Jan van Beverley

[p. 50]

II. Overzicht van de litteratuur betreffende het volksboek.

G.D.J. Schotel, Vaderlandsche Volksboeken II, 117 vlgg.

G. Kalff, Gesch. der Nederl. Letterkunde in de 16^de eeuw I, 364.

__________

De naam Jan van Beverley zou doen vermoeden dat het aan ons volksboek ten grondslag liggende verhaal van Engelschen oorsprong is. Ik heb echter geen Engelsche lezing van de legende kunnen vinden.

St. John of Beverley was een om zijne vroomheid en geleerdheid beroemd Engelsch prelaat, bisschop van Hexham en daarna aartsbisschop van York, in 721 gestorven te Beverley en in 1037 gecanoniseerd; doch in zijne levensgeschiedenis komen (voor zoover ik kon nagaan) de in ons volksboek verhaalde gebeurtenissen niet voor. Zie Sidney Lee, Dictionary of National Biography XXIX (1892), 435 vlg. en de daar opgegeven litteratuur.

Men zal dus een van elders afkomstige legende gesteld hebben op naam van dezen beroemden heilige, en wellicht geschiedde dit buiten Engeland.

Eene andere bewerking van dezelfde legende vindt men in een Fransch mysteriespel uit de 13^de eeuw: le Miracle de Saint Jean le

[p. 51]

Paulu (d.i. de behaarde), uitgegeven door G. Paris en U. Robert, Miracles de Nostre Dame V (1880), 89-151. Vergelijk ook Petit de Julleville, Mystères I, 176 vlgg. en II, 303.

Ook komt het verhaal voor in Italie, namelijk in: La Storia di Giovanni Boccadoro (en derhalve toegepast op een anderen beroemden vrome), uitgegeven door A. d'Ancona in zijne Poemetti popolari italiani (1889). Zie verder Romania XVIII, 508 vlg.