| |
| |
| |
| |
Aen-klagten van Koning Jacobus van Engelandt over de droeve staet van sijn Rijck, aen den Koning van Vranckrijck.
Stem: Venus kind gy hebt gesteygert.
BIen Roy Louis wat gaet mijn aen,
Ick staen nu heel verstelt,
Eylaes wat heb ick nu gedaen?
De Prins die komt te Veld,
En soeckt de Wetten van mijn landt,
Dat sy weer sijn in d'oude stant,
Dus sit ick in 't getreur.
Jacobus britsen Koninck stout,
Houd moed als een Krijgsman,
Geen saeck als op het laetst berout,
Als men niet meer en kan,
Treckt aen het blancke Harrenas,
En 't helmet fijn van Gout,
Toont u kloeck als ghy eertijds was,
Maeckt hem sijn komst benout.
O Francen Koninck machtigh Heer,
Ick kan 't niet wederstaen,
Of ick hem al bied tegenweer,
Mijn Volck en wil niet aen:
De Schotten bieden hem de hand,
| |
| |
Doen hem met goed en bloed bystant,
't Gaet heel na sijnen wensch:
Gy zijt haer Heer en Opper-hooft,
Haer moetwil straft, en heel verdooft,
Dwinght haer op dees manier,
Dat sy wagen haer Lijf en Goedt,
Perst tot 't laetste druppel bloed
Louis mijn hert dat barst van nijd,
Op den moetwil'gen Schot,
Die met den Prins tot mijnder spijt,
Daer by soo komt het Lager-huys,
En geeft mijn geen larsjan,
Voor mijn en is geen munt noch kruys,
Hoe, speelt Jan Hagel dus den baes,
Dat ghy nu sit in dit geraes,
Had ghy de Opper-hoofden al,
Gebraght voor eerst van kant,
Soo waert gy niet tot dese val,
Bourbon ick socht met listigheyd,
Te verkeeren met stilligheyd,
Het Roomsche Catholijcke Geloof;
Te brengen tot een buyt en roof,
Maer 'k sit nu selfs in ly.
Ghy moet met kracht en groot gewelt,
Eer ghy 't Rijck in vreden stelt,
| |
| |
Vernielen 't Geuse Bloed,
Soeckt hulp aen d' een of d' ander Vorst,
Die mee na Ketters woeden dorst,
Soo raeckt gy in 't eynd in rust.
'k Verwacht mijn hulp van u Louis,
Ick u en niemant anders kies,
'k Bid u komt mijn te baet,
En helpt mijn in dees droeve nood,
Laet mijn niet in 't verdriet,
Anders sterf ick van rouw de dood,
Soo mijn geen hulp geschiet.
Jacobus 'k heb soo veel te doen,
Aen d' een en d' ander kant,
'k Kan u niet helpen met fatsoen,
De Keyser, Spanjaert, Pool en Sweed,
De Duytse Vorsten sijn gereed,
Dat maeckt mijn hert soo bang.
O Roy Louis dat klemt mijn hert,
Laet ghy my nu in druck en smart,
Dat maeckt mijn geest benout,
Die op een vleeschen arm steunt,
Maer loos en broos op riet hy leunt:
En raeckt in druck en pijn.
|
|