Jong Dietschland. Jaargang 7

[p. 75]

In herfst
(Treursonnet)

't Is een geween zoo stil van louter goud
van gele en roode en bruine en bronzen kleuren,
dat regent op den bodem van het woud
met eene waseming van doode geuren.

O 't is zoo stil en schier van smarte koud
dat al de hoomen en de struiken treuren
dat hunne blâren vallen, haastig oud
en dat zij langzaam, langzaam verder sleuren.

Geen liefdelied, geen hopeklankje stijgt,
niets dan de droeve, stille snik der boomen
niets, niets dan spijt die rouwig nederzijgt.

Zij sterven ook, ik voel 't, zij zakken neer
zij sterven mijne bonte dichtersdroomen,
die zielen van het bloeiend zomerweer.

Albrecht Kluyskens.