Den Italiaenschen quacksalver, ofte de nieuwe Amsterdamsche Jan Potazy

Een nieu Liedeken, van een Bedelaer en een koopmans Vrouw.

Stem: De Hont achter de Haes.

Het wasser een arme bedelaer:
Die sou gaen bidden sijn broot,
Hy quam al voor een koopmans huys,
Daer en was den Man niet t’huys,
Raet wat dat men daer dee.

Ick hebber u niet te geven:

Sprack daer het Vrouwtje fijn,
Maer mijn Man en is niet t’huys,
Wilje wat hebben so komt in huys,
Raet wat dat men daer dee.

Het Vrouwtje dat ging voren,

Den Bedelaer volgden na,
Hy leydese op het Ledekant,
Raet wat dat men daer dee.

Maer doen den stouten bedelaer,

Sijn willeken hadde gedaen,
Sy seyde gy mochter wel t’huys waert haen
Quam mijnen man hy sou u slaen:
Raet wat dat men daer dee.

Den bedelaer nam sijn Packen,

Sijn sackjen in sijn handt,
Hy ginck wel so veere,
Tot dat hy den Koopman vant,
Hy bad den Koopman om een vee.
Het was ter eeren van Ian Flocke,
Raet wat dat men daer dee.

Ick hebber niet te geven,

Sprack daer den koopman fijn,
Gy bend jong: en daer toe snood,
Stouten Rabout gaet wint u brood;

[p. 14]

 

Raet wat dat men daer dee.

 

Ick hadder noch gister avont,

 

Veel beter avontuur,

 

Ick quam al voor een koopmans Huys,

 

Daer en wasser den Man niet t’huys,

 

Raet wat dat men daer dee.

 

Maer bedelaer sey hy bedelaer,

 

Wilt mijn wijsen dat Huys,

 

Ick heb geschoten een wilt konijn,

 

Wy sullen met ‘t Vrouwtje vrolijck zijn,

 

Raet wat dat men daer dee.

 

De bedelaer die gingh vooren,

 

De koopman volgden na,

 

Hy gaf dat Venstercken eenen stoot,

 

Slaepje of waeckje mondeken root,

 

Raet wat dat men daer dee.

 

Ick hebber niet te geven,

 

Sprack daer dat Vrouwtje fijn,

 

Maer mijnen Man en is niet hier,

 

Ick en heb de Sleutels niet,

 

Raet wat dat men daer dee.

 

De Koopman nam de Sleutels.

 

En wierpse in haren schoot,

 

Geeft de Man sijn dagelijcks broot,

 

Gy en hebt dan geen noot,

 

Raet wat dat men daer dee.