Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 2018-2019

[p. 195]

Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs 2019
Dankwoord, uitgesproken door Mieke van Zonneveld bij de overhandiging van de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs 2019 tijdens de Laureatenmiddag van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde op 21 september 2019 te Leiden

Geachte leden van de jury,

Toen ik nadacht over wat ik zou kunnen zeggen na het in ontvangst nemen van deze prijs, schoot me - zoals wel vaker - een Bijbeltekst te binnen: ‘en weest dankbaar’. Ik heb dit altijd een lastige tekst gevonden en hij stemt me meestal wat dwarsig, net als de tekst: ‘Weest tevreden met wat gij hebt.’ Als vanzelf schieten me dan redenen te binnen om niet tevreden te zijn.

Toch zijn er wel degelijk dingen waar ik dankbaar voor ben. Tegenover de pech dat ik op mijn 21^ste leukemie kreeg, staat veel waarmee ik geluk heb gehad. Een van die dingen is trouwens dat ik die leukemie overleefd heb.

Maar deze bundel was er ook niet geweest als ik niet was opgevoed met ontzag voor taal. De christelijke God is een God die spreekt. Het Woord is God. We waren thuis niet zwaar op de hand. De Tale Kanaäns werd bij ons ook wel gekscherend gebruikt, bv. als mijn vader mijn moeder en mij ergens liet wachten en zei: ‘Blijft gij hier met de ezel’. Of, als ik later dan de afgesproken tijd thuiskwam van een schoolfeest en hij vroeg: ‘Vanwaar Gehazi?’ Maar ik las de Bijbel als kind met een aandacht die misschien alleen mogelijk is als je gelooft dat de tekst goddelijk is.

Hiervandaan is het een kleine stap naar liefde voor literatuur, maar dan moet die literatuur je wel bereiken. Ik kreeg op school op een zekere middag gedichten van Leopold voorgeschoteld. Ook daarmee heb ik geluk gehad.

Er zijn mensen geweest die me het gevoel gaven dat ik kon schrijven en mensen die me schriftjes en pennen cadeau deden voor elke verjaardag. En mensen die me iets gaven om over te schrijven, hetzij door me aan het

[p. 196]

denken te zetten of door me te raken, hetzij door gewoon heel erg beminnelijk te zijn. Ook zijn er mensen geweest die me aanspoorden iets te publiceren of aan een wedstrijd mee te doen. Zonder hen was deze bundel er niet geweest. Er is ook iemand die al deze dingen deed en vooral veel inspiratie bood. Zonder hem was het een heel dunne bundel geworden. Maar ik heb beloofd hem niet in verlegenheid te brengen. Hij zit ergens achter een paal.

Ten slotte ben ik de jury dankbaar. Toen ik deze bundel publiceerde had ik eigenlijk bescheiden wensen. Enkele lezers, een beetje waardering. Deze prijs overtreft natuurlijk al mijn verwachtingen. Ik ben zeer vereerd en voel me - het is een aanmoedigingsprijs - inderdaad aangemoedigd.

En die 7.500 euro kan ik ook erg goed gebruiken, want ik woon in een boshut in de tuin van mijn oma en ben aan het sparen voor een huis.