Den Italiaenschen quacksalver, ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy

Een Nieuw Wiege deyntje gesongen door een Minnemoer van de Prince van Wallis, leggende in sijn France Appartement.

Voys: Nu wiegen, nu wiegen, nu wiegen wy.

Wel Prinsje van Wallis, hoe slaept ghy niet?
U wiegen, u wiegen, en u wiegen wy,
Wel waerom maeckt gy ons sulck verdriet?
Dat segget my, wat let u te schreeuwen,
Te gapen en te geeuwen? Dat komt niet by.

Wat schorter de gewaende Konings Soon?

U wiegen, u wiegen, en u wiegen wy,
Of krijtje dus om u Vaders Troon,
Die is hy al quyt, Oranjen Verheven,
Is die gegegen, Dat ons seer spijt.

Wel sus, sus, mijn lieve Koninckje sus,

U wiegen, u wiegen, en u wiegen wy,
Gesupponeert Prinsje hoe veerje dus,

[p. 88]

 

Gy zijt immers,

 

De France Heeren,

 

U seer respecteeren, dus weest maer bly.

 

Wel lieve Schaepje hoe krijtje nu dus? slaep

 

U wiegen, wiegen, u wiegen wy,

 

Ick sal u voeren met France pap,

 

Komt eetet maer vry,

 

Geen Engelse podding

 

Noch Schotse hodding,

 

Maer France bry.

 

Wel mach het niet helpen al wat ick begin,

 

U wiegen, u wiegen, en u wiegen wy,

 

Het Molenaers hoofje dat steeckt ‘er noch in,

 

Ick hadde gedacht,

 

De France Pottagie,

 

Had beter couragie,

 

In u gebraght.

 

Ick bidd’ u kleyn Wallisje weest doch stil,

 

U wiegen, u wiegen, en u wiegen wy,

 

Ey doet het om Pater Peters wil,

 

Die stondt u mee by,

 

Doen gy gebooren,

 

Wierdt ofte verkoren,

 

Gelooft mee vry.

 

Hier staet een jong Fransje, gy kleyne druyt

 

U wiegen, u wiegen, en u wiegen wy,

 

Dat sal met u speelen, als slaepje is uyt,

 

Dus slaept als een man,

 

Een kleyn half uyrtje,

 

Een soet avontuertje,

 

Vertel ick dan.

 

Wel soet Prinsje weest dan verblijdt,

 

U wiegen, u wiegen, en u wiegen wy,

 

Om dat gy niet in Engelandt zijt,

 

Want ‘t Parlament,

 

Met al sijn Heeren,

 

Dat soud’ u doen keeren,

 

Na u Vaders tent.

 

Sacht, sacht, want word het den Koning gewaer,

 

U wiegen, u wiegen, en u wiegen wy,

 

Hy jaeght u wel weer na u eygen Vaer,

 

Dus hout u gemack,

 

En wilt niet krijten,

 

De Paters Iesuyten,

 

Die komen hier strack.

 

Wilje niet slapen kleyn kleuter segh?

 

U wiegen, u wiegen, en u wiegen wy,

 

Of krijtje, om dat u Meuletje is wech,

 

‘t En is geen noodt,

 

Ick ging ‘t wech steken,

 

Om dat ‘t niet sou breken,

 

Komt op mijn schoot.