Fabian R.W. Stolk
Jungfrau
De stilte staat over zichzelf versteld;
op het trottoir klinken de stappen licht.
Gij werd bij de legende opgeteld,
die verder tot geen werklijkheid verplicht.
Maar overal staan stammen opgesteld,
wat so wie so tot omkeren verplicht.
's Nachts worden wolken tot een veer.
Ik fiets al uren voorzichtig naderbij
met nieten op uit de staatsloterij
waaraan ik deze regelen ontleen:
dauwdruppels in de klare atmosfeer
die ons verbinden bleef uit het weleer
Gij zijt niet meer de vorige van steen
(maar dat was de bedoeling niet zo zeer).
(Het bovenstaande gedicht is geheel samengesteld uit regels die Achterberg genoteerd en overwogen heeft tijdens de genese van de gedichten van Spel van de wilde jacht. Geen van alle vond hij echter, in de gegeven en zich nog ontwikkelende context, het behouden waard; ook de titel is door Achterberg ooit overwogen, en doorgehaald.)