Den Italiaenschen quacksalver, ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy

t’Samen-Spraek tusschen een Ioncker en een Herderin.

Stemme: O doelwit van de Min.

[p. 39]

 

1.

 

Ick groet u Herderin,

 

Och bloemtje van der heyde,

 

Mijn schoonste Veld-godin,

 

Mocht ick nevens u zijde,

 

U Schaepjes helpen leyden.

 

Ach mijn waerde Engelin,

 

Laet my in u geselschap wesen,

 

Ach mijn schoonste uytgelesen,

 

In het Wout, in het Wout,

 

Och schoonste Maegt,

 

Die mijn jongh hert behaegt.

 

 

 

2.

 

Geen Ioncker op het veldt,

 

En sal my noyt bekooren,

 

Vertreckt, en weest niet ontstelt,

 

‘k Ben voor u niet gebooren,

 

‘t Is als moeyte verlooren:

 

Daerom my niet meer quelt,

 

Mijn Herder op de weyde,

 

Sal myn Schaepjens wel geleyden,

 

Ioncker gaet,

 

En blijft niet staen,

 

Mijn Herder komt daer aen.

 

 

 

3.

 

Och liefste Herderin,

 

Ick moet u openbaren,

 

Mijn suyver puere mijn,

 

Laet uwen Herder varen,

 

Gy sult zijn uyt bezwaren,

 

En zijn als een Koningin,

 

So gy met mijn wilt treden,

 

Veel vermaeck en vrolijckheden,

 

In het hof, In het hof,

 

Sult gy ontfangen,

 

Lief wilt dan met my gaen.

 

 

 

4.

 

In ‘t wout is groot pleysier,

 

‘k Lag met u Hoofse zeden,

 

Ick hoor de Vogels singen hier,

[p. 40]

 

En ‘t Nachtegaeltjen meden,

 

Fluyten te samen heden,

 

Op ‘t velt lustig tierelier,

 

Als wy onder de boomen,

 

By een schoon klaer water-stroomen,

 

Coridon, Coridon,

 

Speelt op sijn riet,

 

En ick sing een nieuw Liedt.

 

 

 

5.

 

Och Silvia mijn schoon,

 

Denckt als ‘t begint te waijen,

 

Dan krijgt gy voor u loon,

 

Veel regen in de weijen,

 

Dan siet men u in ‘t leyn,

 

‘t Water drupt van u persoon,

 

Laet toch al u slavernyen,

 

‘k Sal u Pagien en Lakeyen,

 

Hueren gaen, Hueren gaen,

 

Van stonden aen,

 

Om u te dienen gaen.

 

 

 

6.

 

‘t Is voor my geen verdriet,

 

En ick en acht geen regen vlagen,

 

‘k Loop met mijn Herder siet,

 

Onder die groene hagen,

 

Gy sult my niet behagen,

 

Ioncker doet geen moeyte niet,

 

‘k Lach met alle u flattagie,

 

Met u Lakeyen en Pagie,

 

Treckt vry voort, Treckt vry voort,

 

Na ‘t Hof met schande,

 

Ick blijf hier op het Landt.

 

 

 

7.

 

Moet ick dan henen gaen,

 

O schoone Herderinne,

 

Laet my ‘t minst ontfaen,

 

En laet my toch verwinne,

 

Een kus van wederminne,

 

Voor mijn afscheyt nu voortaen,

[p. 41]

 

Sylvia moet ick u derven,

 

Laet mijn doch min verwerven,

 

Eer ick ga, Eer ick ga,

 

Met groote pijn,

 

Al van u soet aenschijn.

 

 

 

8.

 

Adieu ach Ioncker gaet,

 

Ick wil u gaen begeven,

 

Treckt na ‘t Hof metter daet,

 

Wilt daer soentjes geven,

 

Adieu hoop van mijn leven,

 

Die noch in mijn jonck hert slaet.

 

 

 

9.

 

Adieu Ionker treckt metter daet,

 

Draegt na ‘t Hof u twee blaeuwe schene,

 

Komt niet meer, Komt niet meer,

 

So licht van sin,

 

In ‘t veld by een Herderin.