Jong Dietschland. Jaargang 9

[p. 98]

Herfst

Het groote bosch
nu om en om
mijn oogen bloedt
uit duizend wonden,
de druppelen rood
nu sijplen traag
van stam en tak
op purpre gronden.

't Is bloed nu dat
't geboomte weent
in dikke roode
en purpre tranen,
om 't leven dat
te gronde gaat
in tragen dood
door al de lanen.

De lucht hangt uit
heur rouw-gewaad
het Westen door
in purpre vouwen,
van wolken die
nu roerloos staan,
om al het doodgaan
te beschouwen.

Het groote bosch
zal uitgeweend
en uitgebloed
zijn leven geven.
De boomen, neen
geraamten staan
in wilden wind
en storm te beven.

Jozef Muls.