Jong Dietschland. Jaargang 8

[p. 227]

Athalie - sonnetten⁽¹⁾

I
Athalie.

Ik heb in Davids tempel mogen leven
En in een wolk van wierook mogen baden,
Terwijl de zoetste lof werd aangeheven,
Terwijl de reinste kindermonden baden.

Ik heb een regenboog van prachtgewaden,
Uit zijdedraad en zonneschijn geweven,
Met amethist en glinstergoud beladen,
Langs leeuwenzuil en marmertrap zien zweven.

Gij, bloedig schoone spruit van Jezabel,
Gij kwaamt, een booze schim gelijk der hel,
Den geest des Heeren bij zijn outer - vloeken!

Gij kwaamt, - ik gilde en jubelde in mijn schroom,
Als ijlde ik wakker uit een naren droom, -
Gij kwaamt bij Hem uw eigen vonnis zoeken.

(1) Geschreven ter gelegenheid van de prachtopvoeringen van Racine's meesterswerk in den Gentschen kring ‘God en Vaderland’.

II
Josabeth.

In 't voorhof zit een schoone, joodsche vrouw,
Die hagelblanke koorgewaden spint
En liedjes neuriet voor haar voedsterkind, -
Dat eens haar heer en koning worden zou.

[p. 228]

 

Zij luistert hoe in 't wiegje, speelsgezind,

 

De kleine telg, - wat blijdschap in haar rouw! -

 

Bijwijlen kalt en zwijgt en herbegint,

 

En doet alsof het medezingen wou.

 

 

 

‘Die stem... zij weet dat eens diezelfde stem

 

Gelijk een krijgstrompet door 't land zal schallen

 

En Achab's tempel zal in 't stof doen vallen!

 

 

 

Zij weet... zij meent alreeds de taal te hooren,

 

Het mannazoete taalgeluid van Hèm, -

 

Die eenmaal uit het wichtje wordt geboren!

III
De Israëlitische Zangeres.

Een wonderlied uit verre kinderjaren
Was, als het ruischen van een cederboom,
Welluidend blijven zingen in mijn droom
Nu breekt het weerom los met volle snaren.

Gij liet mij, op den zoetsten klankenstroom,
Terug naar 't Kana van mijn kindsheid varen,
Gij liet mij in een Eden vol aroom
En in een tempel vol kantieken waren.

Ik heb de fluit in Dothan hooren kweelen,
Ik heb, bij 't schurend water der Jordaan,
Een Debora de cither zien bespelen.

Uw reine stem, uw oog, uw schoone lijnen,
't Heeft heel een drom van blanke Serafijnen,
Hosanna zingend, op mijn weg doen gaan!

Lambrecht Lambrechts.