|
| |
De seuenste gheschiedenisse.
Olimpia des Hertoghen dochter van Wallia, bemint Landijn Coninck van Noorweghen, sy wort bemint van den Prince van Yrlandt, die sy haet, hy brengt haer Vader ende Broeder om hals, ende neemt Landijn gheuanghen, sy gheulucht zijnde, door middel van een Ridder, verlost Landijn met die doot van haer vyanden, Landijn trout haer, die haer daer na troulooselijcken in een Eylandt verlaet, sy wort ghenomen om haer een zeemonster op te offeren, maer door een Ridder verlost zijnde, wert Landijn door den Coninc van Hiberniens volc, om zijn trouloose meneedicheyt omghebracht, die haer daer na tot zijn huysvroue neemt.
| |
| |
Regeerende in Enghelandt den Coninck Otto, soo wasser een Hertoghe van Wallia, ghenaemt Polites die welcke hadde twee sonen, ende een dochter wiens name was Olimpia, so schoon dat die natuer scheen gestudeert te hebben om haer perfect te maken, dese werde seer bemint vanden sone vanden Coninck van Yrlant, maer sy, so om zijn vaders wreetheyt, soo oock mede om zijn quade ende vitieuse manieren, en mocht hem hooren noch sien, dies hy in sulcken toorn quam, dat hy swoer dat hy haer hebben soude, t'waer haer lief oft leet, middeler tijt soo ist ghebeurt dat in Wallia aenghecomen is, den Coninck van Noorwegen, een ionc ende schoon Prince. Die welcke de Princesse ghesien hebbende, ende sy hem, hebben sy den anderen vierichlijc beghinnen te beminnen, also dat sy vreucht noch blijschap en hadden, dan als sy by een waren, alsoo dat die sprake ouer al vlooch, dat sy metten anderen hylicken souden, door welcke mare den Coninck van Yrlant met zijn soon soo vergramt zijn gheweest dat sy terstont haer gantsche macht vergadert hebbende, na Wallia toeghereyst zijn, een hauen inne nemende eer datmen wiste dat sy van Yrlant ghescheept waren, die Hertoghe Polites, hoe wel seer gheturbeert, heeft al zijn volck by een vergadert, ende is hem vromelijck teghen ghetrocken, maer helaes, het ongheluc is hem so gheuolcht, dat beyde zijn sonen ende alle zijn volck dootgheslaghen, ofte gheuanghen zijn gheweest, onder welcke dat was Landijn, den Coninc van Noorweghen, Olimpia dese tijdinghe crijghende, is haestich ghevlucht met haers vaders schat ende iuweelen nae Enghelandt, haer naeste vrienden doot, haer liefs geuanckenisse ende haer goets verlics beclaghende. | |
| |
In Enghelandt ghecomen zijnde, heeft sy alle middelen ghesocht, om haer lief wt de geuanckenisse te verlossen, maer was te vergheefs, dies sy int eynde een groote somme penningen daer voor gelooft heeft, daer in dat die Coninck van Yrlande gheconsenteert hadde, maer die penninghen ontfanghen hebbende, heeft zijn ghesworen eedt ghebroken, seggende dat dat ghelt hem toe quam als gheuoert zijnde wt zijn lant, maer wilden sy Landin vryen, so moeste sy comen zijn plaetse bewaren, waer door Olimpie heel mistroostich zijnde, heeft haer quade fortuyn vermaledijt, haer grootelijck beclagende ouer die meneedicheyt vanden tyran, te wijl sy aldus sadt op die Zeecant haer misual beschreyende. Soo is daer comen rijden een Ridder, zijn auontuer soeckende, ghenaemt Segvrades, die welcke haer ongheluc verstaen hebbende, heeft men haer compassie ghehadt, dies hy haer zijn hulpe beleeft heeft, ende terstont zijn Schilt-knaep afvaerdighende na Noortweghen, heeft die Heeren vanden lande haer Coninckx ongheual te kennen ghegheuen, daer by voeghende, so sy eenige liefde tot haren Heere droegen, dat sy haer macht by een voeghen souden, ende comen in sulcken hauen die hy haer noemde. T'welck sy met grooter neersticheyt ghedaen hebben, ende in Enghelant aenghecomen zijnde, soo is hy met hem als Veltouerste te schepe gegaen, ende in Wallia aenghecomen, t'welcke die Coninck van Yrlandt vernemende, is haer teghen gecomen, maer door die wrake Gods, is hy ende zijn soon met allen haer volck verslagen, verlossende Landin met grooter vreuchden wt die droeuighe gheuanckenisse. Olimpia dese victoria verhoort hebbende, is terstont met grooter vreuchden nae Wallia ghetrocken, om den Ridder te be- | |
| |
dancken, ende haren beminden Landin te spreken, die welcke haer vriendelijck ontfanghen ende sanderen daechs met blijschap in presentie vanden Ridder Segvrades getrout heeft, die terstont daernae om zijn auontuere te soecken met presentatie van zijnen dienst vertrocken is, Landin ordre gesedt hebbende in Wallia, is met zijn huysvrou, ende een Dochter vande Coninck van Yrlandt, die hy gheuanghen hadde, ende zijn ioncste Broeder daer aen meenden te hylicken, te schepe ghegaen, oock met hem leydende eenighe vande schepen die hem verlost hadden, nauwelijcx waren sy in Zet, oft daer stont een groot tempeest op, die haer ondancx haer wille, wierp aen een onbewoont Eylant, daer Olimpia met Landin wt het schip ghegaen zijn, doende daer een Tente met een Veltkoetse stellen. Sauonts wel ghegheten hebbende, so is Landin met zijn beminde gaen slapen inde Tente, zijn die andere t'schepe gegaen, maer helaes is voor Olimpia wel een droeuighe nacht gheweest, want vast slapende, soo door die vrees als door het onghemack, is Landin heymelijck opghestaen, ende na zijn schip ghegaen, beuelende terstont die seylen op te halen, ende wech te varen. Soo sult ghy dan weten (beminde Leser) dat hy versaedt zijnde van die omhelsinghe van zijn huysvrou, zijn eer ende eedt verghetende, verliest geworden was, op die dochter vande Coninck van Yrlant, dien hy meende in zijn rijck comende te trouwen. Olimpia inden dagheraet wacker gheworden zijnde, stac haer hant na haren meneedigen Landin, die welcke niet voelende is haestelijck, haer ongheluck presagerende, vanden bedde gespronghen, ende int hemde na die Zeestrant gheloopen, maer en sach daer niet dan van verre die opgeblasen seylen, die haren Landin | |
| |
wech voerde. O verrader riep sy waer vlucht ghy, ghy hebt v last niet al, neemt het lichaem mede? aenghesien ghy het herte wech voert, daer na is sy in onmachte geuallen, blijuende soo een langhe poose, maer tot haer seluen comende, is sy al schreyende op het bedde gheuallen, segghende: O verrader Landin, veruloeckt moet den dach zijn dat ic gheboren ben, ende doen ick v sach, wat sal ic doen? wie sal my hulp ende troost gheuen? Ick ben hier alleen, ick en sien noch menschen, noch voetstappen van menschen, moet ick dan hier ellendelijck steruen? wie sal mijn oogen sluyten? wie sal mijn lichaem ter aerden doen? my dunckt dat ick die Leeuwen ende Tygers sie comen om my te verscheuren, maer wat quade beesten mogen my een doot doen steruen, dan ghy: O alder quaetste beest als ghy sijt? sy sullen te vreden zijn, my eens doende steruen, ende ghy (helaes) doet my met duysent dooden die siel wt het lichaem doen gaen, oft hier nu al een schip quame die my verloste, waer soude ick heen trecken, nae Wallia daer alle dinck voor v bewaert wort? oft lieuer in Yrlandt die haer Coninck met zijn soon oom mijnen wille verloren hebben, indanckbaer mensche is dit het loon dat ick van v ontfange, die om v wille gheweyghert hebbe Coninghinne van Yrlandt te zijn, t'welck mijn vader ende broeders doot geweest is, bouen dien alle mijn gelt, hauen, ende rijckdom om v wille, mijn vrienden dootslaghen ghegeuen hebbe. Dit segghende is sy wederom in onmachte gheuallen, daer wyse in laten sullen, om te vertellen die maniere hoe sy verlost werde, soo ist dan te weten, dat int Eylant Hebude regneerde een Coninck genaemt Arbant, welcke hadde een seers choone Dochter, die welcke van Protenes een van haer Goden (alsoo die boose vyant | |
| |
listen gesocht heeft, om het blinde volc te verleyden) vercracht is. Also dat sy scheen kint te draghen, t'welck haer vader soo qualijck ghenomen heeft, dat hy haer ombrachte met sijn eygen hant, waer door Protenes ghestoort zijnde, sont aen die inwoonders die eene plaghe op den anderen, alsoo dat sy vernootsaeckt zijn geweest, aen haer oraculum te loopen. Daer haer geantwoort worde, dat sy alle daghe soude presenteeren een ionghe Dochter op den oeuer vander Zee, die van een Zee-monster verslonden soude worden, totter tijt toe dat daer een comen soude, door wiens schoonheyt den Godt Protenes versoent soude worden, om welcke oorsaeck sy veel schepen toe gherust hebben, om daer alle die landen die Dochters te roouen, ofte soos y slauen waren te coopen, so is dan een van dese roofschepen ghepasseert voorby het Eylandt daer die ellendighe Olimpia weder tot haer seluen ghecomen zijnde, haer ongheluc beschreyde, den welcke sy siende hebben haer te schepe ghebrocht, hoe wel seer willich als haer toecomende fortuyne niet wetende, ende zijn met haer aen het Eylandt Hebude ghecomen, haer settende by die ander gheschaekte, om te verbeyden den tijt, wanneer het lodt op haer vallen soude, niet lange daer na is haer beurte geworden dat men haer den Godt Protenes offeren soude, dies sy al gants naeckt op die strant aen een pael ghebonden is, tot welcke tijt daer gepasseert is een Ridder, die welcke haer siende, dachte eerst dat het een yuore beelt was, maar wat naerder comende heeft hy haer hayr inde wint sien weyden, ooc mede dachte hem die dochter tot anderen tyden gesien te hebben, te wijle hy besich was in dese contemplate is het Zee-monster aen die strant gecomen om zijn ghewoonlijcke spijs, die Ridder, die | |
| |
welcke Segvrades was, daer wy te voren af vermaent hebben, een schrick hebbende van sulcken wreetheyt, dachte so het hem moghelijc ware, het lant van sulcken plaech te beurijden, soo is hy dan met een vrom ghemoet een hellebaert inde handt hebbende, nae het monster toe ghetreden, daer hy langhen tijt tegens vocht, maer te vergheefs, want het monster allencken naerder quam, alsoo dat hy eensdeels door schaemte, eensdeels oock mede om zijn fortuyne te besoecken, hem seluen in des monsters heel geworpen heeft, houdende die hellebaert ouereynde staende, het monster willende zijn kele stuyten om den Ridder in te swellighen, heeft het opperste ende nederste van zijn snuyt inde hellebaert soo gheplant, dat hy die noch op noch toe en coste doen, dies Segvrades sijn goede fortuyne nu waernemende zijn sweert wtghetrocken heeft, geuende het monster veel dootlijcke steecken, waer door soo veel bloets dat quade heeft wtgeworpen heeft, dat hy daer wt moeste springhen, siende corts daer na dat monster tot zijn groote eere ende blijschap die gheest gheuen. Die inwoonders die om desen strijt te sien daer ghecomen waren beroert zijnde met een yuer tot haer Religie, siende het monster doot, dachten om Proteno te voldoen, Segvraden hem t'offeren, op dat zijn toorn die sy dachten hier deur vermeerdert te zijn ophouden mochten, dies sy hem altemael gelijckelijcken besprongen hebben, maer weynich tot haer voordeel, want hy haer ondancbaerheyt ende zijn doot voor ooghen siende, heeft hem soo gheweert, dat die de gheluckichste was die eerst van hem was. Gheduerende dit gheuecht is aen dander sijde van het Eylant ingeuallen die Coninck van Hibernie, de welcke willende wreken die ontschaeckte Dochters van zijn rijcke, heeft die | |
| |
van Hebude so dapperlijck beuochten, dat sy daer al doot ghebleuen zijn. Segvrades is ghegaen na Olimpia om die t'ontbinden, die welcke hy terstont kende, ende sy hem oock, alsoo hy zijn helm afghedaen hadde, dies sy grootelijck beschaemt was, haer so naeckt in zijn presentie vindende, maer hy heeft haer gevraecht, hoe sy tot dit ongheluc ghecomen was, daer hy haer met haren man in so groote vreuchde ghelaten hadde. Ick en weet niet antwoorde sy bitterlijck schreyende, of ick v dancken sal dat ghy my vanden doot eens verlost hebt, ofte ick my beclaghen sal, dat door v mijn ellendicheyt heden gheen eynt ghenomen en heeft, ick heb v te bedancken, dat ghy my van sulcken afgrijselijcken doot verlost hebt, maer niet van dat ick niet en sterue, want die doot die eenighe remedie en limite is van mijn ellendicheden, maer sal wel grootelijc in v ghehouden zijn, so verre ick door v hant vercrijge het ghene dat my verdriet, doet ophouden, doen heeft sy voorts vertelt, hoe haren man haer verraden hadde, haer latende slapen op het Eylandt, ende hoe sy vande Zeeroouers daer gheuonden zijnde, int Eylant van Hebude ghebrocht worde, te wijle sy dus stonden en spraken, is daer ghecomen Hubert die Coninc van Hibernie, die welcke gehoort hebbende, dat een Ridder alleen dat wreede monster verwonnen hadde, en coste dat niet geloouen, voor dat hy dat beeste dootsach, ende den Ridder by Olimpia staen, welcke hy met grooter eerbiedinghe ghesaluteert heeft, die hem oock minnelijc ontfanghen heeft. Daer na hem tot Olimpia heerende, ende haer ouer groote schoonheyt siende, van bouen tot beneden toe, want daer niet ghedeckt en was, is vierichlijck met haerder minnen ontsteken, ende verstaen hebbende wt Segvrades die verra- | |
| |
derie van haren man Landin, heeft haer vertroost, alle hulpe ende bystant haer belouende, dede terstont daer nae soecken cleederen, om haer naeckte leden mede te decken, die sy int eynde vonden in het huys daer die gheschaeckte ionghe Dochteren onderhouden plegen te worden. Corts daer na heeft die Coninck van Hibernie alle zijn macht vergadert, ende is met Olimpia ende Segvrades t'schepe ghegaen na Wallia, het welcke sy haestelijc inghenomen hebben, van daer het oorloch op Noorweghen voerende, ende en hebben niet opgehouden voor dat Landin doot ghebleuen is, doot, sekerlijck al te licht na zijn ondanckbare verraderie wel eyschte, ende het gantsche Conincrijck inghenomen is. Daer na heeft die Coninck Hubert, Olimpia tot een echte huysvrou getrout, in vreuchden ende blijschap, (nae haer al te grooten teghenspoet) die reste van hare daghen ouerbrenghende.
|
|
Auteursrechtvrij