|
| |
| |
| |
De neghenste gheschiedenisse.
Meester Symon Medecijn tot Florence, gheeft door begheerte van Bruyn, Buffelmacho ende Nello Schilders, te verstaen aen Calandrijn. Dat hy kint draecht, de welcke gheuende ghelt ende Capoenen, wort sonder baren ghenesen.
In de stadt van Florencen (daer tot allen tijden veel vremde fatsoenen van volck ghewoont heeft) is op een tijt gheweest een Schilder, genaemt Calandrijn, slecht ende recht van verstant, nauwelijcx wetende, dat vijf en drie ruym seuen maken, dese conuerseerde veel met twee ander Schilders, d'eene geheeten Bruyn, ende d'ander Buffelmacho, oprechte blijde gheesten, ende gaern op anderliens costen die borst smeerende, so ist dan gebeurt dat een Moeye ghestoruen is van Calandrijn, die hein twee hondert ponden achter liet, waer door hy soo hooueerdich is gheworden, dat hy seyde te willen coopen een Hofstede, daer af alle die Boeren die binnen Florencen ter merckt quamen, aensprekende, maer ghinck altijt te niet alsinen vanden coop sprack, Bruyn ende Buffelmacho, die dit wel wisten. Rieden hem dat hy daer af lustigh leuen soude, ende dat hy niet en behoefde te sparen, want hy gheen kinderen en hadde, maer euen wel en costen sy die voet onder die tafel niet crijghen, nochtans dachten sy eens goede chier te maken tot costen van Calandrijn, hebbende dan noch tot haer ghenomen haer medeghesel Hello, oock mede een Schilder zijnde hebben sy metten anderen ghesloten wat sy doen souden, sanderen daechs, Calandrijn wt zijn huys comende, soo is | |
| |
hem Hello teghen gecomen, hem goeden dach segghende, ende daer nae hem sterckelijck aensiende, dies hem Calandrijn vraechden, waerom hy hem so aensach, seyde, hebt ghy te nacht yet gheuoelt? ghy schijnt die selfde man niet te zijn, terstont begoste Calandrijn te twijfelen, seggende, helaes hoe soo? wat dunckt v dat ick hebbe? Ick en segge dat daerom niet antwoorde Hello, het mach moghelijck wat anders zijn. Dan ghy sijt heel verandert van coleure, ende is so wech ghegaen, Calandrijn heel twijfelende, hoe wel hy met en voelde, is voort ghegaen daer hem Buffelmacho teghen gecomen is, die hem groetende vraechden oft hy niet en voelde, Calandrijn antwoorde: Ic en weet niet, Hello heeft my oock terstont gheseyt, dat ick heel verandert scheen, soude my wel wat letten? wat letten seyde Buffelmacho, ia veel letten, ghy schijnt halft doot te zijn, Calandrijn meenden die corts al op den hals te hebben, als daer ghecomen is Bruyn tot hem segghende, wel Calandrijn, wat gesicht ende coleur is dit? Ghy schijnt wt het graft te comen, wat ledt v? Calandrijn hoorende haer altemale wt een mont spreken, twijfelende niet oft hy was siec, dies hy veel verbaest zijnde tot haer seyde: helaes wat sa lick doen? my dunckt seyde Bruyn, dat het gheraden is dat ghy thuyswaert gaet, in v bedde v wel toedeckende, ende daer nae v water tot meester Symons seyndet, die van ons goede kennisse is, hy sal v wel segghen wat v ledt, ende wy sullen met v gaen, om oft wy v in eenighe saken helpen mogen, so sijnse na zijn huys ghegaen. Hello hem daer by voeghende, al waer comende, is Calandrijn inde camer ghegaen, tot zijn wijf seggende, comt deckt my warm toe, ick gheuoel my heel qualijck, daer zijn water makende, heeft het ghesonden door een | |
| |
meysken aen Meester Symon, woonende op die oude merckt inde Meloen, Bruyn seyde, ick sal mede gaen om te hooren wat hy segghen sal, ende ist van noode hem hier te brengen, och vrient seyde Calandrijn doet toch dat, want ic en weet niet wat ick in mijn lijf gheuoel, Bruyn voor heen gaende heeft Meester Symon van als gheinformeert, die welcke daer na tot dat meysken seyde, gaet voor heen, ende segt Calandrijn dat hy hem warm hout ick sal terstont volgen, het welcke sy dede, weynich tijts daer na is Bruyn met Meester Symon ghecomen, die welcke op het bedde sittende, ende zijn pols tastende, in presentie van zijn huysvrou, tot hen seyde, Calandrijn, sprekende als een vrient v en ledt anders niet dan dat ghy kint draecht, Calandrijn dit hoorende, begonst deerlijck te roepen, ende segghen, Ohime Tessa (want so zijn wijf hiet) dit hebt ghy my ghedaen, dat ghy altijt hoogher wilt legghen dan ick. Ick hebt v wel gheseyt, die vrou die een eerlijck persoon was, dese woorden hoorende is heel beschaemt gheweest, ende haer hooft nederslaende, is die camer wtghegaen, Calandrijn zijn clachte veruolghende, seyde: O ongeluckich mensche wat sal ick doen? hoe sa lick dit kint ter werelt connen brenghen? waer sal dat wtcomen? Ick sie wel dat ick een doot man ben, door die rasernie van mijn wijf, datse Godt schenden moet, waer ick soo ghesont als ick niet en ben, ick soude opstaen, ende tracterense so dat het haer wel een jaer heugen souden, dat sy bouen my wesen wil. Ick segghe dat, worde ick hier af ghenesen sy sal eer steruen eer dat haer gebeuren sal, Bruyn Buffelmacho ende Hello beeten op haer lippen, dat het bloet daer wt quam, so grooten wil hadden sy om te lacchen, hoorende dese woordne, maer Meester | |
| |
Symon lachten wel soo onmanierlijck datmen al zijn tanden wel wtgetrocken soude hebben, maer ten laetsten Calandrijn hem den Medecijn beuelende, dat hy hem toch hulp ende bystant wilde doen, heeft Meester Symon tot hem gheseyt, Calandrijn en weest niet veruaert, Ick hope v in corten tijt, also het noch vroech is, te helpen, maer het moet wat costen, och Meester Symon, seyde Calandrijn. Ick heb hier twee hondert pont, daer ick een Hofstede meenden om te coopen, hebt ghyse van doen neemtse ten minsten, dat ick niet en bare, want ick hebbe die vrouwen als sy baren wel so grooten rumoer hooren maken, hoe wel sy vry wat beter middels hebben, om het selfde te lossen, dat ick gelooue indien ick di epijne hadde, dat ick steruen soude, eer ick aent baren gheraken soude, vreest niet: seyde Meester Symon, ick sal v sulcken dranc maken, die binnen drie daghen alle dinck te niet doen sal, ende sult so gesont zijn als een visch, maer wacht v voortaen meer van sulcke sotternie, om dit water te maken, moeten zijn drie vette Capoenen, ende om die reste te coopen vijf pont, morghen sa lick v den dranck seynden, ende drinckt daer een goeden beecker vol af, drie daghen achter den anderen, t'welck hy ghedaen heeft, van een dranck die met wat speceryen ghemaeckt was, ende eenighe pijn inden buyck maeckte, die anderen daer en tusschen op Calandrijns costen heerlijc den dorst smeerende, na drie daghen is Meester Symon met die anderen by malcanderen ghecomen, ende zijn pols tastende, seyde dat hy wel op staen mocht, want hy al ghenesen was. T'welck hy blijdelijck ghedaen heeft, ouer al waer dat hy quam seer prijsende die cure, die Meester Symon aen hem ghedaen hadde.
|
|
Auteursrechtvrij