den lentenacht; Een liedje waarin hemeldroomen Steeds hoog en hooger hakend hijgen, Dat zacht den droom laat nederkomen Vol Christnen weemoed- stil- met rhythmisch- zoeten val Om hoog en hooger immer nog te stijgen, Een lied, zóó zalig, dat ik 't eeuwig zingen zal! Jan Geldermans.