Jan van Beverley
(1903)–Anoniem Jan van Beverley– Auteursrecht onbekend
[pagina 11]
| |
Hoe die duvele tot den heylyghen heremijt Ian comen es in die ghedaente eens enghels.DIe duvel merckende dat dese heylige man aldus volstantich ende vierich bleef inder liefden van onsen lieven heere dwelck hi wtermaten seer benijt heeft ende dachte in hem selven hoe hy den voerseyden heremijt van der gracien ende ontfermherticheyt [ons liefs heeren] trecken ende berooven mochte, Dwelcke hy wel meende te doeneende es daerom ghegaen in die gedaente van eenen enghel ter plaetsen daer hi desen heylighen heremijt ghevonden | |
[pagina 12]
| |
heeft ende sprac met eender soeter gheveynsder stemmen tot hem aldus. Ian ic ben hier ghesonden van mijnen oversten heere die u ontbiedt ende beveelt dat ghi van desen .iij. sonden te weten droncken drincken. vrouwencracht oft moert [een] doen moet oft anders suldi ten eewighen daghen verdoempt wesen want ghi hem verthornt hebt om des wil dat ghi u selven verheven hebt in uwer heylicheyt daerom seg ic u anderwerf eest dat ghi niet en volbrenct eenich van desen drie sonden so suldi ten eewighen daghen verdoempt wesen dairom siet wel toe wat ghi doen wilt. Ende mit desen woerden es die duvel van daer ghescheeden ende die heylighe man bleef daer alleene seere bedroeft van herten ende van sinne vander tidingen die hi van dien enghel ontfanghen hadde ende was in grooten twijffele welcke sonde hi doen mochte voer die minste. want si alle .iij. seer groot ende quaet waren. Ende doen hy aldus langhen tijt in deser twijffelinghen hadt ghestaen so coes hi droncken drincken meenende dat die de minste sonde ware van drien nochtans duchte hi dat hem dair noch groot quaet af comen soude ende seyde tot hem selven met weenenden ooghen aldus. Och God nu gheeft mi dit te goede
Want mijn herte wert my so swaer
Ick hebbe van binnen so grooten vaerGa naar voetnoot1)
Daer ic duchte in mijnen moet
Datter my nemmermeer af en coemt goet
Want ic en dede nie dinck so noode.
Ic storve mi liever [daer]voer twee doode
Ende mi God des woude verdraghenGa naar voetnoot2).
Met dien dat hy dus stont en claechde so quam sijn | |
[pagina 13]
| |
suster tot hem. haer seer verwonderende vander clachten haers broeders ende seide tot hem. Ian broeder mi dunct ic hoor u claghen
Ic duchte dat u yet moet ghebreken
Dat hoor ick wel aen u spreken
Oft ghi hebt yet in therte dat u deert
Weetti yet des ghi begheert
Diens ghi drincken wilt oft eten.
Die heremijt
Ia ic suster doe ic u weten
Ic soude eens gheerne drincken wijn
Ende dat ghi hier bi mi wout sijn
Tot dat den dach ten avonde quame
Oft ic yet wijns te veel name
Dat ghi mijns dan wout nemen ware
Ic heb van binnen so grooten vare
Oft my yet archsGa naar voetnoot1) mocht gheschien.
Colette
Ian broeder en wilt u niet ontsien
Ick sal u doen al u ghevoech
Drinckt tot ghijs hebt ghenoech
Ende verslaet uwen lostGa naar voetnoot2)
Ende en spaert gheenen cost
TesGa naar voetnoot3) wijns ghenoech in ons vaders hof
Dies moet God hebben danck ende lof
Hi es die alle goet can gheven.
|
|