Jaarboek van het Taalverbond. Jaargang 2

[p. 129]

Victor Hugo.

Hij leerde zijn volk denken.

Den geesten schonk hij licht, den harten gloed;
Zijn leven was een rustloos, roemvol strijden
Voor rede en recht; hij trotste waan en nijd en
Verkondde stout wat waar is, schoon en goed.

Al heeft de haat - tot bij zijn overlijden -
Op zijne lange levensbaan gewoed,
Toch bood hij d'onderdrukten troost en moed,
En bleef zijn tale balsem voor het lijden.

Hij won geen roem bij schroot en moordend staal,
De koene held, gekroond met lauwerbladen,
De Vorst in 't vreedzaam rijk der Godentaal.

Gelijkheid, vrijheid heeft hij mild gesticht;
En eeuwig zal uit zijne grootsche daden,
Zijn forsche stem gebiên: ‘Het worde licht!’

Jacob Stinissen.