Een t' Samenspraeck tusschen een Moeder en haren Soon Jan, om dat hy Lijn woude trouwen:
Stemme: t' Antwerpen van den Drayer, &c.
MAer Jan hoe gaet gy nu altijdt,
Met ons Jonckwijf spanceeren,
Mijn dunckt dat gy ons Lijnken vryd,
Soo sal ick haer casseeren,
Hey sa, sa, Van faldieraldiera
Soo sal ick haer casseeren.
Ons Lijnken is te mooye meyt,
Dat meysken willen wy houwen,
Ick heb al over langh geseyd,
Ick wil ons lijnken trouwen,
Hey sa, sa, Van faldieraldiera,
Ick wil ons lijnken trouwen,
Maer wat is aen die schoonheyt vast,
Wat kunt gy daer voor koopen,
Gy zijt so rijcken Borgers Gast,
Laet doch ons Lijnken loopen,
Hey sa, sa, Van faldieraldiera
Laet doch ons Lijnken loopen.
Moeder dat en doen ick niet,
Ick en sal van haer niet scheyden,
Het is al over langh geschied,
Hey sa, sa, Van faldieraldiera,
| |
Jan schaem u dat gy sulcks doet,
Laet u soo niet bedriegen,
Daer ghy hebt soo schoonen goed,
Als Vogel mach bevliegen,
Hey sa, sa, Van faldieraldiera,
Als Vogel mach bevliegen.
Als ick haer trouw uyt liefde soet,
Soo hoort haer mijn half goet,
Hey sa, sa, Van faldieraldiera,
Ey Jan hoort doch na mijn raed,
Neemt ons nabuyr Grietken,
Dat Meysken is van grooten staet,
Dat sal noch beter schicken,
Hey sa, sa, Van faldieraldiera,
Dat sal noch beter schicken.
Moeder praet mijn van geen Griet,
Noch van dat Kokebijnken,
Die lange Neus begeer ick niet,
Ick hou mijn aen mijn Lijnken,
Hey sa, sa, Van faldieraldiera,
Ick hou mijn aen mijn Lijnken.
Wel aen als 't immers wesen moet,
Soo wil ick 't consenteeren,
Trouwt ghy dan het Meysken soet,
En gaet daer mee braveeren,
Hey sa, sa, Van faldieraldiera,
En gaet daer mee braveeren.
Soo wordt ons Lijnken eenen Man
Ick hoope dat sy met Jan,
Noch sal in vreughden leven,
Hey sa, sa, Van faldieraldiera,
Noch sal in vreughden leven.
|
|
Auteursrechtvrij