Jong Dietschland. Jaargang 7

[p. 76]

Herwording

Nu waait er weer een zoete lenteadem
Met zacht gestreel door versche balsemlucht
En heimlijk zweeft de boodschap der herwording
De dalen door met suizlend stemgezucht.

Nu borrelt weêr, den moederschoot ontkropen,
Het lachend kruid in lenteverf hervoor
En monkellacht naar 't loof, dat blank van bloesems,
Te blinken staat in lentezonnegloor.

Nu hoor ik zacht de ontwaakte beekjes zingen
Hun lisplend lied, waar jonge hoop in lacht,
En vogelen blij hun liefdetonen galmen
Vol lentelust en zoete ontwakingskracht.

Nu zweev' mijn ziel, heur winterhanden brekend,
Den kerker uit der koude eentonigheid,
En welig waaie de adem der herwording
Mijn wezen door vol lentezaligheid.

A.C.