Den Italiaenschen quacksalver, ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy

[p. 92]

Minne-Droom.

Stem: ô Koninck Karel weest gegroet, &c.

Ick doomde dees voorlede nacht,
Dat my de minne-stoocker bragt,
Omtren het Koetsje daerje ruste,
En dat ick leunend’ op de spond’,
Mijn mondtje druck traen u mondt,
Ia duysentmael u lipjes kuste.       bis

Maer laes de vrees en acherdocht,

Van dat ick u verstooten mocht,
Die stremde ’t bloet al in mijn adere,
Ick kreegh mijn voetjes onder deck,
Doen ginck u montje trecke beck,
Van handt of vingeren te naderen.       bis.

Wat maeckten wy daer soet alarm,

Gestrengelt beyde arm aen arm,
Wat kriele brandt,
Wat kriele voncken,
Doe sy besturf en ick besturf,
En ‘t geen ick nu niet seggen durf,
Ick soop my in u stralen droncken,       bis.

Maer laes het blinckent morgen licht,

Beroofde my u soet gesicht,
Ick socht u, maer gy waer verdweene,
Ick sloegh ‘t gesicht rontom met schroom,
En merckte dat het was een droom,
Die my al slapend’ was verschene.       bis.